°Helping the player°

~Κεφαλαιο 50~

<<Που εισαι ρε φιλεναδα.Χρονια και ζαμανια>>

<<Που να ειμαι ρε συ Κλειω μολις επεστρεψα απο το ταξιδι και σε πηρα αμεσως τηλεφωνο, θελω επειγοντως ψυχαναλυση>>

<<Ειμαι στον δρομο για τον παιδικο σταθμο θελεις να περασω σε κανενα μισαωρο απο το σπιτι;>>

<<Οχι οχι απο το σπιτι θα ειναι ο Μανος , πηγαινε στο γνωστο καφε και θα ερθω απο εκει μολις μπορεσω, πρεπει να περασω απο την εταιρεια για τον μισθο>>

<<Εγινε , τα λεμε απο κοντα>>

Η συζητηση μου με την Νατασσα με προβληματισε αρκετα. Τα τελευταια δυο χρονια η σχεση της με τον Μανο δεν παει και πολυ καλα. Μπορει να ειναι λογω της εργασιας της αλλα και παλι ηταν τοσο αγαπημενοι. Η Νατασσα εργαζεται ως πλοιαρχος σε μια ναυτιλιακη εταιρεια και αναγκαστικα κανει αρκετα ταξιδια που διαρκουν πολυ καιρο. Ελπιζω να μην ειναι κατι σοβαρο. 

Σταματησα το αυτοκινητο εξω απο τον παιδικο και κατεβηκα για να παρω τον μικρο. 

<<Μαμαα>>

Μολις ανοιξα την πορτα τον ειδα να ερχεται τρεχοντας ατσαλα προς τα επανω μου.

<<Που ειναι το μωρακι μουυ.>>

<<Γεια σας κ.Κλειω>>

<<Γεια σου Κατερινα. Ολα καλα σημερα;>>

<<Ναι κ.Κλειω ο Δημητρης εφαγε ολο του το φαγητο και ηταν πολυ ησυχος μαζι με τα αλλα παιδακια>>

Γυρισα και εδωσα ενα ζουμερο φιλακι στα στρουμπουλα μαγουλακια του.

<<Μπραβο το ζουζουνακι του. Λοιπον, πρεπει να φυγουμε τωρα γιατι μας περιμενει  η θεια Νατασσα>>

<<Ια Νατσααα>>

<<Ναιι.Λοιπον, Κατερινακι θα τα πουμε αυριο, καλο μεσημερι>>

<<Καλο μεσημεριι>>

Βγηκα απο το κτηριο και αφου εβαλα τον Δημητρη στο καθισματακι του ξεκινησα για την καφετερια που θα βρισκομουν με την Νατασσα.

~~~

<<Πλακα μου κανεις τωρα ετσι;>>

<<Οχι φιλεναδα καμια πλακα. Περαν του οτι εχουμε να το κανουμε ποσο καιρο , τοσους μηνες που ταξιδευα δεν με πηρε ουτε ενα τηλεφωνο. Να φανταστεις δεν ξερει οτι ειμαι εδω σημερα, δεν ξερει καν ποτε γυριζω.>>