Το πλοίο είχε τσακιστεί, όμως όλοι είχανε σωθεί ο καπετάνιος και επτά ναυτικοί.
Και η μικρή βάρκα που τους βαστά, παλεύει με τα μαύρα νερά.
Αχ ! μαυροτρικυμισμένο μου νερό μέσα σου δεν μπορώ να δω, τι κρύβεται στης θάλασσας το βυθό.
Μπροστά τους ένα νησί. Γέλια,χαρές οι ναυτικοί. έσκυψαν φίλησαν τη γη.
Μαύρο και θολό νερό μου έχεις μεθύσει το μυαλό.
Μα η βάρκα έχει ξεχαστεί, είναι λυμένο το σχοινί.
Τώρα στα γαλανά νερά, η βάρκα χωρίς κουμπιά, έχει κρυμμένο κάτω από ένα πανί, διαμάντι με χρυσό φλουρί.Αιώνες τώρα οι κυνηγοι λένε, πως δεν έχουν βρει την γαλέρα με το χρυσό, φάντασμα-πλοίο με θησαυρό.
Η μικρή βαρκούλα περνα αλλά κανείς δεν την κοίτα.
Γαλάζιο και χρυσό νερό,ξέρω καλα το μυστικόΈχω 2 νομίσματα χρυσά και μια βαρκούλα παλιά.
Το βράδυ να μου τραγουδά "τρικυμισμένο μου νερό τώρα μπορώ να κοιμηθώ."
YOU ARE READING
Ποίηση #Poetry2020
PoetryΠοιήματα και στίχοι Copyright©2019-2097 by Amarediana Το εξώφυλλο βασίζετε σε μια ζωγραφιά που βρήκα στο Facebook