ร่องรอยระหว่างหัวคิ้วของเซียวหลี่ยิ่งขมวดกันแน่นขึ้นในขณะที่เขาสูดเอากลุ่มควันเข้าปอดไม่พูดไม่จา

"นี่นายด่าเขาหรือว่าด่าตัวเองกันแน่เนี่ย?"

ฮั่นเจี่ยถาม

"เซียวหยางพูดอะไรกับนายรึเปล่า?"

"เปล่าฉันไม่ได้เจอเจ้าเด็กนั่นมานานแล้ว"

เซียวหลี่ตอบ

"เกิดอะไรขึ้นกับมือนาย?"

ฮั่นเจี่ยจ้องแผลบนข้อนิ้วของเขา

"นายไปชกใครมา?"

จู่ๆเขาก็นึกถึงเรื่องหนึ่งขึ้นมาได้ก่อนจะหัวเราะออกมา

"คงไม่ใช่เจ้าอาจารย์ชั่วนั่นหรอกนะ?"

"ไปพูดถึงเขาทำไม?"

เซียวหลี่บดก้นบุหรี่ลงกับขอบหน้าต่างด้วยความฉุนเฉียวก่อนจะหมุนตัวเดินหนี

"เขาจริงๆเหรอ?"

ฮั่นเจี่ยระเบิดเสียงหัวเราะดังลั่นในขณะที่มองเซียวหลี่ทรุดตัวนั่งลงโซฟาก่อนที่ตัวเขาเองจะขยับเข้าไปหาแล้วทรุดนั่งลงบนโซฟาข้างๆเขา

"ฉันก็เคยบอกนายไปแล้วไงว่าเขาน่ะมันชั่วนายก็ยังไปสนิทกับเขาอีก ตอนนี้นายรู้แล้วใช่มั้ย?"

เซียวหลี่อยากจะได้บุหรี่อีกสักมวนแต่เพียงแค่หมุนตัวไปเท่านั้น ฮั่นเจี่ยก็กุมมือเขาไว้ก่อนจะพูดด้วยความเห็นใจ

"มันยากที่จะรับได้ใช่มั้ยล่ะ?นายคิดว่าเขาเคารพนายก็เลยไม่คิดว่าเขาจะชอบนายจริงๆงั้นสิเจ้าโง่"

"ไปตายซะ"

เซียวหลี่สะบัดมือสุดแรง

[นิยายจีนแปลไทย] Lawless GangsterOù les histoires vivent. Découvrez maintenant