HIS OBSESSION

chapter 20 ( Book 2 )

Pero,mangyayare pa bang magkita pa kami? Kailan? Saan?,paano?

Napatungan ng mabigat na bato ag dibdib ko,pero wapakels na ako doon. Bumaba na ako ng kotse pagkatapos itong ipara.

Pagkapasok ko ay sinalubong kaagad ako ng nanliliit na mata ni Gail.

"Ang tagal mo. Naghihintay na sila." Bulong niya at hinila ako papalapit sa malaking couch area.

"Hi! Nandito na siya." Bati sakanila ni Gail.

Meroong tatlong lalaki ang nandi-dito,dalawang babaeng nakaangkla sa kanilang mga braso at nag hahagikhikan,napatigil lang sila ng makita kami.

"Im Bonett,pasensya na at pinaghintay ko kayo."

"Its okay as long as you here, im Rolando Fugalo. Nice meeting you Miss Bonett." Hindi ako nakaimik,ng biglang naglahad ng kamay ang isang matandang may malagong buhok sa bibig.

Nag-alinlangan pa ako sa huli,pero kinamayan ko din siya.

"Y-you too." Abot tainga ang ngisi niya. Kung hindi lang suya isang pristeryusong business man ay baka natadyakan ko na ito sa itlog dahil sa malalagkit niyang titig. Nangingilabot ang batok ko.

"I'm Since." Naglahad din ng kamay ang isang lalaking may malaki ng ulo. Bahagya niya pang siniko si Rolando para maharap ako.

"Since 2019?" Nakipagkamayan din siya sakin, humaklakhak siya kaya tumurotot ang ilong niya sa pagtawa niyang yun.

"No,my name is Since, beautiful lady." Kumindat pa siya sakin. Ang sarap tadyakan sa bagang ng isang to.

May humawi sa kanyang isa pang lalaki. Maputi pero makakapal ang labi,na parang nakalaklak ng isang dosenang sigarilyo

"Don't mind them Miss Bonett. Im Sirgilio Marobolo." Pati ang pangalan halatang gawa sa sigarilyo.

Kinawayanko din siya,mamasa masa pa ang kamay niya. Mabuti at sumingit na si Gail sa usapan.

"Ah-eh magsimula na tayo?" Umupo na kami sa couch.

"Gusto kong mag-invest ng limang million para sa gagawing branch ng kompanya,kailangan ko ng tulong nyo." Hindi prin ako mapakali. Mayroon kasing malalagkit na mata ang pumapasada sa katawan ko. Nilingon ko kung sino ito at si Rolando.

Si Gail na ang nagpatuloy,dahil siya naman iyong inimbitahan ko para tulungan akong makipag-uspa sa mga ito. Mahirap daw kasing mapa-oo ang mga tukmol nato.

"Kita nyo,sa lagay ng perang i-invest ni Ms. Bonett ay kulang pa iyon para mapapayag ang kabilang kompanya. We need a higher amount of money."

Naniningkit ang mata ni Sirgilio." How much?" Lumaki ang mata ko. Tutulungan niya ba ako?

Tumikhim si Gail,bakas aa mukha niyang nagulat din siya.

"We need an amount of ten million."

"Is that it? Ten million lang pala. We can give you that amount." Nakangising parang aso si Since.

Nagpatuloy si Gail." Dollars. We need ten million dollars to be approved." Sabay sabay na nalaglag ang pang nila. Hindi makapaniwala.

Nagkatinginan kami ni Gail dahil s naging reaksyon nila. Baka hindi kami pagbigyan kasi masyadong malaki ang perang hinihingi namin.

"I-we- c-can't produce that big money! Maliit lang ang sweldo namin,and our limits is only 100 mil. Ano ba ang kompanyang sasalihan mo?" Nalukumos ang mga mukha nila.

Sabi ko pa nga ba hindi ako makakatanggap ng ganun kalaking pera. Pwede naman akong humingi kay papa,pero ayaw ko namang ganun,gusto kong sikapin muna ang mga bagay bago ko makuha.

Palihim na tinatapik ni Gail ang braso ko. Sa iba siya nakatingin,pero bumulong siya saakin.

"Hindi nila tayo matutulungan." Bumuntong hininga ako at tiningnan nalamang ang nasa harapan.

"Danver's Corp. " Maliit pero alam kong dinig naman nila ang sinabi ko.

Namutla,nanlaki ang mga mata at nawalan ng kulay ang mukha. Bigla silang tumayo na parang napapaso sa inuupuan.

"I-i think we need to go."

"Oo nga! M-may meeting pa pala ako ngayong pupuntahan."

Hinarangan ko kaagad sila.

"Pero paano naman ang ten milllion? Akala ko ba tutulungan niyo ako?" Umalat ang mga mukha nila. Nagakatinginan sila,kita ko ang mga takot sa mkha nila.

"I-im sorry Ms. bonett b-but we cannot help you r-right now." Pinigilan ko sila.

"Pero kailangan ko ng pera!" Malakas kong sigaw pero mas malaka ata ang tugtog sabose ko kaya walang nakapansin.

"We're very sorry Ms. Bonett,m-maghanap ka nalang ng iba. Excuse us." Tulala ako ng umalis na sila.

What the fucking shit? Bakit ganon? Bakit sila biglang umalis? Tutulungan pa nila akong makapag-invest ng ten million dollars! Kukunin ko pa ang naging isang tanging alaala ni mama sa kompanyag iyon!

Nilapitan ako ni Gail at hinagod ang likod ko.

"Okay ka lang?" Lumunok ako at hinawi ang kamay niya doon.

"M-mag c-cr lang ako. " Hindi ko na siya hinintay sumagot at pumunta nang banyo. Hinulamusan ko ang mukha ko.

Tinitigan ang mukah sa salamin. Naiiyak ako,dahil hindi ko magawang kunin ang dati pang alaala na natitira kay mama simula ng buhay pa siya. Nalaman kong may ininvest si mama sa kompanyag iyon. Gusto kong mkuha ang share,dahil yun nalang ang huli kong alaala sakanya.

Yumuko ako at pinahid ang kumawalang luha sa mata.

Kinuha ko ang purse ko at kinuha ang wipes. Mag napansin akong isang kulay pulang papel,kinuha ko ito at binuklat.

Kaagad kong napansin ang sulat doon.

Looking dashling tonight huh? Don't make me loath you more and more. I loathed you so much as anyone else.

Leave.the.bar.

-H.D

Napasinghap ako. S-sino to?

Sa kaba ko ay nalukumos ko ang pulang papel at tinapon sa trashbin.

Sinukbit ko ang bag at lumabas na ng banyo. Sa pagbukas ko ng pinto ay animoy may nakasunod na tingin sa sakin. Umalis na ako ng bar,ti-next ko nalang si Gail na aalis na ako.

Pina tunog ko ang kotse ko at pumasok na doon sa loob. Gulantang ako ng may makita ulit na pulang papel. Nanginginig ang kamay kong inabot ito. Takot man kung ano ang nilalaman nun ay binasa ko ito. Abot ang kabog ng dibidb ko ng mabasa ito.

-You can't run away from me. Never

-H.D.

----

GUESS?