Vampire Girl

Πακέτο ( Part 4 )

Δεν τελειώσαμε εμείς. Το παιχνίδι τώρα αρχίζει.

Μόλις το διαβάζω, κατευθείαν κοιτάω προς τα έξω μήπως βρω αυτόν που το άφησε. Αφού δεν βλέπω τίποτα κλείνω την πόρτα κατευθείαν με το χαρτί στο χέρι.

Το κοιτάω ξανά και το διαβάζω. Με λίγα λόγια το διαβάζω πάνω από πέντε φορές για να είμαι σίγουρη.

Να το πω τώρα στην μητέρα μου η όχι; Χμμμμμ..

Νοπ..

Το τσαλακωνω και το πετάω στον κάδο της κουζίνας.

Θα κάνω πως δεν υπήρχε καν. Άλλο ένα πράγμα που θα είμαι αδιάφορη.

Μπορεί να είναι καμιά φάρσα. Έτσι και αλλιώς όλο τέτοιες φάρσες δεν κάνουνε;;

Ναι είναι σγουρά μια φάρσα.

Προσπαθούσα να πείσω τον εαυτό μου πως δεν ήταν κανένα μεγάλο ζήτημα.

Μ: Τι κάνεις ελπίδα τέτοια ώρα ξύπνια;;

Ε: Εμμμ.. Ή-ηθελα νερό. Ν-ναι αυτό ήθελα.

Σιγά μην της έλεγα την αλήθεια.

Μ: Αμμ.. Οκ; τότε να ετοιμαστείς γιατί σε λίγο θα πας και στο σχολείο.

Ε: Κάτσε τι ώρα είναι;

Μ: 7:15

Ε: Οκ..

Πήγα πάνω και άρχισα να κάνω τα απαραίτητα.

Πριν βγω από το δωματιο μου, με έπιασε πονοκέφαλος. Στηρίχτηκα στο γραφείο μου, περιμένωντας μήπως περάσει.

Μπα δεν το νομίζω να περνάει. Με τον χρόνο γίνεται χειρότερος. Γονατιζω και πιάνω με τα χέρια μου το κεφάλι μου.

Ήμουνα σε φάση, να ικετεύω ακόμα και τον Μανωλακη που έχει το μπακάλικο στην γειτονιά, να περάσει.

Δεν μπορούσα να κρατηθώ άλλο και άρχισα να ουρλιαζω.

Ακούω πολλές φωνές. Να μου λένε πολλά σκοτεινά πράγματα.

Μ: Ελπίδα, κοριτσάκι μου, τι έπαθες.

Ε: Καντο να σταματήσει, σε παρακαλώ..

Ουρλιαξα στην μητέρα μου.

Μετά από λίγο νιώθω τα χέρια της να με αγκαλιάζουν.

Μ: Σσ.. Σσ.. Είναι όλα καλά

Μετά από κάνα 2 λεπτό μου περνάει.

Μ: Είσαι εντάξει τώρα;

Ε: Ναι ναι οκ...

Μ: άμα θέλεις δεν πας σχολείο.