Η φύλακας Άγγελος μου

Κεφάλαιο 42

Seo: Πως είσαι;

Αγγελική: Γιατί ήρθες εδώ;

Seo: Ήθελα να σε δω... Μου έλειψες.

Αγγελική: Δεν νομίζω ότι είναι η κατάλληλη στιγμή να μιλήσουμε. Θέλω να μείνω λίγο μόνη μου.

Seo: Αγγελική αν έχεις κάτι που θέλεις να μου πεις, το οποίο κρατάς από μέσα σου... Μην φοβάσαι να ανοιχτείς μαζί μου... Είμαστε φίλοι!

Είπα και γούρλωσαν στιγμιαία τα μάτια της.

Αγγελική: Πόσα έμαθες για μένα;

Είπε κοιτάζοντας κάτω.

Seo: Σε βρήκα στο διαδίκτυο με το όνομα Αμαρυλλίς Αγγελική Βασιλοπούλου... Και από εκεί διάβασα μερικά πράγματα για το παρελθόν σου.
Γιατί δεν ήθελες να μάθω τίποτα για σένα... αφού είμαστε φίλοι.

Αγγελική: Δεν ήταν ότι δεν ήθελα να μάθεις... Απλώς δεν μπορούσα ποτέ να στο πω! Πιστεύα πως ήταν καλύτερα να μην ήξερες...

Seo: Γιατί;

Είπα και έσφιξε τις γροθιές της.

Αγγελική: Πως θα ένιωθες αν βοηθούσες κάποιον, ο οποίος δεν μπορεί να προστατεύσει τον εαυτό του.
Να του έδειχνες το ποσό δυνατός είσαι, προστατεύοντας τον από εκείνους που του κάνουν κακό... ενώ στην πραγματικότητα εσύ ο ίδιος νιώθεις αδύναμος.
Θα μπορούσες να του πεις πως άτομο που εκείνος βασίζεται, δεν μπορεί να ζήσει ούτε την ζωή του; Τι θα έκανες;

Είπε και άρχισε να δακρύζει. Έκατσα δίπλα της και μπορούσα να ακούσω τις βαθιές ανάσες της.

Seo: Δηλαδή πιστεύεις πως όλος ο κόπος για να με κάνεις να καταλάβω ότι μπορώ να γίνω δυνατός, δεν αξίζει επειδή όταν ήσουν μικρή δεν μπορούσες να τα αντιμετωπίσεις τους φόβους σου;
... Κοιτάμε στα μάτια...

Είπα και εκείνη με κοίταξε.

Seo: Σου φαίνομαι το ίδιο αδύναμο άτομο που γνώρισες στην αρχή;

Αγγελική: Όχι! Έχεις αλλάξει.

Seo: Χάρις σε σένα!
Άφησε με να σε βοηθήσω έτσι όπως με βοήθησες. Μην φοβάσαι, είμαι ο φίλος σου... Και θα είμαι πάντα εδώ για εσένα.

Πήρε μερικές ανάσες για να ηρεμήσει.

Αγγελική: Όταν οι γονείς μου πέθαναν στην γέννηση μου, εγώ και ο αδερφός μου αρχίσαμε να μένουμε με κάποιους συγγενείς μας. Εκείνοι δεν ήταν και τόσο καλοί. Συνέχεια μας φώναζαν και μας χτυπούσαν όταν κάναμε λάθοι, έστω και ασήμαντα. Σε σχέση με εμένα ο Χρήστος ήταν πολύ έξυπνος και ταλαντούχος.
Οι συγγενείς μας σκέφτηκαν αφού θα κληρονομήσει τη εταιρεία των γονιών μας, να τον χρησιμοποιήσουν για να ελέγχουν την εταιρεία και τα λεφτά που θα μάζευε θα τα έπαιρναν εκείνοι.
Μας συμπεριφέρονταν σαν να ήμασταν εντελώς ασήμαντοι.
Ο αδερφός μου με πρόσεχε συνέχεια, ήταν πάντα εκεί όταν τον χρειαζόμουν. Μου έλεγε ότι θα ήταν για πάντα μαζί μου και ότι δεν θα με άφηνε ποτέ μόνη.... Ομως εκείνος ποτέ δεν μου έλεγε πόσο δύσκολα περνούσε, έδειχνε πολύ χαρούμενος κάθε φορά που τον κοίταζα. Εκτός από την πίεση που του ασκούσαν οι συγγενείς μας για την εταιρεία... στο σχολείο του κάνανε bullying και δεν το έλεγε σε κανέναν.
Ένα βράδυ τον είδα που είχε πάρει μία βαλίτσα και πήγαινε προς την πόρτα. Του μίλησα και σταμάτησε.... Μου είπε ότι θα φύγει για λίγο και θα ξανά έρθει.... αλλά δεν επέστρεψε ποτέ. Με είχε παρατήρηση!
Μετά την εξαφάνιση του οι συγγενείς μου με πήγαν σε ένα ορφαντροφιο, γιατί δεν θέλανε να με προσέχουν άλλο, αφού ήμουν ασήμαντη για εκείνους. Πίστευαν ότι δεν ήμουν άξια για να κληρονομήσω την εταιρεία και όταν πάω 18 χρόνων, να την έδινα σε εκείνους με την υπογραφή μου.
Στο ορφαντροφιο όλα τα παιδιά ήταν πολύ απόμακρα από εμένα και με μισούσαν. Με χτυπούσαν και με κοροϊδεύαν και άλλα πράγματα.
Επειδή δεν άντεχα άλλο στο ορφαντροφιο, πήρα την απόφαση να το σκάσω και να επιστρέψω στο σπίτι των γονιών μου. Άρχισα να ψάχνω για τον αδερφό μου και ανακάλυψα ότι του κάνανε Bullying.
Ήθελα να γίνω πιο δυνατή και ξεκίνησα γυμναστήριο και kickboxing.
Όταν βρήκα τα άτομα που κάνανε bullying στον αδερφό μου, ήθελα να πάρω εκδίκηση για όσα του κάνανε. Έτσι τους χτύπησα χωρίς έλεος και με μετέφεραν σε άλλο σχολείο.
Κάπως έτσι ήρθα στο σχολείο σου...
Όταν σε είδα για πρώτη φορά, μου έμοιασες σαν εκείνον... όχι μόνο από εμφάνιση, αλλά και από χαρακτήρα. Γι'αυτό ήθελα να σε προστατεύσω...
Αλλά αφού κάναμε παρέα και γίναμε φίλοι, κατάλαβα πως σε συμπαθώ. Όχι γιατί μοιάζεις με τον Χρήστο, αλλά επειδή είσαι εσύ!

Είπε και γύρισε αλλού.

Seo: Και εγώ σε συμπαθώ. Δεν με νοιάζει για πιο λόγο με βοήθησες. Μου φτάνει που ήσουν εκεί όταν χρειαζόμουν κάποιον.

Είπα και την αγκάλιασα.
Μετά από λίγο κατάλαβα ότι την πήρε ο ύπνος στην αγκαλιά μου. Λογικό αφού έχει μαύρους κύκλους στα μάτια της.
Την πήρα και την ξάπλωσα στο κρεβάτι της.
Πλησίασα το αυτί της και της ψιθύρισα.

Σου ορκίζομαι, αύριο θα σε προστατεύσω... μικρέ μου Αγγελε!
____________________________

Γειά σας😃

Τι κάνετε παίδες;
Ελπίζω να παίρνατε καλά και να σας άρεσε το κεφάλαιο.
Πείτε μου στα σχόλια την γνώμη σας.

Προσπάθησα να μικρύνω όσο μπορούσα αυτό το κεφάλαιο, γιατί θα έβγαινε τεράστιο😁😅

Σε δύο μέρες αρχίζουν τα σχολεία! Και δεν έχω όρεξη να ξυπνήσω πάλι στις 7 το πρωί😢

Τσάγια ❤️