"Saçma sapan konuşma canım kardeşim. Bak kardeşim diyorum. Biliyorsun ben Berna ile birlikteyim. İsterse dünya güzeli olsun. Benim onunla karşılaştığımda tek gördüğüm Oz Büyücüsü'ndeki yeşil renki cadı. Hadi yemeğine devam et. Benim de canımı sıkma...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Efe iki yaşındaydı, Zeynep Ela'nın doğumuna çok az kaldığı söyleniyordu. Tam da bu zamanlarda Ahsen'in ısrarıyla Vuslat, Aras, Ahsen ve Cenk dörtlü olarak yemeğe çıkmışlardı.
Aras sıkıntıdan kendini kesmek üzere de olsa farketmişti ki sinsi baldızı Cenk'i kendine bir şekilde bağlamayı başarmıştı. Eğer hislerinde yanılmıyorsa Cenk'ten bir evlilik teklifi gelmesi yakındı. Ve Ahsen'e bir pırıltı, bir farklılık gelmişti iyi anlamda. Ama bunların hiçbiri umrunda değildi. Kabul etmek istemese de o da en az ikizi kadar kindar biriydi. Ahsen'le daha mesafeli bir ilişki içerisinde kalmak istiyordu. Böyle çift buluşmalarına katılmak değil. Yine de Vuslat'a saygısından mimiklerini kontrol etmeye çalışmıştı.
Gecenin ilerleyen saatlerinde Efe'yi Vuslat'ın ailesinden alıp evlerinin yolunu tutmuşlardı.
"Bugün maşallahın vardı Aras. Yüzünden gülümseme eksik olmuyordu. Artık her hafta böyle buluşuruz ha ne dersin?" demişti Vuslat kinayeyle.
"O kadar belli etmemek için uğraşmıştım. Hepsi boşuna mıymış?"
"Bilmem belki onlar anlamamıştır ama bu kadının gözünden seninle ilgili hiçbir şey kaçmaz." dedikten sonra dudaklarına küçük bir öpücük kondurmuştu. "Efe'yi sen yatırır mısın? Makyajımı silip duşa girmek istiyorum" deyip yukarı odalarına çıkmıştı.
Efe babasına cin gibi bakarken Aras neler yapabileceğini kafasında tarttı. Uyku saati geçtiği zaman uyutabilmek gerçekten mucizeydi. Kucağında almış odalarına çıkarlarken bıcır bıcır konuşan oğlunun dediklerinden pek anlayabildiği söylenemezdi. Sadece dedesiyle yaptıkları şeyleri kendince anlatmaya çalıştığını farketmişti. Ama konuşması çok hoşuna gittiği için sürekli onu teşvik ediyordu.
Yatağına yatırdığında tahmin ettiği gibi çok mücadele etse de sonunda oğlu uykuya yenik düşmüştü. Odalarına geçtiğinde Vuslat'ı yatağın ortasında sere serpe yatarken bulmuştu.
"Vuslat Allah aşkına şu saçlarını yatağa girdiğinde topla. Sürekli ağzıma burnuma geliyor yatarken. Sinirleniyorum."
"Olmaz. Saçlarımı 8 saat kapalı havasız tutamam. Çok sağlıksız. Ama ne zamandır aklımda kestirmek vardı. Madem bu kadar nefret ediyorsun, küt kestireyim."
