Zawgyi
ျမင္ကြင္းကမလွပ။ စာအုပ္ေတြက ဟိုဟိုဒီဒီျပန္႔က်ဲလ်က္။ ထိုစာအုပ္မ်ားအား အၾကမ္းပတမ္းကိုင္တြယ္ေနတဲ့ အေဖ့ဇနီးႏွင့္ အကူအမ်ိဳးသမီးႏွစ္ေယာက္။ ျမင္လိုက္ရတဲ့ျမင္ကြင္းေၾကာင့္ ေဒါသကငယ္ထိပ္ေဆာင့္တတ္သြားသည္။ သူ အျမတ္တႏိုးတန္ဖိုးထားရတဲ့ စာအုပ္ေတြကို မဆင္မျခင္ ကိုင္တြယ္ေနတဲ့ ထိုအမ်ိဳးသမီးေတြကို ေဒါသႏွင့္ေဆာင့္တြန္းလိုက္ရင္း...
"ရပ္လိုက္ၾကစမ္း...ဒါ ဘာလုပ္ေနၾကတာလဲ။ ဘယ္သူ႔ခြင့္ျပဳခ်က္နဲ႔ ဒီအခန္းထဲေရာက္ေနၾကတာလဲ"
အေဖ့မိန္းမမ်က္ႏွာတင္းသြားသည္။
"ဘယ္လိုလုပ္လိုက္တာလဲ အာကာ။ ယဥ္ေက်းမူ႔မ႐ွိေတာ့ပါလား"
"ဒီစကားက ခင္ဗ်ားကိုျပန္ေမးရမွာပါ။ ကြၽန္ေတာ့္စာၾကည့္ခန္းထဲ ဘယ္သူကမ်ား ဝင္ခြင့္ျပဳလို႔လဲ။ ခြင့္ျပဳခ်က္မ႐ွိ သူမ်ားပစၥည္းေတြကို စိတ္တိုင္းက်ကိုင္တြယ္ေနရေအာင္ ေမးပါဦးမယ္ ဒီအိမ္က ခင္ဗ်ားအိမ္လား"
အရိွဴက္တည့္တည့္ထိသြားသလို တင္းမာေနေသာမ်က္ႏွာထားသည္ ခရမ္းသီးမီးဖုတ္ကဲ့သို႔ အေရာင္ေျပာင္းသြားသည္။
"မင္း.....မင္း....."
"ကြၽန္ေတာ္ သတိေပးလိုက္မယ္။ ဒီအိမ္မွာေနမယ္ဆိုရင္ ဧည့္သည္ဆိုဧည့္သည္လိုေနပါ။ အဆင့္တတ္မလာပါနဲ႔"
ေဒါသနွင့္တစ္ခုခုျပန္ေျပာေတာ့မည့္ပံုစံက ခ်က္ခ်င္းကို ညိဳးငယ္ေသာပံုစံအျဖစ္ ေျပာင္းလဲသြားသည္။
"သားရယ္...အန္တီမသိလို႔ပါ။ ဒီအခန္းက သားအတြက္အေရးႀကီးမွန္းသိရင္ အန္တီမလုပ္ပါဘူး"
ခ်က္ခ်င္းကို ၿပိဳေတာ့မဲ့မိုးလို ဟန္အမူအရာက အကယ္ဒမီေ႐ွာ့ေပ။ မ်က္ဝန္းေတြက သူ႔ကိုေက်ာ္ကာ ေနာက္သို႔ေရာက္ေနတာမို႔ လွည့္ၾကည့္မိေတာ့ မာမီးႏွင့္မိငယ္ကိုေတြ႔လိုက္ရသည္။ သူ႔ေနာက္က ခ်က္ခ်င္းလိုက္လာခဲ့သည္ဆိုေပမဲ့ လူႀကီးႏွင့္လူငယ္ဆိုေသာအမွန္တရားက ညာလို႔မရ။ အခ်ိန္အနည္းငယ္ၾကာမွ ေရာက္လာတဲ့ မာမီးကို ထိုအမ်ိဳးသမီးမ်က္ရည္ခံထိုးဖို႔ ႀကိဳးစားေနပံုရသည္။
YOU ARE READING
အခ်စ္သို႔ ရံႈးနိမ့္ျခင္း (Completed)
Romance[Zawgyi] ကြၽန္ေတာ္မခ်စ္တတ္ဘူး ခြန္း..... အခ်စ္ခံခဲ့ရဖူးသလားဆိုတာလည္း ကြၽန္ေတာ္မသိဘူး..... [Unicode] ကျွန်တော်မချစ်တတ်ဘူး ခွန်း..... အချစ်ခံခဲ့ရဖူးသလားဆိုတာလည်း ကျွန်တော်မသိဘူး.....
