~Ο Πρώην κολλητός μου~

24 κεφάλαιο

Ν: Αλεξ.
Ειπε αφου καταλάβε οτι την πήρα αγκαλιά..

Α: Σσσσς.. κοιμήσου λουλούδι μου.
Της ψιθύρισα...

Μέσα στο σκοτάδι δεν μπορούσα να παρατηρήσω το πρόσωπο της αλλά το ξερω οτι πάνω της υπάρχει μια γαλήνη... Άρχισα να της χαϊδεύω τα μαλλιά και να ονειρεύομαι το μέλλον μας ...

Α: σ'αγαπώ πολύ.. θα κάνω τα πάντα για να είμαστε μαζί και ευτυχισμένοι..

Της είπα αν και ξέρω οτι δεν με άκουσε..

End Αλεξ pov

Νεφέλης pov

Σήμερα ξύπνησα με πολύ καλη διάθεση... Παω να σηκωθώ αλλα νιώθω τα χερια του Άλεξ να με τραβάνε...

Α: Καλημέρα...

Ν: Καλημέρα... σήκω.. θα παμε να φάμε πρωινό και μετα θα παμε για μπάνιο όλοι μαζί....

Α: κατσε λιγο ακόμη...

Ν: καλά..
Είπα και του έδωσα ενα φιλί στο μάγουλο.....

Κοιτάζω τα μάτια του.. Πρώτη φορά τα βλεπω τόσο ήρεμα.. Φαίνεται ξεκάθαρα το χρώμα των ματιών του..
Είναι πράσινα και στο βάθος αν τα παρατηρήσεις καλά φαίνονται γαλάζια... πραγματικά δεν μπορώ να τα εξηγήσω...

Γι'αυτόν τον άνθρωπο νιώθω τόσα πολλά.. Μπορεί να μην φτερουγίζει η καρδιά μου οταν τον βλέπω οπως λένε όλοι αλλα όταν με αγγίζει νιώθω ενα ρεύμα να με διαπερνά και κάτι που με σφίγγει στο στομάχι.. Ίσως αυτό να λέγεται αγάπη...

Εδώ και 10 λεπτά κοιμόμαστε αλλά ο καθένας είναι στον δικό του λήθαργο....

Ν: έλα ας σηκωθούμε...

Α: εντάξει .. παω στο δωμάτιο μου..

Ειπε και έφυγε από την μπαλκονόπορτα..

Εγώ πήγα στο μπάνιο έκανα τα απαραίτητα και μετά πήγα στην κουζίνα..

Χαιρέτησα την μαμά μου και την μαμά του Άλεξ.. έφτιαξα cornflakes με γάλα και πηγα στο σαλόνι να δω κινούμενα σχέδια στο σαλόνι σαν 5χρονο και γω...

Α: καλημεραα ..
Ακουσα τον Άλεξ να φωνάζει...

Α: πάλι Μπάρμπι βλέπεις??

Ν: τι να κάνω είναι η αγαπημένη μου...

Α: αχχ που έμπλεξα..

Ν: δεν φταίω εγω που είμαι τόσο όμορφη και με θέλουν όλοι..

Α: γκουχου γκουχου.. Θα με πνίξεις κακούργα..

Από αυτή την συζήτηση υψηλού επιπέδου μας διακόπτει ο μπαμπάς μου..

Μπ: σας εχω δυσάρεστα νέα..

Ν: τι έγινε μπαμπά??

Μπ: αύριο το πρωί στις 7 φεύγουμε για Αθήνα...

Α: τι?? Γιατί??

Μπ: κατι έγινε με την δουλειά και πρέπει να φύγουμε...

Ν: πωωω... έλεος..

Μπ: πηγαινε να ετοιμάσεις την βαλίτσα σου και μετα κανε ολη την υπόλοιπη μέρα ότι θες.....

Είπε ο μπαμπάς μου και έφυγε...

Αφού είχα τελειώσει το πρωινό μου σηκώθηκα από τον καναπέ για ναπω στο δωμάτιο μου..

Α: έι που πας?

Ν: να ετοιμάσω την βαλιτσα για αύριο.

Α: να έρθω να σε βοηθήσω?

Μου είπε και έκλεισε το μάτι..

Ν: πρώτον μην λες βλακείες γιατι θα μας ακούσουν και δεύτερον μπορώ και μόνη μου ...

Ανέβαινα τις σκάλες και κατάλαβα οτι με ακολουθούσε.. Μέχρι που έφτασα έξω από το δωμάτιο μου..

Ν: τι θες παιδί μου??

Α: να μιλήσουμε..

Ν: μπες μέσα..

Είπα και άνοιξα την πόρτα...
Μπήκαμε μέσα και την έκλεισα....

Α: Νεφέλη.. σου ειχα πει οτι οταν γυρίσουμε Αθήνα θα αποφασίσεις αν θα μείνεις μαζί μου ή με τον άλλον τον  μαλακα... Στο λέω για να σκεφτείς τι θες πραγματικά.. Δεν θελω να σε πιέσω..

Ν: το ξέρω Άλεξ.. αλλα είμαι σε πολύ δύσκολη θέση... οταν γυρίσουμε θα σου πω...

Δεν απάντησε τίποτα και απλά έφυγε...

Ελένη 😊💕