Vergeten

Ontsnapping

Voordat je begint met lezen: Dit is een verhaal wat ik al (VEEL) eerder heb geschreven (maar het is nog niet af) en ik ben best wel trots op het begin van dit verhaal, maar dit is dus echt geschreven door 10jarige ik. Ook is het verhaal nog niet af, maar ik denk dat ik er wel weer mee verder wil, dus mocht je nog tips hebben, ze zijn welkom!

Isa rende zo snel en stil mogelijk de trap af. Ze was zojuist gewekt door de zon. Eerst had ze zich omgedraaid en probeerde weer te slapen; het was tenslotte weekend. Toen bedacht ze zich opeens wat ze van plan was. Ze wist niet hoe snel ze uit bed moest springen. Isa kleedde zich aan en sloop de gang op. Het was tijd voor het eerste en gevaarlijkste deel van haar plan. Toen ze de deur van de andere kamer opende, zag ze dat Crystal nog aan het opladen was. Op het display stond 98%. Isa wist dat ze niet veel tijd had. Voorzichtig stapte ze naar binnen. Geschrokken keek ze naar Crystal toen de vloer onder haar voeten kraakte. Ze opende een lade. Ze rommelde wat en sprong op toen ze een zacht piepje hoorde. 99%. Nu moest ze écht opschieten. Meteen richtte ze zich weer op het laatje, en toen zag ze wat ze zocht.

'Geen tijd te verliezen.' fluisterde Isa tegen zichzelf. Ze trok haar schoenen aan en liep naar de deur, de sleutels stevig in haar hand geklemd. Ze keek nog een keer achter zich. Toen gooide ze haar rugzak op haar schouders, draaide ze de deur open en rende ze naar buiten. Het was heerlijk weer. De vogels floten een mooi lied en Isa voelde de zomer. En dat was het moment dat ze het zich besefte: 'Ik ben vrij!' zei Isa, tegen zichzelf, tegen de zomer, tegen de vogels, tegen de zon, tegen de wereld. Ze voelde zich fantastisch.

Maar niet voor lang.

'Isabella. Wat ben jij vroeg wakker.' Isa verstijfde. Ze keek om en wist wat er zou gebeuren. Daar stond Crystal, de robot, in de deuropening.

Niemand wist waar Isa's ouders waren en of ze nog leefden, dus Isa werd opgevoed door een robot. Het was eenzaam om je ouders niet te kennen; Isa voelde zich soms vergeten.

Isa liet haar hoofd hangen en slofte met tegenzin weer naar binnen.