Κρυφτό Συναισθημάτων

Κεφάλαιο 1ο

«Μαριέττα δεν ακούω κουβέντα,θα έρθεις μαζί μου.» Επιμένει η μικρή μου αδερφή

Η ίδια συζήτηση επαναλαμβάνεται εδώ και μια βδομάδα χωρίς να έχει βρεθεί κάποια λύση.
Από την στιγμή που η κολλητή της ακύρωσε τις διακοπές τους,η αδερφή μου έχει αρχίσει ήδη να ψάχνει εθελοντή ώστε αυτό το ταξίδι να πραγματοποιηθεί.Και έτσι χωρίς να το καταλάβω βρέθηκα αρχές Αυγούστου με ένα ταξίδι τεσσάρων ημερών στην Σαντορίνη.
Και τώρα το τελευταίο πράγμα που ήθελα ήταν να τρέχω στην Σαντορίνη.

«Βρε Έλσα μου,βρε καλή μου κοπέλα τόσες άλλες φίλες έχεις,διάλεξε μια και πήγαινε.Γιατί με ζαλίζεις;»

Η Έλσα ξεφυσά αγανακτισμένη και ακουμπά στο μπράτσο του καναπέ σταυρώνοντας τα χέρια μπροστά από το στήθος της.

«Ε λοιπόν πρώτη φορά βλέπω άνθρωπο να μην θέλει να πάει διακοπές.» Διαπιστώνει με έκπληξη

«Μια χαρά διακοπές έκανα ένα μήνα στην Κρήτη.» Υπερασπίζομαι τον εαυτό μου

«Ναι καλέ μαγευτικές διακοπές στο χωριό μαζί με τον μπαμπά και την μαμά.» Λέει με ειρωνία

«Έλσα μην επιμένεις,μια χαρά θα είμαι και εδώ.Θα διαβάσω κανένα βιβλίο,θα δω καμιά σειρά...»

«Και γενικότερα θα λιώσεις στον καναπέ όπως όλο τον υπόλοιπο χρόνο.» Με συμπληρώνει

Πραγματικά δεν καταλαβαίνω ποιο είναι το πρόβλημα της.Έχει ένα χρόνο τώρα που με κρίνει συνεχώς για τον τρόπο με τον οποίο επιλέγω να περνώ την ώρα μου.

Ανέκαθεν ήμουν συγκρατημένη στον τρόπο που εκφραζόμουν.Δεν μου άρεσε να οδηγώ τον εαυτό μου σε ακραίες καταστάσεις,να πίνω σε υπερβολικό βαθμό σε σημείο που να εξεφτελίζομαι δημοσίως και γενικότερα να χάνω τον έλεγχο.Ωστόσο κατάφερνα να διασκεδάζω,να έχω φίλους και να περνάω καλά.
Τον τελευταίο χρόνο η αλήθεια είναι ότι έχω απομακρυνθεί από τους φίλους μου και προτιμώ να ξοδεύω τον ελεύθερο χρόνο μου στο να βλέπω ταινίες ή σειρές και να διαβάζω βιβλία.Άλλοι με θεωρούν βαρετή,εγώ με θεωρώ πιο ώριμη.Ίσως να φταίει και το γεγονός ότι φέτος έπιασα δουλειά και κουράζομαι αρκετά με αποτέλεσμα να μην έχω όρεξη για τίποτα.
Όσο για την αδερφή μου της έχει καρφωθεί η ιδέα ότι πάσχω από κατάθλιψη.

«Σε παρακαλώ αδερφούλα μου, τέσσερεις μέρες είναι μόνο.Αφού ξέρεις πόσο πολύ ήθελα αυτό το ταξίδι.»Με παρακαλεί και εν μέρει νιώθω άσχημα

«Καλά.» Παραδίνομαι

Πρώτη και τελευταία φορά που της κάνω τέτοιου είδους χατίρι.