Your Childish Girlfriend

Chapter 22

"I won't keep this Katey Naveah. I'll tell Mom first before Dad" galit kung sabi.

"But Kuya Mom will get angry" maluha-luha niya akong tinitigan at nagmamakaawa.

Hinaplos ko ang buhok niya.

"Trust me, I'll handle this ok? I'll tell Mom today"

"But Kuya" umiyak siya.

"No buts! ipakita mo mona ang boyfriend mo sa akin"

"Ok"

"Stop crying. You're like a baby!" alu ko sa kanya. Tumawa naman siya pinunsan niya ang pisngi niyang may luha.

Napangiti naman ako sa kapatid ko. Nag dadalaga na talaga siya. Oo galit ako sa kanya pero di mo naman mapigilan ang tao. Lalong -long na pagmahal mo ang isang tao. I'm happy for my sister.

Natatawa parin ako nong first menstruation period niya ay nahimatay siya. Yon ang pinakamasayang naalala ko sa kanya nong nagdalaga siya.

"Thank you so much Kuya. You're my the best Kuya. -You protect me always" niyakap niya ako."I love you Kuya"

"I love you too" hinalikan ko ang buhok niya.

Kumalas naman siya at ngumisi."Baka nakalimotan mo. Hindi ako si Ate Zaya" natatawa niyang sabi.

"Tsssss....that childish girl" tumawa kong ani.

"Your childish girlfriend!" dersitso niyang sabi. Kaya napatitig ako sa kanya."uyyy namula si Kuya kinikilig" tukso niya.

Sinaway ko siya dahil ang lakas ng boses niya pero panay tukso niya parin ako kay Zaya. Hanggang sa nakarating kami sa school. Nagpaalam na siya sa akin pero tinutukso niya parin ako.

Nang lumayo na ang kapatid ko. Ay napangiti naman ako sa sinabi niya at kinilig ng konti. Pinasok ko ang kamay ko sa magkabilang bulsa naglakad patungo sa classroom ni Zaya. Dahil wala naman kaming gagawin ngayon dahil tapos na ang final exam namin.

"Hi Kim" bati ng mga babae sa akin.

"Kyaaaaa Kim ako nalang pls." nagtiliang sabi ng mga babae.

Pero di ko iyon pinansin. Naglakad lang ako. Hanggang sa nakarating ako sa classroom nila Zaya. Kinabahan ako. Di ko alam kong bakit. Di naman ako ganito noon. Agad na lumabas si Breah sa classroom nila kasama si Ellie.

"Ooohhh hi cutie boy Kim. Anong sadya mo?" malambing na sabi ni Breah.

Tumikhim naman si Ellie sa gilid ni Breah at may nakalokong tingin sa akin.

"Uuhhmm.....si....Zaya?" nauutal kong tanong.

"Ayy wrong timing ka Kim. She's absent today. Di rin namin alam kung bakit di kasi siya nag chat at nag online. Nag-aalala na rin kami sa kanya. Look oh anong oras na pero wala pa siya mukhang absent ata yon" si Ellie yong sumagot.

"Ahhh.....ok I have to go" at tinalikuran ko silang dalawa ni Breah.

Nasaan kaya siya? Pati mga kaibigan niya di rin alam kong nasaan siya.

Pagdating ko sa classroom namin agad akong sinalubong ng mga kaibigan ko.

"Brooo!"

Napangiti parin ako. Pero di ko maitago ang mag-aalala sa kanya. Puntahan ko kaya siya sa bahay nila? Nakakahiya naman sa Mommy niya pag pumunta ako. E' cha-chat ko nalang kaya kinuha ko ang cellphone ko sa bulsa at chinat siya.

Ako: Zaya pumunta ako sa room niyo. Absent ka pala?

At nag hintay na naman ng chat niya. Di parin siya naka online hanggang ngayon. Panay hintay ko sa chat niya pero wala parin.

Hanggang sa mag lunch na. Pero nasa classroom parin ako nakaupo. Nag paiwan kasi ako sa mga kaibigan ko rito kaya ako nalang mag-isa. Wala rin kasi kaming ginawa dahil tapos na lahat. Practice nalang sa moving up ang ko lang.

Kaya chinat ko naman siya ulit.

Ako: What happen?

Ako: Nag-aalala na ako sayo.

Ako: Pupuntahan kita jan?

Ako: Hoy Zaya.

Napabuntong hininga nalang ako. Nagsiuwian na kami lahat pero di niya parin ako ni replyan at di pa rin siya nag online. Wala pa akong lunch at snack man lang dahil kakahintay sa reply niya. Pero di man lang niya ako ni replyan.

Should I visit her in her home? Nag-aalala na rin kasi ako sa kanya. Baka ano na ang nangyari sa kanya.