"က်ေနာ့ကိုနမ္းေပးရင္ သနားသျဖင့္ကူညီေပးမယ္...."
"အာ...."
Renjunမ်က္ႏွာေလး႐ွံု႔မဲ့သြား၏
"သခင္ေလးတို႔....."
"အလုပ္မျပဳတ္ခ်င္ရင္ နင့္ေ-ာက္ပါးစပ္ကိုပိတ္ၿပီး လာရာလမ္းအတိုင္းျပန္လွည့္သြားစမ္း....."
အျပင္ဘက္ကအသံၿငိမ္က်သြားကာမွ jaeminက renjun့ဘက္ျပန္လွည့္လာ၏
"ဟင္...?"
"နမ္းမယ္ နမ္းမယ္ လာ.....အနမ္းခံၿပီးရင္ ကိုႀကီးနဲ႔သြားေတြ႔လိုက္ေနာ္....."
"အင္း...."
ပါးႀကီးေဖာင္းၿပီးေ႐ွ႕ထိုးေပးေနေသာ ျပံဳးၿဖီးၿဖီး မ်က္ႏွာႀကီးကို renjunတကယ္ပဲပိတ္႐ိုက္ခ်င္မိပါသည္....
ဆိုးလိုက္တဲ့ကေလး.....
အေရးအေၾကာင္းထဲေတာင္မွ အခြင့္အေရးကရေအာင္ယူေသး.....
"သြားေတာ့ သြားေတာ့...."
"ခ်စ္တယ္..."
renjun့ပါးႏွစ္ဖက္အားအသာေလးဖိဆြဲကာ ထထြက္သြား၏.....
"အာ ! ဒီကေလးကေတာ့....."
ဟြန္း...
သိပ္ကပ္စီးနဲလြန္းတဲ့ အျပံဳးသူေ႒းေလးက သူ႔အျပံဳးေတြကို ကိုယ့္အေပၚေတာ့ ရက္ရက္ေရာေရာေရာ ေပးကမ္းေနလိုက္တာဆိုတာ....
အျပစ္မ်ားလုပ္ခဲ့ရင္ေတာင္ အျပံဳးေလးတစ္ပြင့္နဲ႔တင္ေက်ေအးေပးမိမယ္ထင္ပါရဲ႕......
ကိုယ့္စိတ္ကိုလႈပ္ခတ္ေစခဲ့တာ ဒီအျပံဳးေတြေၾကာင့္ရယ္ေတာ့မဟုတ္ျပန္ခဲ့....ျမင္ရခဲတဲ့ မ်က္ရည္ေတြေၾကာင့္လည္းပါမည္ထင္....
သံုးႏွစ္တိတိ ၿငိမ္သက္ေနခဲ့တဲ့ ကိုယ့္ႏွလံုးသားကို အ႐ိုင္းဆန္ေစခဲ့တဲ့ မ်က္ဝန္းလွလွေလးထဲကမ်က္ရည္တခ်ိဳ႕..... ျပန္ေတြးမိလိုက္တိုင္း ၾကက္သီးဖ်န္းဖ်န္းထရေလျခင္း...... တက္လည္းတက္ႏိုင္ပါေပတယ္ အငယ္ရယ္ .... ကိုယ္မင္းကို မခ်စ္မိဖို႔မတက္ႏိုင္ေတာ့ပါဘူးေလ ကိုယ္ အ႐ွံုးေပးလိုက္ပါၿပီကြယ္.....
YOU ARE READING
My Ocean💦
Fanfiction(Zawgyi) သမုဒၵရာႀကီးေလာက္က်ယ္ေျပာမ်ားျပားလွတဲ့ က်ေနာ့ရဲ႕ခ်စ္ခ်င္းေမတၱာေတြအားလံုးကို ခဗ်ားတစ္ေယာက္ထဲအတြက္ရည္စူးခဲ့ေပမဲ့.............က်ေနာ္ျပန္ရခဲ့တာက မေရတြက္ႏိုင္ေလာက္တဲ့ဒဏ္ရာေတြမွ်သာ........💢💢 (Unicode) သမုဒ္ဒရာကြီးလောက်...
