Μια σχολική χρόνια τελειώνει και ένα πανέμορφο καλοκαίρι αρχίζει. Η Κάλλη ή αλλιώς Καλληροη πήγαινε 1η λυκείου σε ένα ελληνικό σχολείο στην Αστόρια της Νέας Υόρκης. Έχει τρεις πολυ καλούς φίλους: Τον Daniel, τον Nathan και την Μαρία.
Οι γονεις της ε...
"Εισαι καλά;" Είπε χαμογελαστός ο Nathan και κάθισε δίπλα μου. "Καλυτερα από ποτέ." Είπα και οι ματιές μας κλειδώθηκαν για αλλη μια φορά. Κοίταζε τα χείλια μου και έγλειφε τα δικα του. Οι αναπνοές μας βάρυναν. Τα πρόσωπα μας όλο και πιο κοντά, όλο και πιο κοντά...
ΩΣΠΟΥ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕ ΕΝΑ ΒΛΑΜΜΕΝΟ ΑΜΑΞΙ ΑΠΟ ΜΠΡΟΣΤΑ ΜΑΣ. Και θυμήθηκα.
"Πρέπει να πας μέσα τωρα." Είπα και κοίταξα τον Nathan τρομαγμένη. "Γιατι; Ποιος θα με πειράξει;" Είπε γελώντας και η πόρτα κοπάνησε και ένας ΠΟΛΥ θυμωμένος Μάρκος εμφανίστηκε.
"Δεν σου είπα να μην ειναι αυτός ο χλεχλες μπροστά! ΓΙΑΤΙ ΜΟΥ ΤΟΝ ΚΟΥΒΑΛΗΣΕΣ;!" Φώναξε και το βλέμμα του Nathan και το δικο μου αγρίεψε. Πήγε να τον πλησιάσει ο Nathan αλλά τον σταμάτησα και πήγα εγω.
Τον πλησίασα και τον έπιασα απότομα από τον γιακά και τον κόλλησα με δύναμη στον φράχτη. "Πρώτον. Αυτός ο χλεχλες θα ειναι μπροστά σε οποία συζήτηση θέλω και σε ότι θέλω. Δεύτερον. Δεν θα μου φωνάζεις λες και είμαι η δούλα σου. Και τρίτον. Έτσι και τον πειράξεις ή εμένα ή αυτόν αυτά που εχεις στο παντελόνι σου θα γίνουν κιμάς. Έγινα κατανοητή;" Είπα και ο Μάρκος με κοίταξε ξαφνιασμένος.
Δεν απάντησε παρά μονο χαμογέλασε πονηρά.
"Είπα έγινα κατά-" Και μέσα στην φράση μου με πήρε λες και ήμουν σακί με πατάτες και με έβαλε στο αμάξι.
"Άστην ρε βλακα!"Φώναξε και άνοιξε την πόρτα του οδηγού. "Ειναι εντάξει Nathan." Είπα στον Nathan και με κοίταξε λυπημένα. "Οχι, οχι πρέπει να του πω κάτι πρώτα." Είπε ο Μάρκος και βγήκε από το αμάξι.
Πήγαν λίγο πιο έξω από το αυτοκίνητο και άρχιζαν να μιλούσαν, και έτσι πήρα την απόφαση να βγω έξω και να τους κρυφακούσω.
"Εχεις και μια κοπελα σωστά;" Είπε λογικα ο Μάρκος. "Ναι.". "Δεν θες να δει κάτι τέτοιο λοιπόν;" . "Δεν με νοιαζει ας την δει. Καλυτερα να χωρίσω." Είπε ο Nathan. "Καλά. Τωρα ασε με να πάω κάπου με την Κάλλη και μετά τα λέμε. Θα παρω προφυλάξεις δεν θα την αφησω έγκυο." Είπε γελώντας ο Μάρκος. ΤΙ ΣΤΟ ΚΑΛΟ; "Δεν θελει ρε βλακα! Άστην." Φώναξε ο Nathan. "Θα την κανω εγω να θελει." Είπε γουρλωσα τα μάτια μου. ΘΕΕ ΜΟΥ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΜΕ ΒΙΑΣΕΙ.
Ένα χαστούκι ακούστηκε και έπειτα μια μπουνιά. "Αυτό για να μην ανακατεύεσαι στις δουλειές μου." Είπε και τον άκουγα να πλησιάζει το αμάξι.
Χωρίς δεύτερη σκέψη μπήκα μέσα στο αμάξι τρομαγμένη και έβαλα ζώνη.
"Πάμε;" Είπε χαμογελώντας σατανικά ο Μάρκος. "Ναι." Ψελισσα.
{•••}
Μετά από 10 λεπτα φτάσαμε έξω από ένα σχεδόν εγκατεστημένο σπίτι και σκοτεινό.
Τα μάτια μου πήγαν κατευθείαν στην οδό η οποία βρισκόταν.
Κατέβηκε ο Μάρκος και με κοίταξε. "Θα κατέβεις;" Είπε. "Ναι σε λίγο πήγαινε κάτι ψάχνω." Είπα και γύρισε την πλάτη του για να πάει στην είσοδο.
Έπιασα κατευθείαν το κινητό μου και πήγα στα μηνύματα.
Προς: Nathan.
Αν δεν σε έχω πάρει τηλέφωνο μέσα σε μισή ώρα έλα σε αυτην την διεύθυνση: Artist street 126
Από: Nathan
Οκ. ΠΡΟΣΕΧΕ ΤΟΝ.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
