HAKMARRJA ( Shqip )

Ajo eshte vrasesja

Seis dhe Selen ishin te tmerruar. Burxhu ishte komplet e cmendur dhe po i kercenonte me arme.
Seis: Te lutem shume ule armen. Ule armen, mund te dali ndonje pelumb pa dashje.
Burxhu: Qepe!! Per kete jam ketu. Dua te te vras. Te hakmerrem dhe keshtu vellai im do te prehet i qete.
Seis: Vellai yt...cfare thua keshtu?? Qetesohu te lutem.
Selen: Cfare eshte kjo Seis. Kjo qenka e cmendur.
Burxhu: Jooo!! Une nuk jam e cmendur. Ju me vrate vellain. Ti Seis vrave vellain tim. Ti vrave Boranin dhe per kete do vdesesh.
Seis(I habitur): Ti je motra e Boranit?! Ai...
Burxhu: Ai vdiq per fajin tend dhe tani eshte koha jote te vdesesh.
(Seis shikon nje gote uji dhe e merr me shpejtesi dhr ja hedh fetyres dhe kjo e shperqendron Burxhun. Seis i merr armen Burxhus).
Seis: Mbaroj, tani nuk mund ti besh keq askujt.
Burxhu: Joooo!! Nuk ka mbaruar!! Nuk ka mbaruar.(ja nis me vrap dhe hip mbi telat e ballkonit te lokalit). Baba, vella. Po vij tek ju.(hidhet nga kati i dyte i ballkonit dhe bie mbi nje tryeze xhami. E mbuluar me xhak Burxhu vdes dhe syte e saj kishin mbetur hapur me shikimin djallzor dhe infinit. Ai shikim tashme ishte shuar).

Ka momente qe koha kalon dhe dhimbja cdo dite e me shume shtohet. Plage te thella cdo dite e me shume shtohen dhe lendojne shpirtin. Nuk ka ilaq qe sheron plaget qe vete koha ti shkakton . Ato plage qe vete jeta ti gerryen. Ato plage qe dhembin pavarsisht sa ne mundohemi ti durojme. Ditet kalojne, rete levizin, lotet bien dhe buzqeshjet ngrihen. Kishin kaluar dhimbjet, kishin kaluar zhgenjimet. Kaloj Mbaroj!!! Heee, jo ende nuk mbaroj.

9 muaj me vone.
Ne nje vend te ftohte dhe te erret kishte ndodhur dicka e tmerrshme, dikush ishte duke vuajtur, dikush ishte ne telashe. Oret, minutat dhe sekondat ishin armiqte e tij.
Seis: Eshte kaq ftoht, ndjej shume ftohte! Perse eshte kaq ftohte? Nuk marr fryme, kam nevoje per ajer! Ajer!! Ajer!!!
~:Gjak!! Po nuhas aromen e gjakut tend!! Gjakut tend Seis Serikay!!! Gjak.
Nje frymarrje, kishte nevoj vetem per nje frymarrje. Kush do tia jepte kur jeta po e braktiste.

Ajo vraponte, vraponte e friksuar. Vraponte per ta shperuar. Vraponte drejt jetes vraponte drej atij. Vraponte drejte dashurise. Mjegulla kishte mbuluar gjithka por ajo nuk ndalej. Ishte shpresa e fundit. Shpresa qe ai te jetonte.
Ajlin: Ku je?? Seis ku je?? Seis!!!(bertet duke e thirrur).
Mehmet: Ketu nuk ka asgje Ajlin.
Ajlin: Mesazhi ishte i qarte. Ne varreza. Kerkoni ne varreza dhe do ta gjeni. Duhet ta shpetojme. Mehmet duhet ta shpetojme Seisin.
Mehmet: Atehere vazdojme te kerkojme.

Nen toke! Ne nje arkivol te ftohte me nje pompe oksigjeni dhe me nje latrik te vogel ishte Seis.
Seis: Nuk marr dot fryme! Me ndihmoni. Ajlin, engjelli im i bukur. Te dua!!(mbyll syte).

Madam ishte duke mbledhur valigjet dhe kishte vendosur te largohet nga qyteti.
Madam: Nuk ja vlen te jetosh me ketu. Vajza ime nuk don tia dije me per mua. Zhuliet tashme u largua. Duhet te iki edhe une.(sapo hap deren te dale para saj shfaqet djalli. Burak Ëllgaz).
Burak: Ku po shkon e dashur Maral?
Madam(e tmerruar): Burak!!!!

Teksa Ajaz po kerkonte disa rroba gjen nje ditar. Nje ditar kujtimesh, nje ditar sekretesh. Ai behet kureshtar dhe e merr ditarin dhe e hap.
Ajaz: Qenka ditari i Ajlines. Ditari i saj!!
"Sot njoha ate, dashurine e jetes sime. Ishte si nje princ i kalter, ishte princi im me syte blu"
"E takova serisht, zemra ime rreh shpejt kur e kam prane. Ah sa e dua!"
"Sot kam qare. Ai nuk eshte ai. Ai nuk eshte princi im, ai eshte princi i dikujt tjeter"
"E dua por nuk mundem me. E dua por mendja me trazon. E dua! Vertet e dua."
"Ti je gjithka per mua, me fal por do martohem me dike tjeter. Me fal! Te dua Seis".
Ajaz: Seis!!!(thote i habitur).

Ninullat e para kishin filluar, ajo bebe e embel kishte nisur te rritet ne barkun e nenes. Nina nana, kendon nena e tij. Kendon melodine e dashurise, kendon melodine e lumturise, kendon melodine e tristimit. Lejla qendronte nje nje kolltuk levizes dhe tundej ne kujtime, kujtonte ditet kur vertet buzeqeshte, ditet kur gjithka ja vlente. Kujtonte dhe lotonte.