MAHKUM!

48~duymadığımız çığlıklar

Çocuksu tatlı bir gülümseme ile yoluna devam ederken araba kaybolana kadar baktım.

Arkasından demir kapı açık olduğu için eve girip daire kapısını çaldım.hocam kucağında umutla kapıyı açtı.abim de eve gelmişti.selamlaşarak içeri girdim.

Üzerimi çıkarttığım gibi mutfağa girip masayı hazırlamaya yardım ettim.hocam da umutu bir köşeye bırakmıştı şimdilik sakin sakin duruyordu.

Çatalları masaya koyarken sessizliği ilk çatalın masaya koyarken çıkardığı çınlama sonra da bir çığlık böldü.hepimiz çığlığa dikkat kesildik.belli ki apartmandan geliyordu.

Beyzayı kucağına muahmmedi yanına oturtmuş olan abime dönüp sordum
"Bu çığlık ne?"

Abim ellerini yana açtı.
"Bilmiyorum bugün bir kaç defa daha geldi..apartmandan gibi duruyor ama apartmanda bizden başkası yok..alt kattakiler tatildeler..Onun alt katındakiler de taşındı evlerini satılığa çıkardılar..yine de iki katın da kapısına vurdum açan olmadı..evin eski sahibini aradım evi sattın mı içeride birisi oturuyor mu diye ama satmamış..bizde bulamadık nerden geldiğini"

Abimlerin apartmanı üç katlıydı ve onlar üçüncü kattaydı.diğer iki katta da kimse yoksa çığlık nerden geliyordu?

Düşünceli bir şekilde işime devam ettim..akşam yemeğini yiyip topladıktan sonra yarınki ikramların hazırlığına başladık.bu sıralarda aynı çığlık iki defa daha geldi..artık epey rahatsız olmuştum ama nerden geldiğini bilmediğim için bir şey de yapamıyordum.

Gece geç saatlere kadar iş yaptık..yatağa yattığımda iyice yorulmuştum.çığlık bir defa daha geldi..yatağımdan istemsizce kalkıp bakındım..tekrar geri yatarken başımda çığlıklar ugulduyordu..rahatsız bir uykuya daldım..
_/_/_/_/_/_/_/_/_/_/_/_/_/_/

Sabah uyandığımda gözlerim nedense normalden fazla kızarıktı.akşama kadar kalan son işleri yapmıştık..

Akşam olunca ilk ozan geldi..abim le birlikte kapıyı açtık.selam verip içeri girdi bizde selamını aldık.arkasından sırma girdi..çok güzel görünüyordu..güzel yanaklarına küçük bir buse kondurdum.ozana ise "hoşgeldin" demekle yetindim çünkü abim yanımızdaydı.zaten sonra da abimle birlikte yukarıya çıktılar.

Bir süre sonra da misafirler yavaş yavaş gelmeye başladılar..erkekleri abim hanımları biz karşılıyorduk.tek tük gelen misafirler ile ilgilenmekle meşgulken ozandan mesaj geldi.

"Felâket güzel olmuşsun..herkese gelinin sen olduğunu söyle..oğluna almak isteyen teyze falan olmasın"

Bir yandan iş yapmaya çalışırken bir yandan hızlıca cevap verdim..
"Sende çok yakışıklı olmuşsun..ama burda çok iş var..gecenin sonunda bu güzelliğimden eser kalmayabilir"

Cevap bir kaç dakika sonra geldi
"Dert etme ya ben seni çirkin de severim"

Gülerek ve sahte bir sinirle cevap verdim.
"Allah razı olsun ya sende olmasan ne yaparım?"

Tekrar gelen cevaba bakamayacaktım çünkü misafirler ile ilgilenmem gerekiyordu.

Teyzelerim ve halarım gelmişti kuzenlerimle birlikte..daha arkadaşlarım gelecekti..henüz ikramlara başlamamıştık.

Karşısına oturduğumda teyzem sevecen bir ifade ile konuştu.
"Benim yiğenim büyüdü de evlendi..Allah mesut etsin kuzum"

Gülümseyerek "amin" dedim ama halalarımdan biri araya girdi.
"Evet ama evliliğini başkalarından duymak hiç iyi olmadı vuslat"