~~~~~~~~~~~~~~~~~

"Mae Mae ေရ ခ်စ္လွစြာေသာမာတာမိခင္ေက်းဇူး႐ွင္
Khun Khwanေရ သားေတာ္ေမာင္ Katsamonnatေလးျပန္လာပါတယ္ခင္ဗ်"

ဒီေလာက္ေအာ္တာေတာင္တေယာက္မွထြက္မလာ။အိမ္တံခါးကလည္းေဟာင္းေလာင္းအရမ္းေပါမ်ားေနတယ္ထင္သည္။

အိမ္ထဲဝင္လာခဲ့ေတာ့လည္းဧည့္ခန္းမွာလူမ႐ွိ။
စားဖိုေဆာင္ထဲဝင္လိုက္မွ ေတြ႔ပါၿပီ.......မာတာမိခင္ကို။ဟိုဟာဟိုလိုဒီဟာကိုဒါထည့္နဲ႔စီစဥ္ၫႊန္ၾကားေနတာ။သူအသံမေပးေသးဘဲMaeကိုဘဲရပ္ၾကည့္ေနလိုက္သည္။

"P' ဘာရပ္လုပ္ေနတာလဲ Maeကိုအသံမေပးဘဲနဲ႔"

"႐ွဴး ေသခ်ာအသံမေပးတာ"

လက္ညႇိဳးေလးႏွဳတ္ခမ္းအိအိေလးေပၚတင္ရင္းကြၽန္ေတာ့္ကိုဟန္နဲ႔ပန္နဲ႔ေျပာလာေသာသူ႔ကိုၾကည့္ရင္းျပံဳးမိသည္။

သူဆိုတာကြၽန္ေတာ္နဲ႔ဘယ္ေလာက္ဘဲလူႀကီးဆန္ဆန္အိမ္ကိုျပန္ေရာက္တဲ့ခဏေတာ့ကေလးေလးပါဘဲ။မိသားစုေလးေယာက္ဘဲ႐ွိတဲ့သူ႔မိသားစုေလးမွာသူကအငယ္ကိုးဗ်။
မိသားစုေလးေယာက္နဲ႔အိမ္ဝန္ထမ္းေပါင္းမ်ားစြာတို႔ျဖင့္ဖြဲ႔စည္းထားေသာဒီစံအိမ္ႀကီးနဲ႔ျခံဝင္းက်ယ္ႀကီးကခမ္းနားလွပလြန္းလွသည္။ဒါကိုေတာင္ဒီစည္းစိမ္ေတြကိုမၾကည့္ဘဲ
ကြၽန္ေတာ့္အတြက္မန္ေနဂ်ာေကာင္းတေယာက္ျဖစ္
ေပးခဲ့ေသာသူ။

"ဟယ္ သား ဘယ္တုန္းကေရာက္လဲ အသံမေပး ဘာမေပးနဲ႔"

ရပ္ၾကည့္ေနတာဘယ္ေလာက္႐ွိၿပီလဲ....အခုမွေတြ႔တာတဲ့။
ကဲ......ေကာင္းၾကေရာ။ဒါကေတာ့သူ႔အေမပါ။တခုကိုစိတ္ပါဝင္စားေနရင္ဘာကိုမွသတိမရ။

"ေတာ္ေတာ္ၾကာေနၿပီ Khun Khwanေရ အေ႐ွ႕မွာလည္းဘယ္သူမွမ႐ွိေဟာင္းေလာင္း"

"သားမလာခင္ေလးကမွဝင္လာတာပါ"

"ေျပာလိုက္ရင္အျမဲအာ့အတိုင္းဘဲ"

"ကဲ ဟုတ္ပါၿပီ"

"အင္း ဒါဘဲ 😏😏"

ၾကည့္ပါဦး.....ဒါကအေမကိုေျပာေနတာတဲ့။ကြၽန္ေတာ္ရဲ႕မန္ေနဂ်ာေပါက္စေလးကေတာ့ေလ........

"ကဲပါ စူပုပ္မေနနဲ႔ေတာ့ ဒီမွာလိုက္လာတဲ့ Titကိုအားနာပါဦး
သားဒီမွာshooting႐ွိတာလား Tit"

ဝဲဖက္ရင္အံု၌ထႂကြေသာင္းက်န္းေနေသာကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ပိုးတံုးလံုးေလး(completed)Where stories live. Discover now