"ေဘးနားမွာေမာင္တစ္ေယာက္လုံးရွိေနတာေတာင္တျခားေကာင္ေၾကာင္းေမးတာေမာင္ကစိတ္မဆိုးပဲေနမလား"

"ေတာင္းပန္ပါတယ္ေမာင္ ခ်စ္မွားသြားတယ္"

"ေနာက္ခါမေမးနဲ႔ေမာင္မႀကိဳက္ဘူး"

ညေနေစာင္းသည္အထိJung eumႏွင့္တူတူရွိေနေပးသည္

"ခ်စ္ ေမာင္ျပန္ေတာ့မယ္ အိမ္ျပန္ေနာက္က်ရင္ ေမာင္စာလုပ္ခ်ိန္မရွိေတာ့လို႔"

"ဟုတ္ပီ ေမာင္ See You "

ေမာင္အရင္ကႏွင့္မတူ နဖူးေလးေတာင္နမ္းမသြားပဲအလ်င္စလိုထြက္သြားသည္။

xiaozhanအိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ ကုတင္ေပၚအိပ္ေနသည့္Yiboကိုျမင္သည္
တံခါးဂ်က္ခ်ကာ Yiboဆီလွမ္းလာသည္

မေန႔ကသူၿဖဲခဲ့တဲ့အဝတ္စုတ္ေလးႏွင့္ ေဘာင္းဘီတိုေလးဝတ္ကာအိပ္ေနသည့္Yibo
ေစာင္လည္းမၿခဳံထား

"yibo"

ထိုကေလးကိုယ္ပူခ်ိန္ကမေန႔ကေလာက္ေတာ့မပူေတာ့ေပမဲ့ အရွင္းေပ်ာက္သြားေအာင္ေဆးေတာ့ထပ္တိုက္ရမည္

"yiboထစမ္း အက်ီ ထလဲစမ္း"

"ဟင္ ကိုကို...အယ္ ကိုကိုေလးျပန္လာၿပီလား"

"အင္း...မင္းအက်ီ ထလဲ ခုဝတ္ထားတာစုတ္ခ်ာေနၿပီမလား"

"Yiboမွာဘာအဝတ္အစားမွမပါလာဘူး"

"ငါ့ဗီဒိုထဲမွာ အက်ီ ေတြရွိတယ္ ယူဝတ္"

yiboဘာမွဆက္မေမးပဲ ဗီဒိုထဲရွိအက်ီ လၤက္ရွည္တစ္ထည္ေကာက္စြပ္လိုက္သည္
ကိုကိုႏွင့္သူ႔အရပ္က ကြာျခားတာေၾကာင့္ ကိုကို႔အက်ီ ကသူ႔ဒူးထိဖုံးသည္

"ငါ့ဆီလာအုန္း"

xiaozhanေခၚေတာ့ ေခါင္းေလးငုံ႔ကာလာသည့္ထိုကေလး အရမ္းကိုခ်စ္စရာေကာင္းသည္

"ေမာ့စမ္း မင္းေခါင္း"

"ဗ်ာ"

"နားေလးေကာင္ကေတာ့ မင္းပါးကိုေဆးလိမ္းမလို႔ ေခါင္းေမာ့"

yiboမဝင့္မရဲေခါင္းေဖာ္ေပးေတာ့ အနာေပၚေဆးလိမ္းေပးေနသည့္xiaozhan

"အာ့ စပ္တယ္"

"ခဏသည္းခံ ဒီအနာေလးရဲ႕ဒဏ္ရာက ငါ့အစြမ္းေၾကာင့္ရတဲ့ဒဏ္ရာေလာက္မဆိုး့ပါဘူးဟုတ္တယ္မလား"

Will You Marry Me?Where stories live. Discover now