Too Beautiful To Be A Stalker (TBTBAS)

Chapter 1

*KRINGGGGGG*

(tunog po ng alarm clock yan hihihi)

hmmm...

*KRINGGGGGG*

"Ingay naman eh"

*KRINGGGG*

"ay bwiseet. bat ayaw mong manahimik?" tssk. ay jooke parang tanga pala ako kinakausap ba naman ang alarm clock sorry naman po. nasa dreamland pa ako. hahaha. so ayun nga pinatay ko at....what the hell. tingin sa relo... isip.... tingin sa relo...

"WAAAAAH! 6:30 naaa. 7 pala yung klase ko. nako!!!"

" Nako Loisa anong sinisigaw mo jan? may problema ba?" sigaw ni mami. pakshet eh anong oras na pala eh. di manlng ako ginising. tsk. so ayun nga bumaba na ako tsaka nagbreakfast, agad ko namang nakita si mommy.

" Oh anak? bat di maipinta mukha mo?" - mommy

" mommy naman eh. bakit di mu ako ginising. 7am yung class ko eh! " - ako

" Ngek mo loisa. bat ako sinisisi mo? eh tulog mantika ka pa nga kanina eh. kinkausap mo pa yung alarm clock. Hahaha" - mommy

O_O yan yung naging expression ko. nakoo nakita pala ako ni mommy. huhuhu. kahiya nman eh. baka asarin na naman ako neto. Alam niyu bang parang magbarkada lang turingan namin ni mommy? yan kami eh  simula noong na MIA( Missing in Action) si daddy. di sinasabi ni mommy kung saan siya pumunta basta basta nalang daw nawala. 2 years ata yung last ko siyang nakita.

*Back to reality

yun na nga tinapos ko na yung pagbbreakfast ko na naka yuko si mommy kasi eh tingin ng tingin tas tatawa. Nanay ko ba talaga to? baliw ata? jokee lang. love ko yan noh. siya kaya ang pangalawang pinakamagandang bbae sa mundo at alam niyu kung sino yung pina ka maganda? yung 1st? syempre ako noh. hahaha.

okay ginawa ko na yung habit ko.

kain - ligo - bihis - ayos - layas.

nagpaalam na ako kay mommy at naglakad na walking distance lang naman yung school mga 15 mins na paglalakad. okay na yun exercise naman eh. kawawa naman figure ko pag di ako nag eexercise.

btw di ko papala napapakilala sarili ko sa inyo. ako pala si Loisa Andalio 15 year old. nasa 3rd year HS na ako ngayun sa BBU (Big Brother University) dito ako nag grade 1 hanggang ngayun. kasawa na nga eh. hahaha. mommy kasi ang loyal sa school.

so eto ako ngayun naglalakad papuntang school ng biglang...

*BEEEEEEEEEEEEEEEP*

Ay kabayong walang itlog! nakooo.ano banaman tong sasakyan nato???? urgh!!! nasa gilid na nga ako ng kalsada eh. pag lingon ko agad kong nakita ang familiar na kotse kulay pula. at OH MY GOSSSSHHHH!!!. Ang kotse ng crush ko since grade 6 si baby Manolskieeee oh my gosssh!!! alam niyu yung face niya yung yung chinito ,...maputi at kahit anong anggulo ang cute at ang paksheet ang gwapo!! iee kainlab. papabangga nalang ako neto eh. agad niya naman binababa ang window ng sasakyan niya.

" Uyy miss. mag ingat ka nga! magpapasagasa kaba?" - manolskie

^_^ Ayn lang yung expression ko habang sumisigaw siya parang walang epek sakin yung galit niya.. nakita ko lang yung angelic face niya minus na yung attitude.. solve na ako.. suplado yung baby ko eh.

" Uy miss narinig mo ba ako? sabi ko tabii!! " sumisigaw na yan. hahaha at tanging tango lang yung naresponse at kusang umatras yung mga paa ko. gosh na starstruck yata ako eh. dapat pala magpasagasa nalang ako lagi para kausapin niya ako shet. kailangan kong ibuwis yung buhay ko. nako sayang naman kagandahan ko noh. pero okay lang worth it naman ang gwapo niya kayaaa. yieeee. ang ganda ganda na ng daydreaming ko nang biglang.