..KAYBOLDUM

ÇARPIŞMA

Revire girdik.
Kapıyı kapattı ve sedyeye oturdu.

"Hemşire falan yok.Bak şurada buz ve yanık kremi var.Onları getir de beni tedavi et sakar şirin."

Arkamı dönüp buzu aldım.
Yanık kremi yazan yerden kremi aldım endişeyle.
Derin derin nefes alıp kendime gelmeye çalıştım.

Önüme döndüğümde gömleğini çoktan çıkarmıştı.

Esmer vücudu şaheser gibiydi.
Onu incelerken buldum kendimi.
Yüzüne baktığımda beni yakalamış gibi sırıtmaya başladı.

"Yaran fena gözükmüyor.Im...İz kalmaz merak etme."dedim kendimden emin bir tavır takınarak.

Yarasını inceler gibi yaptığım numaramı kesinlikle yutmasını diledim.

Eline uzattım buz ve kremi ve etrafa bakınmaya başladım.

Elimi tuttu ve kendine çekti.
"Beni sen yaktın,sen iyileştir."dedi gözlerimin içine içine bakarak.

Neye uğradığımı şaşırmıştım.

Sedyeye iki ayağını ayırarak oturmuştu.
Onun gibi oturdum ve ona yaklaştım.

Muhteşem kokuyordu.
Kokusuyla sarhoş olmalık bir gündü.

Elime buzu aldım,göğsüne tuttum.
Yarasına doğru bakıyordum.
Kafamı kaldırdığımda gözlerimin içine bakıyordu.

"Bana bakmayı kes!Önüne bak."

Nasıl böyle bir şey dedim bilmiyorum ama ağzımdan kaçmıştı.Suçluluk psikolojisi mi?

"Önümde sen varsın sakar şirin."diyerek gülümsedi.

Gülüşü beni cezbediyordu ve bu halimden hiç memnun değildim.
Kendime verdiğim söz neydi?
Aşk yok.

"Ukala."dedim gözlerimi devirerek.

"Ben sana sakar diyor muyum ama?"

"Canın cehenneme!Şu kremi sürüp gidiyorum buradan."

"Sinirlenme sinirli şirine."

"Aman Allahım,baş belası."

"Normalde de bu kadar sakar mısındır?"

Resmen benimle dalga geçiyordu.
Evet sakardım ama bunu dalga geçmek için sorması beni delirtmişti.

"Hayır sadece...Sadece dalgındım."

Kremi sürmeye başladım.
Sürerken saçlarım önüme düştü.
Saçlarımı okşarcasına aldı ve arkama attı.

Kafamı kaldırıp ona baktım.
Ciddi ciddi gözlerimin içine bakıp beni utandırıyordu.

Evet bunu çok iyi başarıyordu.

Utanıp yine başımı öne eğdim,kremi sürmeye devam ettim.
Ayağa kalkıp sargı bezi ve bant aldım.

Sesini çıkarmadan beni izliyordu.
Oturdum ve sargı bezini açtım,bantı hazırladım.

Sargı bezini sararken saçım yine önüme düştü.
Saçlarımı tuttu ve bırakmadı.
Ona hiçbir şey demedim.

Diyemedim.

Elim tenine temas etti.

Heyecanlanmıştım.

Saçımı kokladığını hissettim.
Ona baktım,o da bana bakıyordu.

İkimiz de hiç konuşmadık.
Saçım hala elindeydi.
Sarma işlemini bitirdim ve yerimden kalktım.

"Geçmiş olsun.Birkaç gün suyla temas etme."dedim ve arkamı döndüm.

Giderken omzuma dokundu.
Ona döndüm.
Ayağa kalkmış,gözlerimin içine bakıyordu.

"Bu yara iz kalırsa,senden bana hatıra kalır sakar şirin."dedi gülümseyerek.

"Kalmamasını dilerim."dedim gözlerimi devirerek.

"Belki de kalmasını dilemeliyiz."dedi o muhteşem gülüşüyle.

"Seni bir daha asla görmemeyi diliyorum."dedim ve kapıyı çekip oradan ayrıldım.

Sınıfa girip hemen yerime oturdum.

Durduk yere beni gülümsetiyordu.

Onu düşünmemeye çalışıyordum.
Aşık olmak yok diyordum kendime.

O kadar hoştu ki,o kadar güzel kokuyordu ki...

Sürekli onu düşünürken buldum kendimi.