Heat Of Hearts

KABANATA 2

Love

Cresia's  POV

Niligpit ko na ang mga gamit ko dahil aalis na ako. Kung may masakit pa sa dinadaanan ko dito ngayon na pagdadaanan ko pa, pwede bang hilingin ko nalang na kunin na ako? 'Yong  'di ko na mararamdaman 'yong ganito?

Ilang ulit kong sinabi sa sarili ko na dapat 'wag magmahal lalo na kung lalaki kasi sa huli iiwan  nila akong wasak at 'di na kayang bumangon pa.

Pero bakit ganito? Iniinda ko ang ganitong sitwasyon para sa walang kwentang nararamdaman? Pwede bang hilingin ko na lang na sana hindi nalang ako nabuhay?

Pa'no ba baguhin ang kapalaran?

'Yong kaya din akong mahalin pabalik ng taong mahal ko?

Pero pa'no 'yon?

Eh hindi niya nga ako kilala at minahal ko siya?

Bakit ang unfair?

'Yan ang mga katanungan sa isip ko na 'di ko mismo masagutan.

Nagbalik ako sa katotohanan ng mag ring ang cellphone ko.

Kevint name was flashed on the screen.

He's one my of my troops.

I answer his call.

"Yes?" Walang gana kong tanong sa kanya.

"Mukhang matamlay pre ah!"
amusement was played in his voice.

"Wala akong time para sa kalokohan ngayon pre. Ano bang sadya mo?" diretsyahan kong tanong sa kanya.

I heard him sigh heavily on the line.

I felt guilt of my actions.

"Uuwi na kami remember?" dismaya siya ng sinabi niya 'yon.

Fuck! Oo nga pala!

"Okey I'm on my way now" bawi ko sa kanya.

Niligpit ko ng mabilisan ang mga gamit ko.

Lahat ng mga tropa ko ay magsisiuwian ngayon.

"Nasa'n na kayo ngayon?" Tanong ko pa.

"We're here in the airport. Just landed a minutes ago" sabi pa niya.

"Don't worry susunduin ko kayo. Hintayin niyo lang ako" at sa wakas ay natapos na akong magligpit ng gamit.

I didn't end the call.

Patakbo ako ng may biglang humarang sa dinadaanan ko.

Kita kong ngiti-ngiti ang babae. 'Yong si Chateaux.

"Uuwi ka na Cresia?" Kahit ganito ang nararamdaman ko pero wala akong maramdaman na may galit siya sa'kin o inis. Pa'no naman niya 'yon mararamdaman? Eh 'di niya nga alam na mahal ko 'yong taong 'di niya kayang pakawalan?

I sighed at the thought.

Tinanguan ko siya saka nginitian.

"Oo eh" sagot ko pa.

"So pa'no ba 'yan? Una na ako sa inyo" ngiting peke nalang ako sa kanya.

Nang ibaling ko ang tingin ko sa taong kinababaliwan ng puso ko ay parang binuhusan ako ng yelo.

His hands were around on the girl's waist.

Ngiting bigo naman ako ngayon.

"Sige una na ako. Enjoy kayo dito." masakit ang dibdib kong nilagpasan sila----siya.

Totoo ba 'to? I laugh in my mind when my tears suddenly fall in my cheeks? Totoo ba talaga 'to? 'Di ba 'to panaginip? Can someone wake me up?

For the last time ay nilingon ko sila. Paakyat na sila ngayon sa cottage.