A STORY OF DRAMİONE

BÖYLE OLMAMASI GEREKİYOR

Hermione her zamanki gibi kütüphanede ders çalışyordu. Ron ve Harry sihirli satranç oynamak için Gryffindor ortak salonuna gittiler çünkü Hermione onlara çok ses çıkarttıklarını söylemişti. Hermione kafasını yine kitaplara gömdü ve neredeyse 5 parşomen uzunluğunda bir not yazdı.

O sırada Draco geldi ve Hermione'nin elinden kitabı aldı "Gene ders mi çalışıyorsun bulanık?" dedi. Hermione kitabını geri alıp ona aldırmadı ama kalbi hızla çarpıyordu. Nedenini bilmiyordu ama Draco her onun yanına gelişinde böyle oluyordu ama olamaması gerekiyordu. Draco da aynı şekilde ama hala onunla uğraşıyordu çünkü onla uğraşmak çok hoşuna gidiyordu. Hermione daha fazla katlanmayıp Draco'ya asasını doğrulttu Draco hemen uzaklaştı. Hermione güldü ve tekrar derse döndü ama bi türlü odaklanamıyordu niye peki?

Dersini bitirdikten sonra Gryffindor ortak salonuna doğru yol aldı. Koridorda Draco'ya rastladı ve başını eğerek geçmeye çabalıyordu ama Draco onu kolundan tuttu "Nereye böyle bulanık?" diye sordu Hermione "Seni ilgilendirmez Malfoy, defol. " diye cevap verdi ve kolunu hızla çekti.

Buna inanamıyordu ama kalbi küt küt atıyordu. Gryffindor ortak salonuna geldiğinde Harry ve Ron'u şöminenin karşısında otururken buldu,onların yanına gitti. Heyecandan kalbi sanki dışarıya fırlayacaktı. Harry bunu fark etti ve "Hermione neyin var, niye bu kadar heyecanlı görünüyorsun?" diye sordu Hermione "Bi-bişey yok iyi-yim ben" diye geveledi ve yatağına gitti.
Aklımda Draco vardı ama böyle olmaması gerekiyordu Draco onun düşmanıydı, Draco onlara kötü davranan bi aşşağılıktı. Draco'yu bir türlü aklından çıkaramıyordu.

Hepinize merhaba arkadaşlar👋🏻
Bu benim ilk wattpade yazışım ve ilk Dramione hikayem umarım beğenirsiniz. Eğer beğendiyseniz ya da beğenmediyseniz yorum yapabilirsiniz ve oy verebilirsiniz ona göre bölüm 2 yi yayımlarım.
Umarım hoşunuza gideeer❤️