Soul Finder

Chapter 2

Pauwi na ako pero di pa rin mawala sa isip ko yung lalaki kanina. Sino ba sya? At bakit binigyan nya akong sobre na ang laman ay kulay pulang papel lang? Grabe sobrang weird nya. After kong buksan yung sobre lumabas ako para makita sya. But guess what? Wala na sya dun! Did he wait for me to come back? Pero bakit hindi nya ako kinausap? At para saan ba kasi ang sobre na iyon? May ibig sabihin ba yun? I sigh. Nakakainis,dagdag iisipin lang yung ginawa nya. Saktong napadaan ako sa isang basurahan. Walang pagdadalawang isip na itinapon ko ito. Bahala na kung anong meron dun. Trabaho man yun o jackpot prize. Baka mascam lang ako mahirap na.

Nagtaka ako kasi pag dating na pag dating ko patay lahat ng ilaw. As far as I remember,I didn't turn off the lights. Napalunok ako dahil natatakot ako. Wala pa si Kuya mamaya pa ang uwi nya. Paano kami napasok ng magnanakaw o akyat bahay?! Sinigurado akong nakalock lahat kanina! Dahan dahan lang ang paglakad ko. Halos wag na nga ako huminga para lang wag akong makagawa ng ingay. Malapit na ako sa kusina ng biglang bumukas lahat ng ilaw. Napatigil ako at napapikit. Pero agad ko ding dinilat ang mata ko baka mamaya saksakin ako!
"Happy Birthday Madison!" Sigaw ni Kuya at ng girlfriend nya. Kulang nalang mapa-face palm ako sakanya. But seconds later, I found myself smiling. He remember my birtday,while I am the one who forgot it. I don't remember when was the last time I celebrated my birthday. Basta ang naalala ko lang wala pa after my parents died. And because of that my smile faded.
"Oh,wag kanang malungkot. Ayaw nila Mama at Papa nyan. Kasama pa din natin sila. Mamaya katabi mo sila pag tulog." Ginulo ni kuya ang buhok ko pag katapos inakbayan ako.
"Ano ba kuya,alis ang bigat ng braso mo." Pinipilit kong alisin ang akbay nya pero niyakap nya lang ako. I hug him too and smile as a tear drop in my eyes. Hinigpitan nya ako yakap nya sakin kaya hinigpitan ko din. Sya nalang ang meron ko. Don't know what to do anymore pag pati sya kinuha pa.
"Ano ba kayong dalawa? Birthday to dapat masaya. Pasali nga sa hug." Natawa ako sa sinabi ni ate Aly at kasabay nun ang pagyakap nya. I'm still happy,but I will me more happier if my parents are here.

Kuya bought 2 whole chicken,mocha cake,pansit,at softdrinks. It's enough for the three of us. Yes,I don't have friends. I don't know if I had before my accident. Pero wala namang nababanggit si Kuya. At kung meron bakit wala pang pumupunta? I don't mind anyway,siguro kung hindi ganun pinagdaanan ko malulungkot akong wala akong kaibigan. But after everything that happened to me,my Kuya will only matter to me.
"Hindi kana ba babalik sa pag-aaral Madison? Sayang naman. Kaya naman kitang pag-aralin." I came back to my senses because of that. I sip on my drink,"Hindi na kuya,I want to work. Okay naman ako sa coffee shop na yun. What's the purpose kung mag-aaral pa ako? I'm fine with my work." I'll leave soon. I can't utter that,I don't want to leave him this soon. Not now,he needs me and I heed him too.
"Sure ka? Pero kung maisipan mo sabihin mo agad sakin. Pag-aaralin kita." Nginitian pa ako ni Kuya. Natawa naman ako,"Bait naman po. Why don't you just save that for your future kids with ate Aly?" I smirk a little bit. Nako,ang kuya ko mahina.
"Ay nako,wala pa sa plano namin yan ng kuya mo, Madison." sagot ni ate Aly.
"Why not? Mahina ba si kuya, ate?" Tumawa pa ako ng malakas sabay tingin kay Kuya. Umamba si kuya na babatuhin ako ng kutsara.
"Sobrang hina." Sabay kaming tumawa ni ate habang napipikon si kuya.

Nagpaalam ako kay kuya na aalis ako. Pinayagan nya naman ako basta wag lang daw papagabi masyado. I smile as I roam my eyes around this place. So perfect. I will spend the remaining hours of my birthday here. I'm near the cliff,relaxing dito. Kaya relax,hindi ako tatalon. Nakaupo ako sa sapin na nilatag ko. Pero ilang minuto lang ng mahiga din ako. I stare at the clouds and stars. And I can't help but to cry. I miss my parents. I wish i'm with them,just this time. Pinunasan ko ang mukha ko at bumuntong hininga. Imposible. "Find me and Help me" kumunot ang noo ko ng bigla nalang yan pumasok sa isip ko. Nabuhay nanaman ang parte na yan sa utak ko. Sino ka ba talaga? Gusto ko ng bumalik ang mga alaala ko. Dahil gusto kong malaman kung kasama ka dun.

Hindi ko namalayan na nakatulog pala ako dito kagabi. Laking pasasalamat ko at walang masamang nangyari saakin. Bigla kong naalala si kuya,lagot na. Tinignan ko ang cellphone ko at nagulantang sa 101 missed calls nya. Sht! Dali dali akong tumayo at tinupi ang pinangsapin ko. Inayos ko muna ang sarili ko bago umuwi.

"Diba sabi ko sayo wag kang masyadong magpapagabi?!" napapikit ako sa boses ni Kuya.
"Hindi naman ako nagpagabi. Inumaga nga lang." napakagat ako ng labi ng makita kong parang bubuga na ng apoy si kuya sa sobrang galit nya.
"Hindi ako naghihigpit sayo. Pero sana naman sumusunod ka. Paano nalang kung may nangyare sayo? Dun kapa talaga natulog ha? Kung nahulog ka eh minsan malikot ka! Ewan ko talaga sayo,Madison." Padabog dabog pa syang nagwalk out. Napanguso nalang ako tapos bumuntong hininga. I guess I need to cook for him mamaya. Peace offering sa kuya kong dragon. Aakyat nalang muna ako sa kwarto ko para maligo at magbihis. Hinubad ko ang sapatos ko at sandaling nahiga sa kama ko. Hindi naman ako nagtagal at bumangon na rin agad ako. Kinuha ko ang twalya ko at papasok na sana ako sa pinto ng banyo pero may mahagip ang mata ko. Sobre. Nakapatong sa drawer na malapit sa pinto ko. Kagaya ng sobrang binigay nung lalaking naka stripped sa coffee shop. Agad ko itong nilapitan at binuksan. Kulay pulang papel. Nangunot nanaman ang noo ko at nakaramdam ako ng onting takot. Ano ba talaga to? Paano nya nalaman ang bahay ko? Kay kuya nya ba to binigay o inakyat nya tong kwarto ko? Ginala ko ang mata ko pero wala namang nagbago sa ayos ng kwarto ko. I sigh. I'll just ask kuya after kong maligo.