MY ONE LONG LAST (COMPLETED)

Chapter 36

Owen: Ih gago ka pala e! Wala ka ding karapatan para saktan si Reyana!*Tangkang susuntukin si Jolo*

Reyana: Tama na! Tama na! *Sigaw niya habang umiiyak* Hindi na ba magkakaroon ng katahimikan ang bahay na ito! Mga punyeta! *Sabay lakad papunta sa kwarto niya*

Reyana's Pov
Bakit ganito? Bakit ganito ang nararamdaman ko. Kapag hinahawakan ako ng mahigpit ni Jolo para bang may gagawin siya asking masama. Natatakot ako, natatakot na akong magtiwala sa kaniya. Hindi ko na alam pero nandidiri ako sa sarili ko kapag naalala ko ang nangyare samin ni Jolo hindi ko alam kung bakit pero hindi ako ganung babae. Kung makikipagsex man ako gusto ko sa isang lalaki lang at ang gusto ko dun sa sigurado lang. Si Owen, si Owen naman hindi ko na alam kung paano ko pa ba itatago ang nararamdaman ko para sa kaniya. Kahit unti unti na niyang gustong lumayo sakin hindi ako papayag. Ang hirap magpanggap, ang hirap itago. Ang hirap panindigan ang galit. Si Owen lang ang kailangan ko, kailangan ko ng yakap niyang tunay na napakahigpit at ang mga matatamis niyang labi ang gusto ong halik pero kahit anong iyak ko alam kong hindi na siya babalik.

Bigla namang pumasok si Jolo

Jolo: Reyana.

Reyana: Bakit ka nandito?!

Jolo: I'm sorry.

Reyana: Ilang beses kanang huminge ng tawad at ilang beses mo na din akong sinasaktan. Hindi kapa ba napapagod. Kasi kung ikaw hindi, ako pagod na ako pagod na pagod. *Muli siyang napaluha*

Jolo: Reyana. *Sabay hawak sa kamay ni Reyana*

Reyana: Bitawan mo ang mha kamay ko. Umalis kana Jolo please lang.

Jolo: No I can't.

Reyana: Hindi mo ba alam na sa tuwing nakikita kita naalala ko ang nangyare kanina at pakiramdam ko binaboy mo ko.

Jolo: Bakit hindi mo ba nagustuhan?

Reyana: *Sinampal si Jolo* Gusto?! Sa tingin mo nagustuhan ko yun? Nahihibang kana ba talaga ha! E gago kapala e. Diring diri ako sa sarili ko sa ginawa mo! *Sabay hampas kay Jolo habang umiiyak*

Jolo: Patawrin mo ko Reyana, ano bang kailangan kong gawin para patawarin mo ko.

Reyana: Umalis kana sa pamamahay ko. Leave. Just leave.

Jolo: Yan ba talaga ang gusto mo?

Reyana: *Umiiyak*

Jolo: Osige susundin ko pero kahit kailan hindi ako titigil na mahalin ka at iparamdam sayong mahal kita. Siguro nga ito ang kailangan mo. Reyana mahal na mahal kita. Patawarin mo ko. *Sabay niyang labas ng kwarto ni Reyana*

Nakatulog naman si Reyana ng mahimbing at tuluyan ng nilisan ni Jolo ang pamamahay ni Reyana.

Jolo: Jel?

Angeline: Po?

Jolo: Hmm, aalis na ako ha. Ikaw na ang bahala sa mama mo. Babalik na lang ako sa isang araw.

Angeline: Huh bakit po?

Jolo: Basta, mahabang paliwanagan e, pero may kailangan pa din akong asikasuhin e.

Angeline: Ah osige po.

Erik: Jel?

Angeline: Oh bakit?

Erik: Nabusog kaba?

Angeline: Oo naman hahahaha ang weird mo.

Erik: Huh? Bakit naman?

Angeline: E kasi naman hindi ka naman talagang nagtatanong ng ganyan minsan nga agawan pa tayo sa pagkain e HAHAHAHA.

Erik: E ano kaba syempre ngayon mas palagi kita uunahin. Gusto mo pa ba? Ito oh? *Sabay abot ng pagkain*

Angeline: Ang weird mo talaga! HAHAHAHA.

Erik: Masanay kana. *Sabay pacute*

Angeline: *Nagblush*

Nagkatitigan ang dalawa

Lea: Hoy! Gumagabi na. Umuwi kana Erik.

Angeline: Maaga pa naman Tita. Atsaka hello pinakain niya tayo Tita maging mabait tayo sa kaniya.

Lea: Yung totoo? Yan ba talaga ang dahilan? Kalerke kang bata ka! HAHAHA.

Angeline: Tita Lea naman!

Lea: Okay okay, shut up na lang pero Erik, umuwi kana ha. Gabi na baka hanapin kapa sa inyo. Makikisabay na din ako.

Erik: Ahh osige po.

Angeline: Ayun! Agaling makikisabay lang pala ayun HAHAHAHAHA.

Lea: May sinasabi ka Jel? Baka mamaya madulas ako alam mo na.

Erik: HAHAHAHA may dapat po ba akong malaman?

Lea: Naku madami!

Angeline: Tita naman!

Lea: Joke lang tara na nga Bogs.

Angeline: Tita behave!

Lea: HAHAHAHA Hmm

Erik: Mauna na ako Jel. Byeeee take care.

Angeline: Ikaw din ingat. *Nagblublush*

Lea: Paano ako Jel? Wala akong take care ganun?

Angeline: Tita naman! HAHAHAH babye ingat po.

Lea: Ayy oo nga pala ang Papa mo?

Angeline: Baka po nasa taas na.

Erik: Pasabi na lang pala kay Tito na nauna na kaming umuwi.

Angeline: Osige. Babye! Ingat sa pagbabayahe.

Nakaalis na din sina Lea at Erik.

Angeline: Nasan na ba si Papa? Nasa kwarto na kaya siya? Pero kaninong kwarto?! Argh!

Pinuntahan ni Angeline ang kwarto ni Reyana para tingnan kung nandun ba si Owen.

Angeline: Papa? *Mahina niyang sabi* Teka mukhang magkagalit nga pala sila. Ang weird hindi ko alam bakit naging ganito kabilis para sa kanila. Ayaw ko ng maging kontrabida baka mamaya mapatay pa ako sa story ni Author Shine gigil yung mga readers sakin e HAHAHAHA. Sige na nga pagbibigyan ko muna si Papa at Mame. *Kaagad ding sinarado ang pontuan ng kwarto ni Reyana ng dahan dahan upang di mapansin ni Owen*

Owen's Pov
Habang nasa baba sina Jel, Erik napansin kong nagpaalam si Jolo kay Jel, pero bakit naman niya kaagad iiwan si Reyana? Dahil ba nakuha na niya ang gusto niya. E gago pala yun e.  Ang sabi ko sarili ko sisilipin ko lang si Reyana kung okay lang siya. Napaupo naman ako dito sa kama niya. "Ang sarap mo talagang pagmasdang mahimbing na natutulog Reyana, ang mga labi mong kay pula ang ilong mong kay tangos ngunit mukhang pagod na ang mga mata mo dahil sa mga luhang tumagos. Alam kong masakit ang pinagdadaanan mo, siguro dahil kay Jolo kaya ka umiiyak. Patawarin mo ko mahal hindi ko nagawang makinig kasi masakit padin para sakin, hindi ko kinaya ang mga nakita ko, siguro dapat ganito muna tayo para malaman natin kung ano ba talagang purpose natin sa isa't isa. May mga bagay siguro na kailangan muna nating pagdaanan. Unti unti akong dinampis ang mga labi ko sa labi niya. Para ka talagang Reyna, ay mali pala Reyna ka nga pala. Reyna ng buhay ko.

Reyana: *Niyakap si Owen* Owen, dito ka lang dito ka lang sa tabi ko. Ayaw Kong mawala ka. Please dito ka lang. Huwag mo kong iwan. *Sabay niyang halik kay Owen*