Kinakabahan ako... Ano kaya sasabihin netong tatlong 'to?
".........." Titig nang tatlo tapos biglang alis. Kasama si Lea
Badtrip. Ni hindi manlang ako pinansin ni Lea. Yung tatlo lang ang kinausap? Tapos lumabas sila. Hinintay pa pala si Renz. Pati yung tropa nila, si James. DAFUQ! 'Bat nga kaya gento ang buhay? Unfair talaga.
"Hirap ng sitwasyon ko. Ako palagi ang nasa baba. Ako palagi ang nalalamangan. Ako palagi ang dehado." Naging hobby ko na ang pag-suntok sa pader. Haysss...
"Medyo nabali ang kamay ko 'dun ahh... Pero okay lang, sanay na ko. Plenty of times ko na namang ginagawa yon eh. Isang round pa nga. Ay... tatlong round na pala." Pero 6 rounds ang inabot.
Kainis na talaga. Nagalit na ko ng sobra. Para bang wala lang ako sa kanya. Yung tipong ako yung The invisible man by H.G. Wells? Lam mo 'yun?
Minsan naiisip ko, sana mabugbog ako para malimutan ko kahit na saglit yung nangyari. sana magka-amnesia ako para wala na lahat ng memories ko. Sana tinanggap ko na lang yung alok sakin na sa Manila mag-aral. Kung minsan mas naiisip ko, sana mapunta na ko para sa kabilang buhay kahit na sa langit o hindi. Sana mamatay nalang ako.
Pero syempre, hindi pwede 'yon. Maraming naasa sakin, mga tita ko, pamilya ko, higit sa lahat ipagmamalaki pa ko ng lolo ko. Na ako yung pinaka-unang ILAS na lalaking apo niyang magmamana at magpapasa ng apilyido niya.
♫Ayoko nang malaman pa, kung sino siya at kung saan ka nagpunta. Hindi nalang tatanungin, para hindi mo na kailangan pang umamin. OKAY LANG AKO♫ :-'<
Madami akong nakikitang babaeng maganda sa bawat daanan ko. Mga tinatawag ako, tinatanong ang pangalan ko. Pero siyempre, hindi ko nalang pinapansin. Para sa isang tao lang ang atensyon ko. Pero anong magagawa ko kung hindi niya naman na a-appretiate yung ginagawa ko? Ano bang tamang gawin sa gentong sitwasyon? dapat bang ipaglaban ko pa? O sadyang sinasabi na ng Diyos na ako eh sumuko na?
Bigla kong nasabi sa sarili ko "HINDI AKO SUSUKO, MAHAL KO PARIN ANG LEA CRUZ NG BUHAY KO!"
