ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ

Κεφάλαιο 67

Ο Αλέξης βρήκε το άνοιγμα της σπηλιάς και στάθηκε διστακτικά στην είσοδο. Τα πυκνά σύννεφα που είχαν φέρει την βροχή είχαν σκοτεινιάσει την μέρα και στο εσωτερικό της σπηλιάς επικρατούσε σκοτάδι. Πέρασε την είσοδο και άφησε τα μάτια του να προσαρμοστούν. Τότε την είδε. Καθόταν στο κρεβάτι και το κεφάλι της είχε γύρει μπροστά σαν να κοιμόταν. Έκανε μερικά βήματα για να την πλησιάσει.

Η Αυγή αισθάνθηκε την παρουσία του Αλέξη χωρίς να τον δει αλλά συνέχισε να υποκρίνεται οτι κοιμόταν. Εκείνος στάθηκε μπροστά της και άπλωσε το χέρι του προς το μέρος της αλλά το μάζεψε και πάλι σα να φοβόταν να την αγγίξει.

Η Αυγή άνοιξε τα μάτια της και σήκωσε το κεφάλι της. Τα βλέμματά τους διασταυρώθηκαν και οι δυο τους έμειναν να κοιτάζονται. Το δικό του φανέρωνε όλα του τα συναισθήματα αλλά της Αυγής ήταν παγωμένο.

"Γιατί με ακολούθησες;"

"Δεν μπορώ να σε αφήσω να φύγεις έτσι. Δεν θέλω να πιστεύεις οτι ήμουν και εγώ μέρος του σχεδίου του Κωνσταντίνου."

"Νομίζεις οτι θα σε πιστέψω ξανά; Άφησέ με να σου πω μια ιστορία." Η Αυγή σηκώθηκε από το κρεβάτι και άρχισε να του διηγείται τα όσα διάβασε στο ημερολόγιο της μητέρας της. Όσο άκουγε την ιστορία το πρόσωπο του Αλέξη σκοτείνιαζε όλο και περισσότερο. Στο τέλος του ανέφερε και την συζήτηση που άκουσε κρυφά όταν εκείνος συμφώνησε με τον Κωνσταντίνο που του είπε οτι έπρεπε να την παντρευτεί για να μεγαλώσει την δύναμή του.

"Άκουσε με, εμείς ήμασταν πάντα φίλοι. Ξέρω οτι ο πατέρας μου ήταν φιλόδοξος και σκληρός άνθρωπος και λυπάμαι που η μητέρα σου υπέφερε εξαιτίας του αλλά δεν μπορώ να κάνω τίποτα για το παρελθόν. Όμως Αυγή... εμείς είμαστε άλλοι και γνωρίζεις τα αισθήματά μου για εσένα. Αυτό που άκουσες εκείνη την ημέρα δεν ήταν παρά λόγια για να καθησυχάσω τον Κωνσταντίνο ώσπου να καταστρώσω ένα σχέδιο για να σε πάρω μακριά του. Ποτέ δεν σκέφτηκα να σε παραδώσω στα χέρια του." Τα μάτια του Αλέξη έδειχναν τόσο συναίσθημα και ειλικρίνεια που κάτι μέσα της άρχισε να αντιδράει. Η Αυγή ξαφνικά αισθάνθηκε να πονάει όλο το σώμα της και παραπάτησε. Εκείνος βρέθηκε δίπλα της αμέσως και τύλιξε τα χέρια του γύρω της :

"Αυγή, είσαι καλά;" Η ζεστασιά της φωνής του έμοιαζε να επηρρεάζει τον πάγο που είχε απλωθεί μέσα της. Προσπάθησε να σπρώξει τα χέρια του από επάνω της αλλά εκείνος δεν την άφησε. Την σήκωσε στην αγκαλιά του και την πήγε στο κρεβάτι και την ακούμπησε σαν κάτι ευθραυστο πάνω του: " Μην αντιδράς άλλο. Όλη αυτή η ενέργεια που ξόδεψες πιο πριν σε εξάντλησε. Πρέπει να ξεκουραστείς."

Πραγματικά το σώμα της έμοιαζε να έχει στραγγίξει από δυνάμεις αλλά εκείνη δεν μπορούσε να εμπιστευθεί ξανά τον Αλέξη. Έκανε να σηκωθεί αλλά εκείνος την έσπρωξε πίσω: " Ξεκουράσου. Εδώ είμαστε μόνοι μας."

Παρότι δεν ήθελε να ακολουθήσει την συμβουλή του το σώμα της ήταν εντελώς αδύναμο. Χρειαζόταν ξεκούραση για να μπορέσει να συνεχίσει το ταξίδι της. Κοίταξε τον Αλέξη που καθόταν δίπλα της στο κρεβάτι με το ζεστό του χέρι να κρατάει το δικό της. Δεν είχε δύναμη ούτε το χέρι της να τραβήξει: " Θα ξεκουραστώ για λίγο και μετά θα φύγω. "  Τα μάτια της έκλεισαν από την κούραση.

Η Αυγή αισθάνθηκε ένα χέρι να σφίγγει με δύναμη το πηγούνι της και να προσπαθεί να της ανοίξει το στόμα. Πριν προλάβει να ανοίξει τα μάτια της  ένα υγρό κύλησε στο στόμα της και αναγκάστηκε να το καταπιεί. Άνοιξε τα μάτια της  ξαφνιασμένη. Γύρω της στεκόταν στρατιώτες.  Ένας από αυτούς ήταν αυτός που την κρατούσε. Τίναξε με δύναμη το χέρι της και ο άντρας εκσφενδονίστηκε παρασύροντας και άλλους μαζί του. Σηκώθηκε και προσπάθησε να φτάσει στην είσοδο της σπηλιάς. Ο Αλέξης δεν ήταν πουθενά. Για άλλη μια φορά την είχε ξεγελάσει. Οι άντρες γύρω της δεν προσπάθησαν να την σταματήσουν. Ίσα ίσα έκαναν στην άκρη ανοίγοντας διάδρομο για να περάσει.

Η Αυγή έκανε μερικά βήματα αλλά το κεφάλι της άρχισε να γυρίζει και παραπάτησε. Τα πόδια της δεν την κρατούσαν. Της είχαν δώσει κάποιο δηλητήριο ή υπνωτικό για μην μπορεί να χρησιμοποιήσει τις δυνάμεις της. Όλα μαύρισαν γύρω της και έπεσε στο έδαφος.

Με κλειστά τα μάτια μπόρεσε να ακούσει την φωνή ενός άντρα: " Πάρτε την στο παλάτι. Προσεκτικά. "

Η Αυγή αισθάνθηκε άντρες να την σηκώνουν και να την βάζουν σε κάτι σαν  φορείο. Μετά άρχισαν να περπατάνε. Η τελευταία της σκέψη πριν βυθιστεί στον ύπνο ήταν οτι είχε χάσει την τελευταία ευκαιρία να φύγει. Ο βασιλιάς θα προσπαθούσε να την κρατήσει κοντά του χρησιμοποιώντας φάρμακα. Δεν θα την άφηνε να ανακτήσει τις δυνάμεις της. Ο Αλέξης για άλλη μια φορά την είχε προδώσει.