Ang Lalaking Palaging Iniiwan

Di-inakalang Pag-uusap

No one's POV

Sa loob ng ceremony hall nagtitipon lahat ng mga styudante, guro, at ibang staff.
Nag-announce ang principal na lahat ng guro ay may pupuntahang meeting at lahat ng styudante ay pwedeng gawin ang gusto nila ngunit hindi pwedeng lumabas ng paaralan.

Endo's POV

Ganda ng araw na ito, alam kong maglalaro lahat ng mga lalaki ng basketball at magbabasa naman ng mga libro ang mga babae sa library, dahil 1st weak palang ng 1st semester walang masyadong gawain kawa pwede akong matulog sa classroom ngayon.
Wala naman akong mga kaibigan dito, si Jellah lang. Siya lang naman ang kababata ko, doon ako sa kanila tumira ng 10 taon pagkatapos mamatay ng mga magulang ko.
Isa akong introvert kaya wala akong masyadong kaaibigan, kay Jellah lang ako nakakapagsalita ng maayos.

No ones POV

Naglakad lakad muna si Endo sa paaralan bago pumunta sa classroom upang malaman kung ano-ano ang mga activity na gagawin ng kanyang mga classmates upang makasigurado.

Jellah's POV

Nasaan naba si Endo? Meron akong ipapabasa na libro sa kanya.
Sa aking pag-iikot sa paaralan ay nakita ko na rin siya.
"Endoooooooooo!!!!!!!", pasigaw kong tawag sa kanya, "Hintay! Meron akong ipapabasa sayong libro na ang pamagat ay Ang Pagmamahalang Walang Hanggan", sabi ko.
"Maganda ba yan?", tanong ni Endo.
"Manda to promise" sagot ko sa kanya.
"Sige na nga babasahin ko to, pag ito hindi maganda, ewan ko nalang" sabi niya.

Endo's POV

Papunta lang nga ako sa classroom para matulog bibigyan pa ako ng libro na babasahin. Okay nalang yon kesa walang magawa.
"Sige alis na ako", pasigaw niyang sabi.
Maganda ba kaya ang librong ito? Malalaman ko sa classroom, wala namang tao doon ngayon eh kaya pwede kong gawin ang gusto ko.

No one's POV

Naglalakad si Endo patungo sa kanyang classroom at pagdating niya sa classroom nakita niya si Leyla na mag-isang naka upo.
Linapitan niya ito at siya ay nakipag-usap.
Napatanong siya kung bakit hindi siya sumama sa ibang mga babae sa kanikanilang ginagawa.

Endo's POV

Nakita ko si Leyla na mag-isang naka-upo sa luob ng classroom. Napansin kong siya ay malungkot kaya linapitan ko siya.
"Oi.... L..eyl.a ba..ba..bakit mag-isa ka..lang?" tanong ko sa kanya.
"Wala lang" mahinhin na sagot ".
"Bakit di mo kasama ibang babae?", tanong ko. "Wala lang", sabi niya.
"Ano ba ginagawa mo dito mag-isa?",tanong ko. "Wala lang", ulit niyang sagot. "Sige uupo lang ako dito magbabasa lang ako ng libro", sabi ko. Sagot niya,"okay".

Ganyan talaga si Leyla di nakikipag-usap sa akin ng maayos, bahala nalang nga sabi niya wala lang daw eh. Uupo na rin lang ako at babasahin ko tong libro na pinabasa ni Jellah sa akin.

30 minutes ang lumipas

Leyla's POV

Di ko alam kung galit ba si Endo sa akin o hindi. Ilang minuto na ang lumipas hindi parin siya nakikipag-usap sa akin.
Sasabihin ko nalang sa kanya ang problema ko, sinasabi naman nila lahat na magaling siyang makinig at magtago ng secreto.

Endo's POV

Tahimik akong nagbabasa ng libro nang biglang tumayo si Leyla at lumapit sa akin.
Nabigla ako dahil 6 na taon kaming mag classmates at niisa hindi siya lumapit sa akin.
Noong malapit na siya sa akin biglang linapit niya ang kanyang mga bibig, namula ako sobrang lapit niya sa akin naririnig ko na ang hininga niya, ano ba ang gagawin niya?
Nagulat ako sa ginawa niya.

Jellah's POV

Sobrang lapit ko na sa kanya.
Ano ba tong ginagawa ko, may sasabihin lang naman ako sa kanya.
Bakit siya namumula? Naririnig ko narin ang tibok ng puso niya.
Alam kong introvert siya pero grabe naman ang pagka shy niya.
"En....d.o me..me..meron a.a.akong i...pag....tata....tapat sayo, secret lang natin ito ha,promise me na wala kang pag...sa..sabihan",panginig kong sinabi sa kanya.

Endo's POV

Ngayon pa siya tunay na nakikipag-usap sa akin, at nanginginig ba ang boses niya?
"E...endo ma...." panginig niyang sabi.
Ano ba ang ibig niyang iparating?

Author's note

This is my first story so sana magustuhan ninyo.