Deel 1.

219 29 10
                                    

Waar het allemaal begon.
Achraf was nog maar een pubertje.
Maar alles in het leven ging mis.
Zijn ouderen zus waar hij Zielsveel van hield werd verstoten door de familie.
Zijn ouderen broer ging de straat op wat kleine achraf's hart verscheurde.
Of het niet allemaal erger kon pakte zijn vader op een dag zijn koffers en nam de benen.
Iedereen liet hem in de steek.
Hij had alleen nog zijn mama.
En die? Die kon het verdriet niet aan en ging terug naar haar thuis land Algerije. Ze nam Achraf niet mee.
Achraf werd bij zijn tante achter gelaten, gelukkig was zijn tante een lieve vrouw die de pijn deed verzachten maar dat nam niet weg dat Achraf met haat en wraak in zijn hoofd opgroeide.
Op de dag van zijn 16e verjaardag precies 4 jaar nadat zijn moeder weg was heeft hij iets gezworen.
Hij zal nooit van iemand gaan houden. Nooit.
Hij werd een ijskoude jongen.
Nu vele jaren later als 20 jarige man denkt hij er nog altijd het zelfde over.
Liefde doet alleen pijn.
En pijn is iets wat hij nooit meer wil voelen.

Isra heeft ook veel meegemaakt ze verloor op jonge leeftijd haar lieve vader. Maar haar moeder haar zusjes en beste vriendin Sarah hebben haar der door heen geholpen. Ze leerde zichzelf altijd te blijven lachen, zelf als het minder ging op een gegeven moment voelde ze niks meer want ze bleef maar lachen
Want haat doet pijn
En pijn wil ze nooit meer voelen.

Ijskoud.Where stories live. Discover now