GELİNCİK. vuslat Tuna .şiirleri.8.

Son döşek...

Hadi gönlüm hadi gidelim
Varınını yoğunu topla
Topla da yola düşelim
Gayri bizim burada işimiz yok
Doldu vaktimiz
Dahasına ruhsatımız yok

Hadi gönlüm hadi gidelim
Taş kapılar kapanmadan
Yollara düşelim
Kimbilir nerede bulur ahvalimiz bizi
Kim ne diye sürer izimizi
Bizim gariplikten başka barınağımız yok
Gecede kaybolur düşümüz
Güneşten alacağımız yok

Hadi gönlüm hadi gidelim
Bizi çağıran bir kara toprak
Bizi bekleyen bir taşlı kucak
Börtü böcek içine ayırmış yerimizi
Sermiş en derine
Baki kalan son döşeğimizi...

vuslat Tuna