lets go back na nga sa story.

" I am Kiel Montenegro Kwon your organization president but you can call me "Kiel". From Block301A. I think our Head department already tell you a bit explanation about this meeting right? so you all know the purpose of the meeting."

"Who wants to participate in the Singing competition this coming Saturday as our representative?"

Nag tinginan naman sila sa iisang direction kung saan ako nakaupo.

"Si Yuri ng Block101A nalang ang gawin nating representative for the competition" -Minju

"Oo nga sya nalang gusto ko ring marinig boses nya pag kumakanta."

"oo nga , sya nalang maganda pa."

"Oo nga." sang ayon naman ng ibang Blocks.

..( -_- ).. - ako

"Ang cold naman ng reaction nya wala manlang syang reaction, Ganyan ba talaga sya."

"Ok. so thats what all you want but how about her? will she accept it? Ms.Yuri what do you think? do you want to be the our representative on the Competition? "

" Ah.. wala nabang ibang pwede kasi hindi ko pa na try kumanta infront of many people"

"ikaw na lang Yuri besides you are one of the role model of this school if you make it mas lalo kang hahangaan ng mga students like me especially if you win on that competition right guys?!." - Mike

_Mike is Kiel Bestfriend since High School his full name is "Mike Rade Ramirez",19 years old.

"YES!!" - sangayon ng lahat.

"Ahh.. ganon ba, ok. sige ." -Yuri

"So ok. na pumayag na si Ms. Yuri as a Representative sa competition. "

"Lets proceed to our next topic...

««END of Flashback««

"Sa wakas nakarating narin ako sa bahay nakakapagod na talaga Unang araw ng pasok."

Pag baba ko ng sasakyan nakita ko kaagad ang isa pang sasakyan sa Harap ng bahay bukod sa car nila Mom and Dad.

"May bisita kaya sila bakit may bagong sasakyan dito at Montero pa. hmm.. mukang hindi ako makakapag laro ng computer games at makakapag enjoy sa mga libangan ko ngayong araw.."

Pag pasok ko ng bahay..

"SURPRISE!!!"

..(0-0).....loading......

"KUYA?!!! kailan ka dumating namiss kita.." sabay pout.

"Na miss din kita kaya ako umuwe ng pilipinas, "

"We dinga yung totoo bakit ka umuwe dito?."

"Bakit nga kaya bumalik ng pilipinas si kuya. may nangyari kaya sa company namin."

"May kailangan lang akong dapat ayusin dito sa pilipinas since ok. naman yung company sa korea at wala namang problema so I decides to stay here for a while para mag bakasyon."

"Mom, Dad? is that true?"

"Ahm.. Anak kasi.. ano..kasi... -Mom

"ok. fine. Actually I came here because of you Yuri.

"Dahil si Mom and Dad ay aalis para ayusin yung ibang business natin sa Japan. "-kuya

"So..?."

"Anong "so" ako ang makakasama hanggat wala pa sila Mom and Dad just to make things clear Our parents called me last yesterday to go back here in the philippines to be with you and stay with you until they comeback from japan. kuha mo little sis.? " -kuya

"pero babalik din naman kami after namin maayos yung business natin sa japan maybe after 5 months. right Hon.?" -Dad

"Yes., Dont worry andito naman kuya mo para mag bantay at makakasama mo. "-Mom

"but..."

"wala ng pero-pero ako na muna ang makakasama mo. "-sambit ni kuya (with evil smile.)

"Kailan kayo aalis papuntang Japan ?"

"Tomorrow morning ang flight namin , kuya mo nalang ang maghahatid samin dah may pasok ka bukas."-Mom

"Tomorrow agad? bakit ang bilis."

"Dahil marami pa kaming dapat ayusin don." -Dad

"owkeyyy."

_Umakyat na ako sa kwarto ko.

"para mag palit ng damit at ng makapag laro narin ako ng games.. hihi(^_^) ."

Pumasok narin si kuya sa room nya ganon din sila daddy kaya wala ng manggugulo sakin.

"ok. so kailangan ko ng I ready lahat ng kailangan ko.. COMPUTER GAME , Pag kain ko ano kayang masarap kainin ngayon.. hmm..tama Coke nalang and Potato Chips and Pingles . siguradong magiging masaya ang araw ko ngayon ay.gabi pala..kahit pagod ako. (^_^) ok. all set up. ok na lahat .."

after 30 minutes..

"tokk!!..tokkk!!..tok!!." -sounds ng door.

"Sino nanaman kaya tong istorbo sa paglalaro ko.."

"Yes..come in."

"nag lalaro ka lang pala akala ko nag aaral ka."

"ano naman sayo.. naglilibang lang naman ako."

"Imbis na mag aral ka puro computer games ginagawa mo, saka whats that?." sabay turo sa mga chips na kinakain ko.

"Obvious naman kuya its a chips."

"alam kong chips yan what I mean is bakit kumakain ka na nyan hindi ka pa nag di dinner?"

"hindi kasi ako nag eenjoy pag walang food while playing."

"stop that and lets eat its dinner time."

"kuya... ang totoo nyan busog nako.."

"busog? sa chips and coke lang.?"

"oo.."(^_^#)

"Yuri Choi Jaime?! bababa kaba o kukunin ko lahat ng computer games cd mo?."

.............(0-0)...

.......what the what?!..............

_bigla akong napatayo sa sinabi ni kuya at agad nag lakad palabas sa pinto..

"KUYA naman.. bababa na nga oh. eto na nakatayo na nga ikaw kasi ang bagal mong mag lakad."

"susunod ka naman pala ang dami mo pang sinabi."

After ng dinner namin bumalik na ulit ako sa pag lalaro hanggang sa nakatulog na ako..

---

THE COLD GIRL IN UNIVERSITY

***

THE COLD GIRL IN UNIVERSITYWhere stories live. Discover now