[นิยายจีนแปลไทย] Lawless Gangster

Chapter 10

น่าแปลก ที่ฉีซิ่วหยวนยังคงไม่ยอมพูดอะไรออกมา เขารู้สึกอับจนคำพูดเมื่อมองหน้าคนที่ยืนอยู่ตรงหน้า ในที่สุด เมื่อไม่มีทางเลือก เขาก็เพียงเอ่ยออกมาว่า

"วันนี้ขอบคุณนะ"

เสียงซึ่งดังขึ้นในบรรยากาศเงียบสงบรอบตัวพวกเขานั้น มันช่างเป็นเสียงหัวเราะที่หวานหูนัก เพราะเซียวหลี่หัวเราะ ก่อนจะส่งยิ้มให้

"พวกเราเป็นสาเหตุที่ทำให้เกิดเรื่องนี้ขึ้นมาแท้ๆ คุณไม่จำเป็นต้องสุภาพขนาดนั้นก็ได้ครับ"

ฉีซิ่วหยวนค้นพบว่าตัวเองรู้สึกไม่ชื่นชอบในตอนที่เซียวหลี่ใช้คำว่า 'พวกเรา' เอามากๆ

เซียวหลี่ขึ้นรถแล้วขับออกไปอย่างรวดเร็ว ฉีซิ่วหยวนได้แต่มองตามหลังจนไม่เห็นแม้แต่เงารถ ก่อนจะหันมาช่วยประคองเจียงเสี่ยวจูขึ้นบันได

"อาจารย์ครับ คนๆนั้นเป็นใครเหรอครับ?"

เจียงเสี่ยวจูแม้ว่าร่างกายจะอ่อนแอแต่กลับสะกดกลั้นความอยากรู้อยากเห็นของตนเองเอาไว้ไม่ได้

ฉีซิ่วหยวนเงียบไปสักพักก่อนจะเอ่ยขึ้นมา

"คนๆนั้นเป็นคนช่วยนายออกมา"

"เอ๊ะ?"

เจียงเสี่ยวจูรู้สึกสนอกสนใจทันทีที่ได้ยินแบบนั้น

"เขาชื่ออะไรเหรอครับ? แล้วเขาเป็นคนแบบไหนกันครับ?"

ไม่ว่าเขาจะถามว่าอย่างไร ฉีซิ่วหยวนก็ยังคงเอาแต่ปิดปากเงียบ ไม่ยอมพูดอะไรออกมา พอเขาเข้าไปในบ้าน ก็รีบโทรหาอาจารย์เจียงก่อนเป็นอย่างแรกแล้วก็บอกว่าเขาบังเอิญเจอเจียงเสี่ยวจูระหว่างทาง ก็เลยได้พูดคุยกัน จากนั้นก็เชื้อเชิญมาเที่ยวที่บ้าน แต่เนื่องจากเห็นว่ามันดึกมากแล้ว จึงได้ขอให้เขาพักอยู่ที่บ้านก่อน พรุ่งนี้ถึงค่อยกลับ อาจารย์เจียงตอบกลับด้วยความยินดีและมอบหมายให้เขาช่วยดูแลลูกชายให้ด้วยก่อนจะวางสายไป และถึงแม้ฉีซูซูจะประหลาดใจที่ได้พบเจอแขกแปลกหน้าในตอนกลางดึก แต่เธอก็อยู่ช่วยดูแลจัดหาห้องพักให้กับเขาอย่างรวดเร็ว สองพี่น้องช่วยเหลือเจียงเสี่ยวจูจนเป็นที่เรียบร้อยก่อนจะแยกย้ายกลับไปพักห้องใครห้องมันในที่สุด

ในค่ำคืนนั้น ฉีซิ่วหยวนก็ถูกโรคนอนไม่หลับเล่นงานอีกตามเคย

เพียงแค่นึกถึงเซียวหลี่ขึ้นมาอีกครั้ง ก็ทำให้จดจำไปถึงท่วงท่าตอนที่อีกฝ่ายกำลังสูบบุหรี่ ริมฝีปากบางเฉียบที่งดงามนั้นราวกับถูกขีดเขียนมาอย่างสมบูรณ์แบบ มันทั้งบอบบางและแห้งผากในขณะที่คาบบุหรี่ที่ปลายมวนยังแดงฉานไว้อย่างหลวมๆ เมื่อไล่สายตามองตามอย่างช้าๆ ริมฝีปากนั้นเผยอออกเล็กน้อย ช่างเป็นท่วงท่าที่ดึงดูดใจและยั่วยวนยิ่งนัก กลุ่มควันที่ล่องลอยออกจากปากของเขา ปลิวหายไปในอากาศ สายตาคู่นั้นที่คอยล่อลวงเขาอย่างหนักหน่วงกำลังจับจ้องไปยังสถานที่ที่ใดสักแห่งที่เขาเองก็ไม่รู้ว่าเป็นที่ไหน

ในตอนนั้น ถ้าโน้มตัวลงไปใกล้อีกฝ่ายมากพอ เขาอาจจะรับรู้รสชาติของบุหรี่ที่เขาสูบอยู่ก็ได้

ทันทีที่ลืมตาตื่นก็นึกได้ว่าตัวเองนั้นเพิ่งจะผล็อยหลับไปเมื่อไม่กี่นาทีที่ผ่านมานี้เอง นาฬิกาที่แขวนอยู่ตรงผนังบอกว่าตอนนี้เป็นเวลาตีห้าครึ่งแล้ว

เมื่อมองลงไปด้านล่าง กลับพบของเหลวเหนียวเหนอะเปรอะบางๆใต้หน้าท้องของตนเอง

เขามีอาหารเช้าที่ต้องทำ มีกางเกงชั้นในที่จำเป็นต้องรีบซัก แต่กลับรีบควานหาโทรศัพท์มือถือก่อนเป็นอย่างแรก พอเจอรายชื่อติดต่อของเซียวหลี่ ก็เอาแต่จดจ้องชื่อนั้นอย่างโหยหา หมดหวัง และสิ้นท่าอยู่สักพัก

จากนั้นก็ตัดสินใจลบเบอร์นั้นทิ้งไป

--------------------------------------------------------

เจ้าของลิขสิทธิ์นิยายต้นฉบับ : Bai Shan Hei Shui

แปลภาษาอังกฤษ : Saehan01

แปลภาษาไทย : HOON