Çekirdek | Texting ✔

3.5

Mehir Sırma Olukçu

"Anne, Allah aşkına. Bütün negatif özellikler niye bende?" Annem sinirle bana baktı.

"Elmanı ye, konuşma."

Lan zaten elma yemekten, elma ağacı olacağım yakında!

"Babamla birlikte beni yaparken, beddua mı ettiniz? Küfür mü ettiniz? Anlamıyorum ki." Annem gözlerini kıstı.

"Seni gebertirim bak." Gözlerimi devirdim.

"Anne, sen kısasın. Babam uzun. Abim ve Gözde, ona çekmiş. Ben niye sana çekiyorum ya niye?!" Bıkkınca bana baktı.

"Mehir, ağzını yırtarım şimdi." Sırıttım.

"Tamam tamam." Sonra yine konuştum.

"Senin tarafın kilolu, babamın tarafı zayıf. Ama işe bak ki, yine senin tarafına çekmişim." Terliğini çıkarıp bacağıma firlattı. Acıyla inledim.

"Acıdı be! Zalim kadın!" Kaşlarını çattı.

"Biraz daha konuşursan, kafanı koparırım." Kıkırdadım.

"Tamam be!"

"Sen kilolu değilsin, Mehir." Gözlerimi devirdim.

"He he tamam, inandım." Ofladı.

"Mehir!"

"Ama anne, benim normal kilom boyumun altında olması lazım. Boyumu aştım yine."

"Bu kadar takma kafana." Homurdandım.

"Nasıl zamanlar geçirdiğimi bilmiyormuş gibi konuşma anne." Gülümsedi.

"Sen her halinle güzelsin. Bunu görmek isteyen görür. İstemeyen de boş yapmasın." Kahkaha attım.

"Anne ya!" Sırıttı.

Annem kral ulan!

"Nasıl gidiyor çalışmalar? Sınava az kaldı."

"Gitmiyor, anne."

"O ne demek kız?!" diye çemkirdi. Sırıttım.

"Güzel gidiyor, minnoşum. Sakin ol."

"Aferin." Güldüm.

"Ha bu arada," deyince bana baktı. "Gözde de çalışmalı, anne. On birinci sınıf diye, on ikide hallederim demesin. Hoş, sizin de ne aceleniz varsa? Beni doğurmuşsun, hemen Gözde'yi yapmışsınız." Gözlerini kıstı.

"Mehir, şu bıçağı çenene saplarım. Görürsün o zaman, çocuk yapmayı." Sırıttım.

Psikopat karı.

"Hadi ben kaçtım! Fizik'ten çözmem gereken sorular var." Annem güldü.

"Aferin benim yaramaz kızıma." Sırıtarak meyve tabağımı alarak salondan çıktım ve odamın kapısının önüne geldiğimde Gözde odadan çıktı. Bana baktığında bakışlarımı kaçırdım ondan.

Yaklaşık bir haftadır onunla konuşmuyordum. O da bunun farkında olduğu için birkaç defa konuşmayı denemişti. Ama ben hiç konuşmayınca pes edip susmuştu. Çok seviyordum onu ama kırılmıştım.

"Abla?"

Yine benimle konuşmaya çalışacaktı kesin.

"Ne?" dedim ona bakmadan.

"Baksana bir bana." Gözlerine baktığımda yutkundu.

"Özür dilerim. Biliyorum, bayağı ileri gittim."