Sadece Benim Ol{Düzenleniyor!}

15/SBO

Arkadaşlar gerçekten çok üzgünüm.Derslerim düşüşe geçmişti ama şimdi yazmaya zaman buldum.Ve wattpad yenilenmiş.En çok buna üzüldüm :D Neyse;

İyi okumalar.

Sadece Benim Ol¦15.bölüm.

 

 

 

Bölüm şarkısı/Selena Gomez-The Heart Wants What It Wants.(Kesinlike dinleyin.)

 

 

 

İyi okumalar.

 

 

 

 

 

Gözlerimi yavaşça açtım.Beynimdeki lanet olacısa ağrı gitgide büyüyordu sanki.Elimi ani bir hareketle çektiğimde sandelyeye bağlı olduğumu anladım.Yavaşça ayaklarıma da göz gezdirdim.Her tarafım bağlıydı.Yerimde debinmeye bağladım.Bağırmaya başlayackken boğazımın acı bir şekilde yanması ile sustum.Çok acıyordu.Lanet olsun diye içimden geçirdim.Ağzımdaki bant ben ağzımı açtıkça sıklaşıyor,dahada dudağımı acıtıyordu.Biraz daha debelendiğimde artık kolumdaki bantlar iyice gerilmiş,düz bir çizgi halini almıştı.Ve buda dahada acıtmasına sebep oluyordu.Gözümden yavaşça yaşlar süzülürken kendimi rahatsız sandaleyeye attım.Sanırım böyle daha rahattım.Biraz böyle durarak ağladıktan sonra odanın kapısı açıldı.Burası sıradan bir evdi.İşlerini çok iyi biliyorlardı.Depo gibi bir yere götürerek,çabuk bulabilirlerdi.İçeri aşırı derecede yakışılı bir adam girince gözlerimi kırpıştırdım.Sert yüz hatları onu tam anlamıyla mafya gibi gösteriyordu.Belindeki silah ise tam anlamıyla mafya olduğunun kanıtıydı.Elindeki bir bardak suya bakarken,adam bardağı yavaşça yere bıraktı.

 

 

 

"Wow kimleri görüyorum.."dedi alayla."Emre nin sürtüğü,küçük kızımız Cansu!"dedi.Sürtük lafını duyunca yerimde debelenmeye başladım.Adam gür sesi ile "Anıl!"diye bağırınca debelenmeyi bıraktım.Yok artık.İkisi mi çalışıyordu?Gözyaşlarım daha da şiddetlenirken olduğum yere çivilenmiş gibi hissettim.Anıl küçük kapıdan rahatça içeri girerken gözlerine baktım.Anıl ellerini birbirine sürttü.

 

 

 

"Merve bahane intikam şahane"diyerek burda niye bulunduğunu açıklamış oldu.Ona tiskinerek baktım.Anıl yavaşça adama döndü.

 

 

 

"Varol abi napalı kıza?"Abi mi?Bu ikisi kardeş miydi şimdi?Yerimde debelenmeye başladığımda Varol bana doğru döndü.

 

"Al şu kızı."diye Anıla emir verdikten sonra hızla odadan çıktı.Anıl yavaşça yanıma geldi.Hala debeleniyordum.'Yardım edin!'diye bağrıltılarım ağzımda bant olduğu için,boğuklaşarak daha çok başka bir kelime gibi gözüküyordu.Anıl elindeki ustura ile yanıma gelirken daha çok debelendim.Sandalyenin ayakları yavaşça oynarken ağlamam şiddetlendi.Anıl yanıma gelerek usturayı koluma dayadı.Ağzımdan hızlıca bantı çektiğinde

 

"Yalvarırım."diye fısıldadım.

 

"Benim ne suçum var?"diye mırıldandım.Anıl tok bir kahkaha attı.

 

"Onun ne suçu vardı!"diye sertçe bağırdı.Tekrar bir kahkaha attı.

 

"Şimdi o benim yaşadığım acıyı yaşayacak."diye bağırdı.

 

"Hayır."diye mırıldandım.Sesimi ben bile duyamıyordum adeta.Korkudan sesim iyice kısılmıştı.Yavaşça bıcağı koluma dayadığında,güldü.Gözlerimi sıkıca yumdum.Bileğimde keskin bir acı hissettiğimde akan gözyaşlarım iyice kendini saldı.Acı gitgide artarken gözümü açıp bileğime baktım.Bağıracak sesim bile yoktu.Gözlerim yavaşça kapanırken son kez kanlar akan bileğime baktım.Çok kötü gözüküyordu.

 

"Lütfen."diye fısıldadım son sesimle.Gözlerim,işkence yapıldığını bilirmiş gibi ağırlıkla kapandı.

 

~~

 

Titriyordum.Çok soğuk bir yerdeydim.Gözlerimi zorlukla açtım.Evin,en boş olan bir odasındaydık galiba.Başımda ne Anıl vardı,ne bir koruma.Sandelyede ileri geri sallandım.Başım o kadar çok ağrıyordu ki,kimbilir kaç saat yatmıştım.Bileğime baktığımda çok kötü olduğunu gördüm.Büyük bir şekilde çizik atmıştı.Ve bilerek mikrop kapması için açık bırakmıştı.Ben nasıl bir hata yapmıştım?Oflayarak ellerimi ani bir hareketle çektim.

"Ah!"diye bağırdım çekmem ile.Yaraya gelmişti,bant.Gözyaşlarım akmaya başlayınca kendimi tutmadım ve bıraktım.Hıçkırarak ağlarken artık birinin yardım etmesini istiyordum.İki elimleyardım alarak,bantı çözmeye çalışıyordum.Tabi elim bağlıyken ne kadar yapabilirsem.Bantı hızla çekmem gerekiyordu ama bu tam yarama geliyordu.Derin bir nefes aldım ve son hızla bantı çektiğimde bant gürültüyle koptu.

"Ahhh!"diye bağırdım ve daha çok hıçkırdım.Çok kötü kanıyordu.Yapacak birşey yok diyerek bileğimin ağrısıyla ağayı kalkıtm.Ayağıma baktım.Ayağım bantlı değil,halat ipiyle bağlıydı.Zıplamaya başlayarak odanın dışına geldim.Kafamı biraz uzattım ve evi konturol ettim.Yine kimse yoktu.Yavaşça odadan çıktım ve ilerledim.Evin geri kalanı o kadar iyi döşenmişti ki,gelen sanki gereçkten ev gibi sanardı.Mutfak sandığım,meyvelerini gördüğüm yere doğru ilerledim.Odanın içine girdiğimde,mutfak olduğunu anladım ve hemen bir bıçak aramaya başladım.Çekmecelerin hepsini açıp kapatıyordum.Nerdeydi bu lanet olacası bıçak?Elimi son kez çekmeceye attığımda elime sert bişeyin gelmesi ile mutlulukla bıçağı çektim.Tam o sırada anahtar sesi gelmesi ile panikledim ve direk ipi kestim.Sandelyeyele bağlarımızın ayrılmasına sevinirken mutfaktaki kapıdan kendimi dışarı attım.Arkamdan tıkırtılar gelince daha da hızlandım.

"Allahım,lütfen beni yakalayamasın."diyerek iyice koşmaya başladım.Ama saçımdan tutulup çekilmem ile yere düştüm.

"Kaçak Cansuda burdaymış."dedi Varol tokat atarken.Kafam sağa savrulduğunda Anıl ile göz göze geldim.Gözlerinde acı duygusunu yakalamıştım ama gözleri benimkiyle buluştuğunda kafasını dikleştirdi ve o acımasız bakışlarını attı etrafa.Varol denilen piç,beni saçımdan sürüklediğinde 

"Ah!"diye inledim.Varol piççe sırıttı.

"Birazdan daha iyilerini duyacağız güzelim."diyerek beni iyice tutarak içeri sürükledi..

-Niahaha ekşınlı yerde kaldı.Bu bölümde nerdeyse diyalog yok denilecek kadar azdı,kabul.Ama Cansu zaten kend başından geçenleri anlatıyo onun için böyle oldu.Emre nerde diye sorarsanız daha Emre olmayacak.İlerleyen bölümlerde görürsünüz zaten :D

Öpüldünüz aşkımlar :3