Kuzey Esintisi

İsteme

"Defne sakin ol canım. Sadece panik atak geçirdin sakin ol lütfen. Derin derin nefesler al hadi." Seda'nın sesiyle gözlerimi kapatıp sakinleşmeye çalıştım.

"Yok olmayacak böyle telefonumu verin." Hiç zaman kaybetmeden Kuzey'i aradım. Seda o sıra annemi dışarı çıkarıp milleti ve babamı sakinleştirmesi ve o aptal oğullarına bakması gerektiğini söylüyordu.

"Güzelim biliyorum biraz geç kaldık merak ettin sende değil mi? Söyledim ben daha erken çıkalım trafiğe yakalanacağız diye ama yok. Kuzey kim ki dinlesinler beni?" Sesini duyduğum an hıçkırıklarımı tutamadım içimde. "Güzelim ağlıyor musun sen? Ne oldu sevgilim endişelendirme beni?"

"Kuzey.."

"Söyle bir tanem."

"Seni çok seviyorum ben. Sensiz yaşayamayacak kadar çok. Lütfen dikkatli gel olur mu? Sapa sağlam gel bana. Hep bana gel olur mu?"

"Ah be güzelim.. ben senden başka yol mu biliyorum sanki... Sana gelirim güzelim. Hep sana gelirim. Girdiğim her yol sana çıkar ki." Derin birer nefes aldık ikimizde. "Ne oldu sevgilim? Kim üzdü seni?"

"Sonra... Ne zamana gelirsiniz?"

"Bir 10 dakikaya orda oluruz herhalde bir tanem.. Defne'm iyi misin?"

"Seni görünce iyi olacağım."

"O zaman daha hızlı gelmeye çalışırım bende."

"Hayır hayır yavaş gel. Yeter ki gel. Bana gel. Sağlam gel. Hızlı gelmen önemli değil. Sadece gel."

"Geleceğim güzelim. Seni asla bırakmam.. evde görüşürüz."

Telefonu kapatıp da iyi olduğuna emin olduğumda kızların beni düzeltmesine izin verdim. Sağ elimle sol elimdeki yüzüğümü sevdiğimi o an fark ettim. Hazır olsam da zil çalıncaya kadar odamdan çıkmadım.

"Defne geldiler." Seda'nın odaya dalmasıyla son kontrolleri yaparak çıktık odadan kızlarla. O iki gerizekalı önüme çıksa da görmezden gelip kapıya yaklaştım.

Kapıyı Seda açmıştı. Ardında babam ve gereksizler. Diğer tarafta annem ve ben vardık. Mehmet Bey başta olmak üzere tüm ahali içeri girdi. Amcalar, yengeler ve eşiyle birlikte Süreyya teyze girdi. Hemen arkalarında Sena ve en son Kuzey yıldızım.

Onu görünce içimde oluşan rahatlamayı anlatmaya kelimeler yetmez...

Sena, elindeki çikolata tepsisini Seda'ya verip geçti yanımıza. O an Kuzey'le göz göze geldik. Elindeki kutuyu neredeyse düşürüyordu. Gözleri üzerimde büyük bir beğeniyle gezinirken içeri geçmesini hevesle bekliyordum.

"Abi girsen mi artık." Sena daha fazla müdahale etmeden duramadı sanırım. O sırada Damla her anı video çekiyordu arada da resim tabi.

"Muhteşemsin.." Kuzey karşıma geçtiğinde gözlerine baktım. Ona bir şey oldu diye çok korkmuştum. Ya bir daha göremeseydim bu gözleri...

Kutuyu Kuzey'in elinden alıp Merve'ye uzattım ve orda o iki gerzeğin olmasını umursamadan sıkı sıkı sarıldım sevdiğim adama.

"Neyin var güzelim?" Kuzey biraz geri çekildi. Elleri yanağımı bulurken endişeli gözlerle bakıyordu bana. Yanağımdaki elini tutup öptüm. Onun bana yaptığı gibi.