''Really?'' tumango ito.
''Kaya dali na.. Ayusin mo na yang sarili mo at makipag ayos kana kay Zia. Okay??'' ginulo-gulo ni kuya Uno yung buhok ko.
''Hmm Twaylem??'' bago ito umalis.. May hinagis itong maliit na box sa akin
''ano to??''
''Ingat sa pag-dri-drive..'' at tuluyan ng lumabas ng kwarto si Kuya Uno.
''Mamaya na kita bubuksan, kakausapin ko muna yung bruha sa kabilang room'' kiniss ko yung box.
Box ng lalagyaan ng susi ng sasakyan ko.
-
SA GUEST ROOM NG GONZALES RESIDENCE
''What do you want? Bat nandito ka??'' tanong ko kay Zia habang naka upo siya dun sa kama na para sa mga guest namin.
''Twaylem.. May gusto sana akong sabihin sayo.''
''Ano namang sasabihin mo? Aawayin mo ba ako?? Aba, hindi kana talaga nahiya at dito kapa talaga sa pamamahay ko nag tungo.'' mataray na pag kakasabi ko sakanya. Lumapit ito sa akin.
''Twaylem..'' hinawakan niya yung kamay ko pero, itinulak ko yung kamay niya.
''May sasabihin kalang bakit hinahawakan mo pa ako? Dalian mo nga! Sabihin mo na yung gusto mong sabihin! Inaaksaya mo yung oras ko! Sige hawakan mo pa ako ng isang beses, sisipain ko yang pag mumukha mo!'' maya-maya pa'y may ipinakita siya sa akin.
Yung bracelet na binigay ko sakanya 4 years ago.. Friendship bracelet namin, 'DAW'.
''Twaylem, naalala mo paba nung binubully ako dati sa school tapos ikaw yung unang taong lumapit at nag tanggol sa akin??''
''Anong pake----'' natigilan ako sa pag sasalita ng makita kong may namumuong luha sa mga mata niya. ''Sabi mo pa nga sa akin pag may nang away sa akin, sisipain mo sila sa pag mumukha, at sinabi mo rin na hindi mo ako iiwanan dahil ako lang yung nag iisang best friend mo''
pag naalala ko kung gaano ako naging mabait sakanya? Na iinis ako.. Kase trinaydor niya ako e! Hinayupak na toh, napaka AMBISYOSA!
(AUTHORS NOTE: Dun nga pala nag tatanong kung sino yung imaginary character ni Zia, Si PARK GYURI ng KARA.. Mukha kasi siyang bitch.. Pero Huwag kayo, mahal ko siya. :) )
''Gusto ko lang malaman mo na, hanggang ngayon na gu-guilty ako sa mga ginawa ko sayo. Aminado naman ako na na nainggit ako sa mga anong meron ka'' linapitan ko ito at sinampal.
''Dahil nainggit ka lang nagawa mong sirain yung pag kakaibigan natin? Diba sinabi ko naman sayo, huwag kang mainggit? Kase, kung anong meron ako gusto ko meron ka din?! Tapos nung nabalitaan mong sa L.A ako nag aaral halos pandirian mo ako nun diba? Kung hindi lang naman kita tinulungan sa tingin mo mararating mo kung nasaan ka ngayon?!'' umiyak si Zia sa harapan ko.
CHAPTER 38 REUNITE WITH A TWIST :)
Magsimula sa umpisa
