"ရဲရင့္..!! မင္း ဒါဘာသေဘာလဲ..."
"ဘာကလဲ.."
"မင္း အခုမွ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္မေနနဲ႔..။ လြမ္း ရဲ့ကိစၥက မင္းလက္ခ်က္မလား..."
"ေစ..မင္းဒါေတာ့တရားလြန္သြားၿပီ...။ ဒီကိစၥမွာ......"
"ျငင္းဖို႔စဉ္းစားေနတယ္ဆိုရင္ေတာ့ ရပ္လိုက္ေတာ့ရဲရင့္...။ ငါအကုန္စံုစမ္းၿပီးမွေရာက္လာတာ..."
"ေၾသာ္..."
"ေၾသာ္..? ေၾသာ္.. တဲ့လား...."
"ငါလုပ္တယ္..။ ဟုတ္ၿပီထားလိုက္..။ အဲ့ဒီေတာ့...? "
"အဲ့ဒီေတာ့..? ဟုတ္လား..? ဟိတ္ေကာင္ ရဲရင့္..!!'
ေစ သည္ကား ေျပာလည္းေျပာ လက္ကလည္း မဆိုင္းမတြပင္ ရဲရင့္၏ ေကာ္လံစကိုေဆာင့္ဆြဲလိုက္သည္..။
"မင္း ငါ့အေပၚကို စိတ္နာရင္နာႏိုင္တယ္..။ ဒါေပမယ့္ ဒီကိစၥက လြမ္း နဲ႔ဘာမွ မဆိုင္ဘူး ရဲရင့္..။ လြမ္း ကိုမထိနဲ႔.."
"လြမ္း...တဲ့လား..။ ဟက္ဟက္..ေတာ္ေတာ္စိတ္ပူေနတယ္ထင္ပါ့..။ ငါက မဆိုင္လည္း ဆြဲထၫ့္ခ်င္တယ္ဆိုရင္ေရာ.."
"မင္း... !! ကဲကြာ.."
*ခြပ္...*
"ေစ..! "
ရဲရင့္သည္ကား အထိုးခံလိုက္ရသည္ေၾကာင့္ ရုတ္တရက္လန႔္သြားသည္..။ ထိုထက္ပိုသည္ကား... ကိုယ္နင့္ေနေအာင္ခ်စ္ရသူထံမွ အမုန္းမ်ား ေရာယွက္ေနသည့္ လက္သီးတစ္ခ်က္ ဆုခ်ခံလိုက္၍ပင္...
"မဆိုင္သူကို ဆြဲမထၫ့္ဖို႔ ငါေျပာေနတယ္ေလ...။ မင္းနာက်ည္းေနတာ ငါ့ကိုမဟုတ္လား..။ ငါ့ကိုပဲ လုပ္ပါ..။ လြမ္း နဲ႔မဆိုင္ဘူး.."
"ဆိုင္တယ္.. ။ သိပ္ဆိုင္တာေပါ့..။ မင္းအခု ဘာေၾကာင့္ငါ့ဆီေရာက္ေနတာလဲ..။ မင္းသိပ္ခ်စ္တဲ့ မင္းရဲ့ လြမ္းေၾကာင့္မလား...
မင္းငါ့ဆီေရာက္လာဖို႔ ငါႀကိဳးစားမလို႔...။ အဲ့ဒီအတြက္လြမ္းပံုရိပ္က အဓိကေလ..။ မဆိုင္ပဲေနမလား..."
YOU ARE READING
"စေ" (SEASON-1) {Unicode}+{Zawgyi}
Romanceတစ်ချို့သောပေးဆပ်ခြင်းနဲ့ချစ်တဲ့အချစ်လေးတွေက အားလုံးထက်ပိုလှနေတတ်တယ်....
