Could Have Been Better (Crush Series #2)

Chapter 42

Tumango naman siya at sinara na ang compartment ng sasakyan. Sa kaniyang likod ay nasilip ko si Conrad na panaka-naka kaming tinitingnan.

Shayne was still talking to him. Hindi na ba sila nauubusan ng pag-uusapan?

Humalukipkip ako dahil naiirita pa rin ako sa pagtatalo naming dalawa kanina. Sana ay hindi na lang siya nakipaglaban sa akin kung sa huli ay susuko rin naman siya.

"Looks like you two are still not in good terms," ani Lorenzo sa aking tabi.

Sa puntong ito ay hinanap ko ang presensya ni Celine. Where is she? Kung nandito siya ay malamang nakalayo na ako sa lugar kung nasaan din si Conrad.

I inhaled and exhaled a few times before I answered Lorenzo. "I thought it'd be okay with me if I see him with someone else," utas ko sa isang kasinungalingan. Alam ko sa sarili ko na kahit kailan ay hindi ko matatanggap na may iba na siya.

"That's plain stupid," walang prenong bulalas ni Lorenzo. "No one would be happy if you see the one you love with someone else."

Nag-angat ako ng tingin sa kaniya. His eyes were full of emotion. Haluhalo iyon na kung iisipin kong maigi, o kung pagdududahan ko siya, hahantong ako sa konklusyon na nasa pareho kaming sitwasyon.

Tiningnan ko ang babaeng kasama ni Conrad.

"Do you like Shayne?" I suddenly asked without even thinking.

Nabigla rin ako sa tanong ko. May parte sa akin na sana ganoon nga. Sana silang dalawa na lang. Ipinilig ko ang aking ulo at hinintay na lang na sumagot si Lorenzo.

Hindi sumagot siya sumagot. Nang iangat kong muli ang aking tingin sa kaniya ay may malawak na ngisi sa kaniyang mukha. Habang pinagmamasdan ako ay nagsimula siyang humalakhak na tila may narinig na nakakatawang biro.

"Where'd you get that?" he asked with amusement in his eyes.

Hindi ko siya maintindihan. Naisip ko lang naman na baka pareho kami ng pinanggagalingan. At kaya masyado siyang apektado kay Conrad at Shayne ay dahil gusto niya si Shayne. Bakit pinagtatawanan lamang niya ito?

"O baka naman si Conrad ang gusto mo?" nangungunot na ang aking noo habang siya ay mas lalong lumalakas ang halakhak na hindi matapos tapos.

"Kayong mga babae, napakamapaghinala niyo," aniya sa akin habang hindi tumitigil sa pagtawa.

Dumila ako at binasa ang aking labi. "So, you're saying I'm wrong? Si Shayne, hindi mo ba siya gusto?" tanong kong muli dahil hindi naman niya talaga sinagot ang tanong ko.

"I don't care about her. I don't like her, to answer your question. We were just acquaintances because I usually play basketball with her brother before. And no, until now, we don't consider each other as friends. We have a mutual friend, though. Si Conrad," he explained to me.

Humigpit pang lalo ang paghalukipkip ko. Siguro ay ito na lang ang paraan ko upang protektahan ang puso ko.

"K-kailan naging sila?" tanong ko sa kaniya. Kagat kagat ko ang aking labi pagkatapos ng tanong kong iyon.

I am on the verge of crying the hell out of me. Sa tuwing napag-uusapan talaga ito ay parang pinapatay ako.

"No one knows, actually. One day it just happened. Conrad didn't even court her. At least, that's what I know. Malihim silang dalawa. Nagulat na lang ako nung nalaman kong sila na pala," wika niya.

It was like a hammer smashed my heart when I heard what Lorezon said.

Kailan nga kaya nagsimula? I could still remember the pictures that I saw before on Facebook. Iyong kasama ni Conrad si Shayne. I still remember the day when I confronted Conrad and asked him about her. Mariin niyang itinanggi si Shayne. Naniwala ako noon sa kaniya. Hanggang ngayon ay naniniwala akong totoo ang sinabi at ipinangako niya noon sa akin na walang namamagitan sa kanilang dalawa. Pero ilang taon na ang lumipas. Maraming maaaring mangyari. Maybe, through the years, they learned to love each other. Conrad forgot his promise to me and he learned to love Shayne.