OO3 | narration

1.2K 49 15
                                    

carissa lee.

tapos na kaya sila hyeongjun? tanong ko sa sarili ko.

hayst, maagang lumabas yung teacher namin kaya maaga kaming magl-lunch. sana maaga din lumabas yung teacher nila hyeongjun.

agad ko naman siyang chinat at tinanong ko kung may teacher na sila.

nung pagkasagot niya na nakaalis na yung teacher nila, agad akong lumabas ng room at pumunta sa room ni hyeongjun.

maya-maya din naman ay lumabas siya pero parang hindi niya ata ako makita? hahaha.

"pst! hyeongjun!" tawag ko sa kanya. bigla naman siyang napalingon sa direksyon ko at ngumiti.

ano 'toh baliw? ba't kailangang ngumiti? ang cute tuloy niya!

"ha? carissa?" tanong niya saakin. teka baliw na talaga ata toh or lutang lang toh kasi tapos na math nila?

"ano sabi ko sa'yo kanina?" tanong ko sa kanya kung natatandaan niya pa ba yung sinabi ko sa kaniya kaninang umaga.

"hindi ko na tanda eh. ano ba?" tanong niya pa saakin. hays hindi na niya natandaan? lutang nga 'toh dahil sa math. mahirap-hirap yung lessons namin ngayon eh. pero buti nalang talaga hindi niya natandaan.

"ang sabi ko, humanda ka mamaya." sabi ko sa kanya ng mahinahon at fun na nagbago yung facial expression niya. from happy to fightened real quick.

"ay oo nga pala—" sabi niya pero hindi ko na siya pinatapos at hahagipin ko na siya sana pero bigla naman siyang tumakbo.

ay tungunu paano ba toh ang daming tao sa corridor? hayaan na nga basta mahabol ko ‘tong batang ito.

tumakbo na rin ako at buti wala pa akong nababangga na tao. patuloy pa rin sa pagtakbo si hyeongjun at syempre ako rin. hindi ko na pinapansin kung may nabubunggo ako or what basta kailangan ko lang talagang mahabol si hyeongjum.

lalo ko pang binilisan yung pagtakbo ko pero hindi ko namalayan na may mga magkakaibigan pala sa may gilid at yung isa naman ay umatras papuntang gitna.

hindi ko kayang huminto nalang basta-basta kasi bigla-bigla siyang pumunta sa gitna so ayun yung nangyari,

natumba kaming pareho and he's underneath me. alam ko na grabe yun but that’s not the worst part.

sa sobrang nawalan ako ng balance, napatumba kaming pareho and you know what happened . . .

we accidentally kissed each other.

nanlaki naman agad yung mata namin kasi both of us were in shocked at bigla naman akong napatayo.

nakita ko na napahinto si hyeongjun saglit at bigla din namang tumakbo ulit. ang daming nakakita saamin since marami naman talagang tao na dumadaan sa corridor since this is the only way.

nag bow ako as a sign of sorry at nagsimulang maglakad sa direksyon kung saan papunta si hyeongjun.

may nadadaanan akong mga babae at alam ko na nagbubulungan sila pero duh, rinig na rinig naman.

they were saying things like,

"hala okay lang kaya si mingyu?"

"wala namang karapatan yung girl para halikan si minkyu."

"kilala mo ba yung babae?"

"ano ba'ng nangyari kaya nagkiss sila?"

wait. tngina? ako malandi? eh hindi ko nga kilala kung sino yun eh. minkyu ata yung pangalan? famous ba siya or what? kasi parang lahat ng babae kilala siya eh.

kakaisip ng nangyari kanina, nakarating agad ako sa classroom. hindi na ako kakain kasi nawalan na ako ng gana kaya umupo nalang ako at naghintay magsimula yung klase.

FIRST KISS. minkyuTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon