Im Inlove With Mr. Heartless

[Chapter 18]

"Hahahahahaha. Liko ka muna dun, di ka maabutan dun." Sabi ko sakanya. At shorcut yun papuntang school.

Lumiko naman siya, pagtapos nagtago siya. Feeling artista naman to! Haha! Sumilip silip siya kung may babae pa. Pinagpapawisan pa nga siya eh. Haha.

"Oh panyo. Mukang pati ilong mo papawisan na eh. Hahaha!" Asar ko sakanya, tapos inabot ko panyo ko. Kinuha naman niya tapos pinunas niya sa muka niya, at binulsa niya. SAKANYA YUNG PANYO EH! *insert sarcasm tone here.* -____-

"Loko. Bat mo ginawa yun?" Sabe niya sakin. Tinawanan ko siya. Parang takot na takot eh.

"Oh, hinay hinay lang. Di monsters yung humabol sayo." Asar ko sakanya.

"Tss. Pasalamat kaaaaaa." Sabi niya.

"Ano, pasalamat ako mahal mo ko? :D" Nang aasar na tanong ko sakanya.

"Your so full of yourself, huh? Ang confident mo sabihin yun. Haha." Sabi niya sakin, na mukang bilib na bilib.

"Nemens! Ako pa! Ay, trip ko lang yun. Kaya ko ginawa yun. Hehe. Ayoko kaseng pinapagkamalan na boyfriend ko yung kasama ko. Im not only referring to you ha?" Sagot ko sakanya. Napangiti naman siya habang umiiling.

"Know what? Random fact. I want a girl bestfriend to get mistaken as my girlfriend." Sabi niya sakin. Natawa naman ako.

"Sus. Di Im your girl. *winks*" Asar ko sakanya, nakita ko naman na mejo namula siya. Oh Marcos, such a cutie. Hinila ko kamay niya at dumeretcho na kami papuntang University. Aba aba, di ko hahayaang mamiss ni Marcos laro nila, patayin pa niya ko. XD

xx

Sa University

"What took you guys so long? Grabe, nagwawala na mga fans ng maglalaro satin." Pambungad samin ni Leslie. And, diba dito na nag aaral samin si Marcos, so he's in the team. Pero siyempre, team captain parin si Reinier. :)

"Eto kasing kaibigan mo." Sagot ni Marcos kay Les.

"Whaaaaat did I do?" Painosent kong tanong.

"Nako, naglandian pa. Marcos, kailangan ka na dun." Sabi ni Leslie. Pagkasai niya nun, tumakbo agad si Marcos.

Hinila naman ako ni Les. Papunta sa gitna ng crowd. Gahd, ang sikip. Mainiti pa, it exactly 8am palang naman. Napatingin ako kung nasan si Reinier, and it looks like. Nahihirapan siya? Literally. Parang masama pakiramdam niya.

"Les, look. Mukang masama pakiramdam ni Reinier." Sabi ko kay Leslie.

"Oo nga eh." Sabi niya.

"Wait. Lalapitan ko." Sabi ko kay Leslie. Pipigilan dapat niya ko, but she cant do anything. Aba, kagustuhan ko tong gagawin ko.

Lumapit ako kay Reinier. Okay, inhale. Exhale. Ngayon lang ule kami mag uusap.

"Hey, are you okay?" Tanong ko sakanya, tumingin siya sakin. Tumingin siya sakin, tapos nagchuckle siya at tumingin sa iba. (AN: Yung chuckle ni Reinier ----->)

"Im f---." Nabitin yung sagot niya kase biglang dumating si stacy na may dalang hindi ko makita.

"Yang. Ayos ka lang? Oh, here." Sabi ni Stacy. Tapos may inabot siya kay Reinier na tinago agad ni Reinier.

"Yep, yin. Thanks." Sagot ni Reinier. Tapos tumingin siya sakin. Napatingin tuloy sakin si Stacy.

"Uy! Hi! Stacy nga pala, I see you everyday eh. Pag pumupunta ko dito. But di ko alam pangalan mo, uhh. What's your name? :)))" Tanong sakin ni Stacy. Nginitian ko siya.

"Trixie. :)" Sagot ko sakanya, oy di plastic yan ah.

"Oh. Im stacy. Im his yin, and his my yang." Nakangiting sabi ni Stacy. She was preffering to Reinier. So, kaya pala yin tawag ni Reinier sakanya, at yang tawag niya kay Reinier. Kase YINYANG. Ang sweet. Nakangiti lang ako. Nakatingin si Reinier sakin, habang si Stacy pinapat likod ni Reinier. Oh God, bakit kailangan ko masaktan ng ganito.