Κεφάλαιο 45

1K 186 11
                                    

Η Αυγή πήρε το ημερολόγιο της μητέρα της και ξάπλωσε στο κρεβάτι της. Με την φλόγα του κεριού να τρεμοπαίζει δίπλα της άρχισε και πάλι να διαβάζει.

' Δεν το περίμενα ποτέ αυτό που συνέβη σήμερα. Ο Σίμος είναι ο διάδοχος στον θρόνο του βασιλείου. Ο φτωχοντυμένος άντρας που συνάντησα ήταν ο γιος του βασιλιά. Τον είδα στο επίσημο δείπνο. Εκείνος δεν έδειξε καθόλου ξαφνιασμένος.

Στεκόμουν μπροστά στο παράθυρο και κοίταζα τον όμορφο κήπο όταν με πλησίασε ο Σίμος: "Συγνώμη που δεν σου είπα πιο πριν ποιος είμαι ."

"Θα έπρεπε να είχα καταλάβει οτι δεν ήσουν ένας απλός άνθρωπος όταν ήξερες τι ώρα τρώνε το δείπνο στο παλάτι." Τον κοίταξα σοβαρά.

" Θύμωσες;" Η φωνή του ήταν πειρακτική και τα μάτια του γυάλιζαν.

"Δεν θα σου έπαιρνε και πολύ χρόνο να μου πεις ποιος είσαι." Είπα ενοχλημένη και εκείνος χαμογέλασε.

"Όχι, αλλά έτσι δεν θα απολάμβανα το ξάφνιασμά σου όταν με είδες."

Ξεφύσηξα θυμωμένη και έκανα να απομακρυνθώ από κοντά του αλλά εκείνος άπλωσε το χέρι του και με σταμάτησε. Καθώς σήκωσα το κεφάλι μου για να του απαντήσω είδα το σκοτεινό, απειλητικό βλέμμα του Νικόδημου επάνω μου. Αισθάνθηκα τις τρίχες στον σβέρκο μου να σηκώνονται. Πρώτη φορά έβλεπα αυτό το πρόσωπο του Νκόδημου.

Ο Σίμος έσφιξε το χέρι μου και με τράβηξε μαζί του έξω από την μισάνοιχτη πόρτα που οδηγούσε στον κήπο. Σταμάτησε στο μαρμάρινο μονοπάτι ανάμεσα από τα λουλούδια, με γύρισε προς το μέρος του και μου είπε με βλέμμα γεμάτο ειλικρίνεια : " Συγνώμη. Ήθελα να σε πειράξω αλλά δεν ήξερα οτι θα σε ενοχλούσε τόσο."

Όταν δεν απάντησα εκείνος συνέχισε : " Ας συστηθούμε ξανά και ας ξεκινήσουμε τώρα την σχέση μας."

Τα λόγια του με ξάφνιασαν: " Την... σχέση μας...;"

"Από την πρώτη στιγμή που σε είδα, με εντυπωσίασες και ήθελα να σε γνωρίσω. Δεν ξέρω για ποιο λόγο με τράβηξες τόσο πολύ από την στιγμή που τα μάτια σου συνάντησαν τα δικά μου. Γι αυτο το λόγο, φέρθηκα σαν μικρό παιδί  και θέλησα να σε πειράξω λίγο. Συγνώμη... Θα με συγχωρήσεις;"

Τον κοίταζα άναυδη. Τι να έλεγα σε τέτοια ειλικρινή εξομολόγηση;

Τράβηξα απαλά το χέρι μου από το δικό του: " Δεν πιστεύω στον κεραυνοβόλο έρωτα και τελευταία τείνω να μην πιστεύω στον έρωτα γενικά. Αλλά δεν μπορώ να μην συγχωρήσω τον διάδοχο του θρόνου."

ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣΌπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα