Selim'i de yaşadığı şeyler pek iç açıcı değildi. Selim de benim gibi bir kez intihara kalkışmış. Tabii ki de bunu sorgulamadım. Onun bana yaptığı gibi. Çünkü eğer bir insan intihara kalkışmışsa bir sebebi vardır. Belki bu sebepler bazı insanlara çok saçma ve basit gelebilir ama her insanın bünyesi farklıdır. Bazı insanlar küçük bir olayı kaldıramaz. İntiharın güzel bir şey olduğunu savunmuyorum. Zaten değil de. Sadece intihara kalkışan insanları anlamaya çalışıyorum.
Onun da dediği gibi, birbirimizin gerçekleri bizi birbirimize daha da yakınlaştırmıştı...
Selim'i gördüğümde düşüncelerimi bir kenara bakıp sevgilime gülümsedim. Yanıma gelip oturduğunda elini tutup başımı omzuna yasladım. Herkes bize kınayarak bakıyordu ama umurumda değildi. O ve ben birbirimizi seviyorduk, bunu kimse yargılayamazdı.
Sustuk ve öylece ilerledik. Konuşmadık sadece mayıs ayında yağan o güzel yağmuru seyrettik.
"Bana yağmurun güzelliğini sen fark ettirdin Yağmur'un Kızı."
Selim'e baktığımda yüzünde buruk bir gülümseme vardı. İşaret ve baş parmağımı birleştirip dudağının kenarına yerleştirdim ve gülümsemesini düzelttim.
"Ben aşkın nasıl bir his olduğunu seninle anladım Gri'm."
"Ben bir kalbimin olduğunu, senin olduğum gün fark ettim Yağmur'un Kızı."
Gözlerimin dolduğunu hissettiğimde Gri Gözlü'mün elini daha da sıktım. Elinde olan elimi dudaklarına yaklaştırdı ve avucumun içine buse kondurdu.
Birbirimize bakarken otobüs durdu. El ele otobüs den inip bizimkilerin olduğu mekana ilerledik. Selim yağmurda yürürken şemsiye almamış olmasına küfürler savuruyordu. Ben ise ıslanmayı umursamadan yavaş yürümeye çalışıyordum.
Mekana geldiğimizde Selim'in bileğinden tutup hızla merdivenlerden aşağı indirdim. Her yer karanlıktı.Aşağı indiğimizde Selim yakınıyordu. Onu kendime çevirip ıslık çaldım. Birden ışıklar yanmış ve konfeti patlamıştı. Arkamızdan gelen "İyi ki doğdun Selim." esleri ile alnımı alnına yapıştırdım ve dudaklarına doğru fısıldadım.
"İyi ki doğdun Gri gözlerine sevdalandığım. İyi ki doğdun ve benim oldun."
"İyi ki doğmuşum da senin gibi iyi kalpli birinin olmuşum Yağmur'un Kızı."
Selim dudaklarını bana yaklaştırmışken Onur'un sesini işittik.
"Aile var."
Hepimiz gülerken Selim'in elinden tutup bizimkilerin yanına gittik. Pastanın karşısına geçtiğimizde Selim tam üflüyordu ki Yağmur ile aynı anda konuştuk.
"Dilek tut!"
Selim gözlerini kapatıp bir süre öyle durduğunda fotoğrafını çektim. Mumları üflediğinde alkışlamaya başladık.
Hepsine teker teker sarılıp hediyesini aldığında bir tek ben kalmıştım. Elimde ki defteri masaya koyup Selim'e, yani sevgilime sıkı sıkı sarıldım. Ayrıldığımızda masada ki defteri alıp ona verdim.
"Hediyeye gerek yoktu meleğim. Sen zaten benim için hediyelerin en değerlisisin."
"Değerli bir şey değil zaten. Manevi bir değeri var." dediğimde heyecanla defteri açtı.
İlk sayfa da: "Yağmur'un Kızı'dan, Grisine..." yazıyordu.
Diğer sayfalarda ise onunla olan bazı mesajlaşmalarımız, fotoğraflarımız ve hafızamdan silinmeyen anılarımız vardı. Defterin yarısı da boştu. Geri kalanını o dolduracaktı.
"Hangi sevabımın mükafatısın sen Yağmur'un Kızı?"
Sorduğu soruya gülümsedim. "Bunu benim sana sormam lazım."
"İyi ki bana o mesajı atmışsın. İyi ki o otobüse binmişim. İyi ki benim oldun meleğim. İyi ki senin oldun güzelim."
"İyi ki o gün başımı kaldırmışım da gözlerinle karşılaşmışım Gri'm..."
Otobüste başlamışdı bizim hikayemiz. Sonra kaderin cilvesi olarak arkadaşımın kuzeni çıkmıştı. Daha sonrasında benim ile aynı okulda okula başlamıştı. Bu bizim kaderimizde vardı. O ve ben, biz olmak için yaratılmıştık...
-
Finali yazdığım tarih: 24.04.2019
Sizde hikayeyi bitirdiğiniz tarihi yazabilirsiniz bu satıra.
Normalde başlama tarihi atılır ama biz bir farklılık yaratalım :')
Final konuşması yapmam lazımdı ama bu benim için çok zor.
Hikaye de geçen bazı yerler, hatta çoğunluğu gerçek.
Ayrıca yazdığım zaman boyunca bana destek çıkan ara ara gaza getiren herkese çok teşekkür ederim. İyi ki varsınız;
SİZLERİ SEVİYORUM. -Hepinizi, oy verenedi de, vermeyeni de. Yorum yapanı da, yapmayanı da.-
HAYALLERİNİZE KAVUŞMANIZIN DİLEĞİYLE, KİTABI BURADA SONLANDIRIYORUM.
YOU ARE READING
gri
Short Story[texting, tamamlandı] Gri'm: Anlamadım? 0544***: Anlamayacak bir şey yok. 0544***: Seni diyorum, otobüste gördüm. 0544***: Gri gözlerin beni benden aldı diyorum. Gri'm: Onu anladım. Gri'm: Bana yazma amacını anlamadım. 0544***: Seni tanımak istiyor...
•Final•
Start from the beginning
