"ဟာ..ဗိုလ္ႀကီး....ဗိုလ္ႀကီးက်သြားၿပီ....ဗိုလ္ႀကီး.."
တပ္သား တစ္ေယာက္ အာျပဲႀကီးနဲ႔ ေအာ္ၿပီးေျပာေနတာကို ေ႐ွာင္လု စိတ္မ႐ွည္ေတာ့ပဲ ထိုတပ္သားရဲ႕ မ်က္ခြက္ကိုအားရပါးရ ထိုးထည့္လိုက္ၿပီး...
"ခြပ္.....အ..."
"ဆရာ ေ႐ွာင္လု ဘာျဖစ္လို႔ထိုးတာလဲဗ်.. "
"မင္း ေျပာေနပံုကို ျပန္ၾကည့္အံုးေလ မသိရင္ဗိုလ္ျကီးက ေသသြားတဲ့အတိုင္းပဲ ဒါကို ရန္သူေတြၾကားသြားရင္ဘယ္လိုလုပ္မလဲ... ဒါေတာင္ မင္းကို ဒီ့ထက္ပိုထိုးခ်င္တာ... ကဲ...တပ္သားေတြ ေတာင္ေအာက္ကို ဆင္းၾကမယ္... မၾကာခင္မိုးလည္း လင္းေတာ့မွာဆိုေတာ့ စိတ္မပူၾကပါနဲ႔...ေခ်ာက္ကလည္း သိပ္မနက္ပါဘူး..."
"ေ႐ွာင္လု.."
"ေျသာ္ တပ္ၾကပ္ဝမ္နင္း.."
"ဗိုလ္ျကီး...ဘာျဖစ္သြားတာလဲ...."
တပ္ၾကပ္ႀကီး ဝမ္နင္းကေတာ့ ျဖစ္စဥ္ကို ဘာမွမသိလိုက္...တစ္ဖက္ျခမ္းကို က်သြားတဲ့ ဆရာဝန္္ႏွစ္ေယာက္ျဖစ္တဲ့ က်န္းခ်န္နဲ႔ ေဖးေဖးကို သြားေခၚေနရတာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။
"ဗိုလ္ႀကီး ေတာင္ေအာက္ကို ဆရာဝန္တစ္ေယာက္နဲ႔အတူ က်သြားလို႔ တပ္ၾကပ္ႀကီး.."
"ဘာေျပာတယ္...xiaozhan ေတာင္ေအာက္ကို က်သြားတယ္ ဒါဆို.."
ေဖးေဖး xzကိုစိတ္ပူၿပီး စိတ္လုွပ္႐ွားစြာနဲ႔ ေျပာဆိုေနတာကို က်န္းခ်န္ လက္ေလးနဲ႔ မသိမသာေလးတို႔လိုက္ေတာ့မွ သူ႔စကားသူ ျပန္ထိန္းလိုက္သည္...။ အေၾကာင္းက သူ႔ကို ဝိုင္းၾကည့္ေနေသာ ဝမ္နင္းတို႔အဖြဲ႔ ေၾကာင့္သာ... ခုနက တပ္သားလို အထိုးမခံရတာပဲ ကံေကာင္းတယ္ေျပာရမလုိပင္...
"..ဒါဆို ဘာရပ္လုပ္ေနၾကတာလဲ အျမန္သြား႐ွာၾကမယ္ေလ"
"ဟုတ္..ကြၽန္ေတာ္တို႔လဲ သြားမလို႔ ျပင္ဆင္ေနၾကတာပါ "
"ပါးစပ္ကေျပာမေနနဲ႔ ခုခ်က္ခ်င္းသြားမယ္ ..မိုးလည္းလင္းေတာ့မွာဆိုေတာ့....ရန္သူအဖြဲ႔လည္း ေနာက္ဆုတ္သြားေလာက္ပါၿပီ...ဒါေပမဲ့ ဒီအေပၚမွာ အဖြဲ႔တစ္ဖြဲ႔ ေနခဲ့လိုက္..."
ဝမ္နင္း ေျပာေျပာဆိုဆိုနဲ႔ ႀကိဳးတစ္ေခ်ာင္းယူ သစ္ပင္တစ္ပင္မွာခ်ည္လိုက္ၿပီး က်န္တဲ့ႀကိဳးစကို သူ႔ခါးမွာ ခ်ည္လိုက္သည္ ။ သူစတင္ လႈပ္႐ွားေတာ့မွ က်န္တဲ့သူေတြကလည္း ဝမ္နင္း နည္းအတိုင္းပဲ တေျဖးေျဖးနဲ႔ ေတာင္ေအာက္ကိုဆင္းသြားခဲ့ၾကသည္။
YOU ARE READING
စစ္ေျမျပင္မွ ခ်စ္ေတးတစ္ပုဒ္
Fanfictionကြၽန္ေတာ္က စစ္သားတစ္ေယာက္ ျပည္သူေတြကိုကာကြယ္ေပးရမွာ ကြၽန္ေတာ့အလုပ္ အဲ့ဒီထဲမွာ ေဒါက္တာလည္းပါတယ္ ငါလည္း ဆရာဝန္ပဲေလ လူနာေတြကို ကုေပးရမွာ ငါ့အလုပ္ ဒါေပမဲ့ မင္းကိုေတာ့ င႔ါလူနာ မျဖစ္ေစခ်င္ဘူး စီနီယာ သာသာေတြရဲ႕ fic ေတြဖတ္ၿပီး တစ္ပုဒ္ေလာက္ ဖန္တီးၾကည့္ခ်င္လ...
