Hayatın zorluklarını bilmeyen biriyimdir. Çünkü liseye kadar çok güzel yaşadım. Derslerimle aram olsun,arkadaşlarımla aram olsun çok güzeldi ama liseye geçtiğinden beri başıma gelmeyen kalmadı. Mesela bir psikopat çıktı kardım "beni sevdiğini" söyleyen bir manyakla uğraşıyorum. Ben Asya Doğuslu kendi halinde olan bir kızım. Ama ne yazı ki bunu da ban zehir etmeye yönelimler var. Okulumun olmamasına rağmen ders çalışan giyimdir. Kavgayı,dövüşü, küfürü hiç sevmem. Nasıl oluyorsa koşarken bunu düşünüyorum ki benim tek düşünmem gereken bu adini dahi anmak istemedigim Bora'dan kurtulmak olmalı. Arkamdan kahkaha atarak gelmesi sinirlerimi bozuyordu ama hiçbir şey yapamıyordum. Elimde olsa suratını orasına vurup iyice tipsiz olmasını sağlardım...
Koşmaktan ayaklarına kara sular indi ama koşmakta ısrarlıyım. Yol ikiye ayrılınca
sola döndüm. Belki ana yola açılır diye ama hiç istemedigim bir şey oldu. Yol yok. Allah'ım beni neyle sınıyorsun.
" Benden kacamazsin sevgilim " deyince yüzümü buruşturmamak için zor durdum. Ve ....Sanirim korkuyorum da.
Bak sarhosun nolur gitmeme izin ver " dediğimde bu sözüme bende inanamamıştım. Yok ya birde şey deseydim 'Beni sonra taciz edersin şimdi gitmeme izin ver ' Ben şuan gerçekten çok saçmalıyorum ve birinin gelipteyuzume vurarak 'susana sen' demesini istiyordum. Fakat sadece ben ve Bara burada yalnızken bana bu boş sokakta ne yapacağını ketiremiyorum.
"Ben seni çok seviyorum be kızım niye anlamıyorsun illa zoru mu istiyorsun?"dediğinde daha çok korktum. Benim bile beklemediğim bir anda çığlığı bastım. Sanırım kimse duymadı çünkü çığlığı sadece bu sokakta yankı yaptı. Birden üzerime gelmeye başlayınca b3nde geri geri gitmeye başladım,doğal olarak. Sırtımın duvara değdiğini hissedince Ba tam önünde durmuştu. Bedeniyle bedenim arasında sadece 1cm vardı. Korkuyor muydum? Evet hemde o kadar çok korkuyorum ki anlayıp ,yalvarmaktan başka birşey gelmiyordu.
Be ağladıkça o daha çok bana yaklaşıyordu, sanki daha çok korkmami ister gibiydi. Ne zaman titremeye başladım onu dahi bilmiyorken ben kendimi nasıl koruyabilirim ki? Işte en çok bu huyumdan nefret ediyorum! Kimseyi dövemiyor,bağırıp caydıramıyordum. Ve.....en çok bu yakıyor canımı;acizdurumda olmak. Hani derler ya insanın korkulu rüyası illaki vardır ve sanırım benimkini bugün yaşıyorum...
Ellerini omuzlarına koyup bedenini bana daha çok yaklaştırmak istiyordur ve içki kokusunu daha çok pis alıyordum. Gözleri dudaklarının üzerini takılı kaldı ve benim daha çok titremeyle sebep oldu. Tam dudağını öpecekken önümden yok olduğunu hisettim. Çünkü gözlerim kapalı ve açsam bile bulanık göreceğinmi bildiğim için titrerken ağlıyordum...
____________________________________________________________________________________
" Benimde hayellerim vardı. Okumak mesela. Aileme yük olmadan kendi ayaklarım üzerinde durup da ' başarıca,yapabilirim ' sözlerini söylemek. İstediğim de istediğim kitapları,elbiseleri almak. Ama benim yaşadıklarımsa tam tersiydi. Sadece kaçmak, uzaklara ,beni unutabileceksek bir yere. Neden biliyor musun? Ben burada kaldıkça o boşluk beni daha çok içine hapsettiği için...Sirlarimi saklamaktan yorulduğum için...
______________________________________________________________________________________
Selam arkadaşlar bu kitabımızın ilk bölümü. Umarım begenmişsinizdir.
Burďan sonra
NehirslaKstrak
'den de mutlaka oy verin.
Destekleriniz için teşekkürler...
Vote ve yorum yapmayı unutmayın..
SİZLERİ SEVIYORUZ...
