Yağız güzel havayı değerlendirmek için Hazan'ı piknik alanına getirmişti .Hazanda yanına oturmuş ayaklarını bağdaş yapmış ,o etrafıizliyordu.Uzun düz saçlarından dalgalar halinde bir kaç tutam yüzüne dağılmıştı.Fakat hazanın bunu umursadıgı yoktu .Oysaki Yağız kızın her nefes alışverişinde havalanan saçlarını yüzünden çekmek için kendiyle savaş ediyordu.
Bakışları bir kaç dakika ormana dalsada tekrardan Hazan'a dalıyordu.İçinde engelleyemediği bir his onu ona bakması için Zorluyordu.
Küçüklüğünden beri doğayı severdi... Doğayı Gizemli ve buyuleyici olarak görürdü .Ama şuan onun için doğa umrunda bile değildi ,O kendine daha güzel bir manzara bulmuştu.Bir insanın her hareketini sevmek mümkünmüydü ? Güneş gözüne vurduğunda o kısılan kocaman gözleri , begendiği bir şey oldugunda o gözlerinin büyümesi ,pembemsi dolgun öpülesi dudaklarını hafifçe aralaması...Yağız bir an Hazan'la ilgili bu kadar ayrıntıyı fark etmesine şaşırdı.
"Çok güzel değil mi ?"
Hazan'ın sorusuna karşılık Yağız hafif tebessüm etti.
"Çok güzel"
Hazan güzellik olarak doğayı göstersede ,Yağız için güzellik Hazan'dı .Zaten ona göre bu dünyada çirkin diye bir şey yoktu.Heleki romanlarda çirkin bir kız karektere denk gelmesi nerdeyse imkansızdı.Bu bütün kızların çok güzel olmasından değil , bakanların gönlünün güzel olmasıydı.Hangi erkek Sevdiği kıza çirkin derdiki? Yada hangi kadın sevdigi adama çirkin derdi ? Güzellik,çirkinlik gibi bu kavramlar yoktur.Bu iki kavrama karşınızdaki kişinin size bir bakışı yeterdi .
Hazan bakışlarını ormandan çevirdiği de üzerindeki bakışları fark etti .zaten genç adama ne zaman baksa gözlerini üzerinde görüyordu.
Hazan gülümseyerek önüne savrulan saçlarını geriye attı .
"Bana neden öyle bakıyorsun ?"
"Nasıl bakıyorum "
"Tuhaf ,yani bana tuhaf hissettiriyor."
"Mesela ?"
"Mesela ...Güzel bir resim olur ve insanın karşısına geçip sanki,onda gizli bir güzellik varmış gibi saatlerce izler ya .İşte sen bana bakınca bende öyle hissediyorum."
"O güzel resimden ne farkın var ?"
Yağız 'ın sorusu karşısında hazan utangaç bir şekilde bakışlarını kaçırdı.Ve ellerini yanaklarının üzerine koydu .Alev gibi sımsıcaktı .Bu hareketi sayesinde kulaklarına kahkaha geldi .
Bakışları istem dışı yağıza kaydığında nutku tutulmuştu adeta ...Genç adam gülerken arkaya doğru eğdiyi başıyla belirginleşen elması yanakları,yüzüne dağılan kumral saçları gözlerinin altına giren o siyah kirpikleri Yağız biraz olsun kendini toparlarken Hazan Oturduğu yerden kalktı.ve derin bir nefes aldı
"Gülmeyi keser misin ? "
Bu adamın biran önce gülemeyi kesmesi gerekiyordu yoksa Hazan'ın içine yayılan o garip hissin esiri olucaktı.
"Gülmem seni yanımdan kaçıracak kadar rahatsız mı ediyor?"
Genç adam Hazan'ın hareketlenmesiyle gözlerini ona dikti ama yüzüne vuran güneş ışığı dolayısıyla gözlerini kısmak zorunda kalmıştı.
"Hayır b-ben ...Ben o yüzden dememiştim."
Hazan 'ın kekelemesine gülimsemişti .Neden diye sorucaktı ki ayaga çarpan topla bakışlarını topun sahibine çevirdi. Küçük bir oğlan çocuğu biraz ilerisinde masmavi gözlerini üzerine dikmiş bir ona birde topa bakıyordu.Topunu almak istedigi her halinden belliydi .Ama gelip onu almak yerine öylece orda dikiliyordu .
