CHAPTER 16

11.2K 227 6
                                    

CHAPTER 16

KEZIA was the first one to woke up. When her spirit was awakened, agad siyang sinalubong ng sakit sa ulo.

Hinilot niya ang kanyang sentido, isang paraan para maibsan ang sakit.

I should'nt drink a lot of beer. She said in her own.

Doon niya rin napagtanto na wala siyang pang-itaas na damit, napasinghap siya at tinakpan ang katawan.

Did I do something unusual last night?

Sinubukan niyang alalahanin ang mga pangyayari pero hindi niya nakukunan ng litrato, sadyang hindi niya maalala ng lubusan.

Shit! Shit! Shit!

She was in the middle of panicking when she heard a groan that made her eyes widened.

Unti-unti siyang lumingon kung saan nangagaling ang daing na iyon, napamulagat siya ng makita niya si Tyler.

Did we-- No! Hindi maaari!

Binalingan niya ang binata na mahimbing na natutulog, nadarang siya sa maamong mukha ng binata. He looks like an angel when he's asleep. His lips slightly parted, his pround nose and lashes that perfectly suits on him.

Not long after, he opened his eyes and Kezia gulped, Tyler winked at her. "Good morning," he greeted her with his baritone voice.

"M-morning," she replied.

"Did we--"

"No." He retorted. "We didn't do the thing?"

Umiling ang binata. "Nope,"

"I will never take advantage of you, especially when you are not on your normal state." He stated seriously.

Kapagkuwan,nagsalita ang dalaga. "Breakfast?" The only thing that left in his mouth. Nangunot ang noo ng binata, hudyat na ipaliwanag ang tanong ng mabuti. "Gusto mo bang kumain ng agahan dito?" Tanong ng dalaga.

Tyler's lips started to form a thin line and nodded. "Yes, please."

Kezia got out on the bed and walked towards the kitchen. Napagpasyahan niya na magluto ng itlog, bacon at hotdog. Dahil natatamad siyang magsaing, ginawa niyang sinangag ang kanin na nakalantad sa lamesa. Mabuti na lang, hindi pa panis.

Nang matapos niya ang kanyang trabaho sa kusina, agad siyang sinalubong ng binata sa kanyang likod.

"H-Hi." she greeted him with a stuttered voice, she found it awkward becuase the proximity of their souls are too close.

"I'm captivated by your cook." Tyler complimented. She chuckled. "I will take that as a compliment."

Few moments later, they started to eat their breakfast, Tyler enjoyed the meal, not only because the food is good but the cooker is absolutely beautiful.

SABAY silang pumunta sa unibersidad. May nag-uudyok kay Tyler na hawakan ang malambot na kamay ng dalaga pero pinipigilan niya ang kanyang sarili.

Parang may kapalit na parusa kung sakaling hawakan niya ang kamay ng dalaga. It took a few seconds before everything is clear to him.

He remained silent and averted his gaze, an attempt to stop claiming a part with a consequence.

"Sige po sir, pupunta na ako sa room. Maraming salamat sa paghaitd sa akin dito." Anang dalaga sa isang pormal na tono.

Tyler was irritated. Why did he suddenly feel that the atmosphere changed, in a blink of an eye?

Dahil okupado ang kanyang isip ng maraming mga tanong, hindi na niya namalayan na wala na pala sa paningin niya ang dalaga.

DANGEROUS GENTLEMAN #1: One Night With My TeacherWhere stories live. Discover now