Secrets and a new beginning

Secrets

Tranen lopen over Ayana haar wangen. Haar moeder moet worden veroordeeld, ze wordt beschuldigd van moord.
Ze wonen in Afrika om precies te zijn in de Zoeloe stam. Ze zeggen dat haar moeder is vervloekt door kwade geesten.
In de Zoeloe stam geloven ze in kwade geesten en de geest van de overledenen.
'Ayana, ga werken en stop met huilen' schreeuwt de schele stem van de opzichter tegen haar.
Ayana zit niet meer op school de alfabetiseringsgraad is laag in dit gebied.
Een groot percentage van de jeugd heeft tot zijn 6e of 5e school, daarna moeten ze de landbouw op.
In de Zoeloe stam is de hygiëne erg belangrijk waardoor er minder zuigelingensterfte is.
Dus is er ook een laag sterftecijfer, alhoewel in andere stammen dat helemaal anders is.
Ayana had geen tijd om na te denken over hoeveel baby zouden sterven of hoeveel mensen zouden sterven.
Ze moest zien te overleven zonder moeder en vader.
'Gaat het Ayana, je moet opschieten voor er wordt geklaagd Ayana' waarschuwt Safia de vriendin van Ayana.
Snel gaat Ayana weer verder met de oogst, het is nu al ver in de middag.
Al hoopt ze dat ze het goed heeft, ze ziet het aan de zon. Dat heeft ze van haar moeder geleerd.

'Op ruimen en wegwezen' schreeuwt de schele stem van de opzichter weer.
Ayana weet niet hoe snel ze weg moet zijn en vindt haar weg naar huis.
Alhoewel huis zeg maar gerust een hut, van modder en stro.
'Ayana ben je hier' wordt er gefluisterd door Daylia.
'Ja kom binnen, Daylia wat is er?' Mompelt Ayana verdrietig.
'Je denkt toch niet serieus dat je moeder schuldig is toch, we moeten toch iets kunnen doen' Ayana schudt haar hoofd.
'Daylia het is zinloos we kunnen niets doen tenzij we bewijs hebben en dan is het nog de vraag of ze het willen zien' Daylia schudt eigenwijs haar hoofd.
'En je zusje dan?' Daylia weigerd om zich over te geven aan de regels.
'We weten niet eens of ze überhaupt nog leeft ze zit nog in de buik, misschien is ze wel overleden aan de stress of de martelingen' Ayana voelt zich waardeloos.
Eindelijk had ze een broertje of zusje, al is Daylia er van overtuigd dat het een meisje is.
Nu gaat ze ook dood net als haar moeder, haar vader is onbekend en voor de rest heeft ze niemand.
De baby had deel kunnen nemen aan één van de getallen van de Geboortecijfer.
'Ach Ayana we gaan gewoon rond kijken, misschien vinden we wat' Ayana geeft het op en stemt in met het domme idee van haar vriendin.
'Oke we gaan naar naar Kobe' voor Ayana het door heeft is haar vriendin al verdwenen in de donkere avond mist.
Kobe was de wijze, ze was de oudste van de stam en had veel verstand van kruiden geneeskunde en de geschiedenis.
Dat was dan ook de rede dat ze naar Kobe ging, ze wilde hun vast wel helpen.
'Ze komt hier niet vandaan Daylia, ze komt uit een andere stam de Ndebele stam als ik het goed heb' hoort Ayana Kobe nog zeggen waarna ze naar binnen loopt.
'Dus mijn moeder komt niet uit deze stam?' Ze knikt kort en gaat weer verder met haar verhaal.
'Dat klopt kindje, ze komt origineel uit de Ndebele stam. Ze is hier heen gevlucht en opgevangen door onze stam. We weten niet veel van haar, alleen dat ze is gevlucht met jou en een paar spullen. Ik heb haar spullen als je wilt kan je het krijgen?' Snel knikt Ayana terwijl ze de informatie probeert te verwerken.
Haar moeder kwam hier niet vandaan, ze was gevlucht met haar. Wat zou ze nog meer niet weten?
'Hier dit zijn haar spullen doe er voorzichtig mee, oke?' Snel knikt Ayana en Daylia loopt met Ayana mee die de de hut al is uitgelopen.
Als ze weer terug is in de hut maakt ze de doos snel open.
'Wat zit er in' vraagt Daylia nieuwsgierig.
'Tekeningen van mensen en kettingen' snel laat Ayana het zien aan Daylia.
'Wauw wat mooi, het is echt prachtig' Daylia bekijkt de sieraden van top tot teen.
'Wet je misschien moeten we langs Safia gaan die weet veel over sieraden' Ayana humt instemmend en loopt achter Daylia aan.
'Safia, ben je daar?' Fluistert Daylia zacht.
Al snel komt Safia zachtjes de hut uit.
'Wat is er meiden, jullie mogen helemaal niet buiten zijn dat is tegen de regels' de meiden kijken elkaar snel aan voor ze besluiten dat Daylia het verteld.
'We hebben iets gevonden en ik ben er zeker van dat jij weet wat het is' Safia kijkt de twee onbegrijpelijk aan maar knikt toch.
'Wauw hoe komen jullie hieraan, het komt uit de Ndebele stam. Ze krijgen de sieraden als ze zijn getrouwd om aan te geven dat ze bij die man horen. Het staat voor de trouw die ze heeft aan de man. De stam hoort alleen niet meer bij de onze. Ze zijn een tijdje geleden overgestapt naar Pretoria' Daylia en Ayana kijken elkaar aan en besluiten daarna het hele verhaal te vertellen.
'Wauw dus je moeder is getrouwd. Bijna vergeten te vertellen deze sieraden kunnen ook vertellen welke titel ze hebben. Aan deze sieraden te zien is het het stamhoofd. Gefeliciteerd Ayana je bent de dochter van het stamhoofd' de meiden kijken me aan.
'We moeten dit aan de andere vertellen dit kan je moeder redden van haar dood. Ze mogen geen Vrouwen van het stamhoofd vermoorden zonder toestemming. Vertel het Ayana' nadat Safia dit verteld weet Ayana niet hoe snel ze uit de hut moet komen en rent ze naar het stamhoofd.
Het stamhoofd heet Shaka vernoemd naar een vroeger stamhoofd. Shaka was het eerste stamhoofd en de oprichter. Hij was beroemd om zijn militaire genie en zijn wreedheid. Hij is stamhoofd geweest van 1816 tot 1828.
'Wat is er Ayana, je weet dat het verboden is om nog zo laat rond te lopen toch. Dus vertel mij eens wat er zo dringend was om de regels te verbreken' Shaka kijkt haar dringend aan wat haar de moed geeft om het verhaal nog een keer te vertellen en wat ze hebben ontdekt.
'Nou dit is ehm wauw, ik ga nu direct contact leggen met de andere stammen om dit tegen te houden.

De volgende dagen werd er veel gewerkt en deden de drie vriendinnen alsof er niets was gebeurd.
Ze stonden vroeg op om de dieren van de stam te voeden en naar een andere weide te brengen.
Het veld waar ze normaal gesproken op stonden had geen genoeg voedsel voor de dieren, waardoor er een andere weide met spoed was aangemaakt.
Ze gingen daarna aan de slag met de landbouw. De mannen kapte het voedsel van de planten of bomen en de vrouwen raapte alles bij elkaar. Ze hadden kort pauze waar ze wat konden drinken uit de put die ze hadden aangelegd.
De Zoeloe stam staat bekend om zijn Hygiëne, ze wassen zich meerdere keren per dag.
Er was dus veel water nodig, waardoor er regelmatig een gat werd gegraven voor meer water.
'S avonds aten ze het voedsel wat ze hadden gekregen van de oudere.
De oudere zijn de vrouwen die niet kunnen werken, ze zorgen voor eten en de kinderen die niet kunnen werken.
Oudere mannen doen smerderij zodra ze niet kunnen werken of werken met het vee.
Ayana eet haar eten op wat bestaat uit; een beetje brood, wat soep wat meer smaakt naar water en een paar fruit stukken die ze hadden gevonden.
De Zoeloe stam had het erg goed vergeleken met andere stammen, ze waren dan ook één van de eerste stammen en ook één van de grootste.

De volgende dag was er een luide bel te horen wat aangaf dat er een andere stam aankwam. Ayana vloog haast haar tent uit en rende richting de bel.
Daar stond haar moeder met een ander stamhoofd. Hij had prachtige sieraden om en was breed gebouwd.
Niet dat ze daar veel over na dacht ze rende op haar moeder af en trok haar in een knuffel, waardoor haar moeder bijna haar evenwicht verloor.
'Schat je toch, wat heb je het goed gedaan toen ik weg was' fluistert haar moeder in haar oor waardoor er een glimlach op Ayana haar gezicht verschijnt.
'Ik ben trots op je, ik moet je ook maar eens aan iemand voorstellen' ze draaide zich om naar de nog steeds onbekende man.
'Dit Ayana is je vader zoals je waarschijnlijk al had ontdekt door de informatie die jij en je vriendinnen hadden gevonden. Je bent een echte speurneus. Nuuskierig ben je Ayana. (Nieuwsgierig in het Afrikaans)
'Ik ben het stamhoofd van de Ndebele stam' kondigde mijn vader aan.
De Ndebele stam was een volk die vroeger bij de Zoeloe stam zat, maar is overgestapt naar KwaZoeloe-Natal naar Pretoria. Tegenwoordig leven ze vooral in de provincie Gauteng en Mpumalanga.
'Ik hoop dat ik jullie mee mag nemen van jullie stamhoofd naar mijn stam' zegt mijn vader kijkend naar ons stamhoofd.
Hij knikt met zijn hoofd als teken van instemming.
Dat was dus het begin van mijn nieuwe avontuur en het einde van het vorige.