“so you’re finally awake….” Patay…. Galit yung mukha niya >.<
“Jun kasi---“
“Lian! Diba sinabi kong wag kang sasama sakanila?”
“pero kasi---“
“naka oo ka na… tsk..ano pa nga bang magagawa ko? Pumunta ka na eh..tapos na… pero for God’s sake Lian! Paano nalang kung wala si Marie doon kagabi? Putek! Paano kung may ginawa sayong masama yung mga kaklase mong mga lalaki? Di mo man lang ako inisip? Lian alam mo bang wala ka sa sarili mo kapag nalalasing ka? Akala mo naman kasi kung sino kang magaling uminom eh! Look… di ka pa tuloy pumasok ng school… ano nalang sasabihin sayo ng lolo mo? Ako nanaman malalagot sa kasalanan mo eh! Paano kung napahamak ka? Nakaka-inis! Lian may asawa ka na oh! Di mo ba ako pakikinggan? You’re acting like a child again!”
Naiiyak nalang ako habang pinapagalitan niya waaaaaaaaaah… I admit naman eh kasalanan ko eh…
“Jun *sob* sorry na… *sniff* kasa----lanan ko naman eh…*sob* wag ka na magalit”
Lumapit siya saakin… di ako nagdradrama totoo naiiyak ako >.<… kaw kaya pagalitan ng boyf---asawa mo?
“don’t cry”
“eh kasi..kasalanan ko eh….. sorry na”
“halika na nga…kumain ka na muna…”
“di mo pa ako pinapatawad” sabi ko
Pero hinawakan lang niya ako sa waist saka niya ako kiniss…
“di na ako galit…” he said while smiling…
Pumunta na kami sa kusina para kumain…. Ang ulam? Chicken.. anu ba yan? Bata ako? Haha…
“papasok ka pa ba beb?” tanong niya
“di na..sakit ng ulo ko eh”
“ayan inom inom ka pa kasi…”
Susubo pa sana ako kaso…napansin na niya.. I think napansin na niya talaga >.< pansin kong tinitignan na niya ang aking kamay… oh no!!!
YOU ARE READING
Fake Lovers and Life After Marriage (FIN)
Teen FictionThis is the jeje version and I don't wanna touch this one.
Chapter 2: I lost my ring
Start from the beginning
