First attempt....

56 7 0
                                    

Μεριά Christopher
Οτάν ξανακαθισα στο γραφείο μου,έβαλα τα χέρια μου στο πρόσωπό μου καλυπτοντας το,και έβγαλα μια ανάσα,ενω προσπαθούσα να ηρεμησω...Δεν ξέρω τι να κάνω,πως να την κάνω δική μου....Δεν θέλω να την αγγίζει κανεις γαμωτο,μονο εγώ,και αυτός εξω πήγε να αγγιξει τα χείλια της!Οχι,αποκλειεται!Δεν θα αφήσω κανέναν να μου την πάρει!!Σηκωθηκα κατευθείαν απο την καρεκλα μου,και βγήκαν απο το γραφείο,κλεινωντας την γυάλινη πόρτα πίσω μου...Για να γινει το πρωτο βήμα καλά,πρεπει πρωτα να της ζητησω συγγνώμη για την βλακεία που έκανα,και της φωναξα πριν χωρίς να φταίει.Και αυτο έκανα..Πήγα κοντά στο γραφείο που καθόταν και έκανε την δουλειά της απο εχτες που ειχα κοιμηθεί εγώ στον καναπέ μέσα,ακουμπησα τα χέρια μου στον παγκο που βρισκόταν ακριβως μπροστά της,και της είπα C:"Αννα,σε παρακαλώ πολύ,μπορείς να σταματησεις αυτό που κανεις?Θέλω να σου πω κάτι" "Ρε μεγαλε  Vélez,πιαστην εκεί κατευθείαν και πες της το της κοπέλας.Μην το βασανιζεις πολύ το θέμα..." Εσύ παρακαλώ πολύ να σκασεις,και θύμισε μου να σε βρισω και λίγο μετα.Εκεί,η Αννα σήκωσε τα ματια της,προς εμένα,και με κοίταξε...Θεέ μου,αυτά τα ματια...Τα ματια που μου έκλεψαν την καρδιά και το μυαλό....Τα ματια που μου δίνουν ζωή,πνοή για την ζωή,δυναμη να συνεχίσω.Και είμαι σίγουρος πως θα συνεχίσω...και αυτή η συνέχεια θα είναι μαζί της,θα κάνω τα παντα για να είναι έτσι...Το ξέρω πως με αγαπάει...Και αν ακόμα δεν με αγαπάει,θα την κάνω να με αγαπήσει...την θέλω...και θα την έχω...Οποίο και αν είναι το τιμημα για αυτό....Εκείνη την στιγμη,χρειαζομουν την βοήθεια της μαμας μου...Εκείνη ηταν που πάντα στα δύσκολα που είχα στην ζωή μου,με βοηθούσε,εκείνη ηταν που αμετρητες φορες προσπάθησε να μην πέσω στο επίπεδο που με ήθελε ο πατερας μου,ακόμα και αν δεν το πέτυχε....Ακόμα και αν το να είμαι σκληρός,ηταν η επιλογή μου...Για να μην μπορεσει ξανά να με εκμεταλλευτεί κανεις...Το μονο καλό που μου έκανε η σχέση μου με την Evelin,ηταν αυτό.Εμαθα πια τους ανθρώπους...Εμαθα για ποιον λόγο με θέλουν στο πλάι τους,τι νιώθουν για εμένα...Και ξέρω πολύ καλά,πως αυτό το πλάσμα εξω,που παρόλο που την εκανα να θυμώσει,και που παρόλο που δεν δείχνει τίποτα,μαγαπαει...Το ξέρω,και θα το αποδείξω...Οτι και να γίνει...
Α:"Ναι κύριε Vélez..."μου είπε,και με κοίταξε κατευθείαν μέσα στα ματια,κανωντας την καρδιά μου να χασει έναν χτύπο... C:" Συγγνώμη που σου φωναξα πριν...Δεν ήξερα τι εκανα,γιατί είμαι κουρασμένος...Δεν φταις εσύ σε τίποτα...Και ουτε πρόκειται να σε διωξω απο την δουλειά οπως είπα...Χωρίς εσένα,δεν ξερω τι θα εκανα...." Α:"Δεν πειράζει κύριε Vélez...Συμβαίνουν αυτά όταν είμαστε κουρασμένοι..."μου απάντησε γλυκά εκείνη...  C:"Α,και σταματά αυτό το κύριε Vélez..Σχεδόν στην ίδια ηλικία είμαστε...Στο ζητάω σαν χάρη..."της είπα παλι..Α:"Μαλιστα...Με θελεις κατι αλλο Christopher?C:" Ναι...Εφυγε ο αλλος που ηταν πριν εδω?"Α:"ναι" C:" Ωραια...Μπορεις να ξανα ερθεις πισω στο γραφειο σου,και να ερθεις να μου πεις και αυτα που πρεπει να κανω...Και να ξερεις...Σε δυο μερες πρεπει να παω ενα ταξιδι στην Ιταλια,και σε θελω μαζι μου."Α:"Ενταξει,θα ερθω.." C:"Χαιρομαι που το ακουω...Λοιπον,σε περιμενω μεσα..."της είπα,και ξαναμπηκα μέσα στο γραφείο...Το πρωτο βήμα έγινε...
Μετά απο 2 μέρες
Σήμερα είναι το ταξίδι μας στην Ιταλία,και αυτή την συγκεκριμένη στιγμη ειμαστε στο αεροπλάνο,και κατευθυνομαστε προς εκεί...Η αλήθεια είναι πως όντως αυτό το ταξίδι γίνεται για επαγγελματικους λόγους,αλλά την Αννα την ήθελα μαζί μου για να μπορέσω να την πλησιασω και να της δείξω ότι νιώθω για εκείνη...Και δεν θα κάνω μονο αυτα...Θα παραδεχτεί πως είναι και εκείνη ερωτευμένη μαζί μου..Απο αυτό το ταξίδι θα γυρίσουμε ζευγαρι...Θα είναι δική μου,και κανενός αλλου... C:"Συγγνώμη που ρωταω κάτι τέτοιο,αλλά εχεις αγόρι?"της είπα,και τώρα κλεινουμε τα δαχτυλακια μας όπως οταν κάνουμε ευχή,και ευχομαστε να μην έχει...Γιατί ουτε αυτό θα το αντεξω,και το καημενο το αεροπλάνο,όπως και το πλήρωμα αλλά και οι επιβάτες,δεν φταίνε σε τίποτα,να δουν εναν Λατίνο να είναι θυμωμένος,και να κανει το αεροπλάνο του κουτιού.  A:" Οχι,δεν πειράζει,δεν με πειράζει να πω...Είχα μια σχέση έναν χρονο πριν,αλλά τον χώρισαν,γιατί πήγε μα κανει κάτι μαζί μου,χωρίς εγώ να το θέλω...Καταλαβες τι εννοώ..."μου είπε,ενω το προσωπο της ξαφνικα είχε σκοτεινιάσει...Α,τον ...άντε να μην ανοιξω το στόμα μου καλυτερα...Είχε τέτοιο θησαυρό δίπλα του,τέτοιον άγγελο,και ο νους του ηταν στο κοκό,και έκανε και απόπειρα να την βιάσει κιόλας... "Καλέ,συγκινήθηκα...Ο Vélez μιλάει με ρομαντικα λογια για μια κοπελα.."παλι εσυ εδω?Σκασε επιτελους "Σκαω"Ετσι μπράβο..
C:"Λυπάμαι πολυ...Λυπάμαι πολυ που εζησες κατι τέτοιο,που εκείνος δεν κατάλαβε σε τι θησαυρό φέρθηκε έτσι.."Αμάν,αυτό μου ξέφυγε...Μόλις εκείνη άκουσε το θησαυρός,μου χαμογέλασε,και μου είπε απαλά Α:" Σε ευχαριστω πολύ για τα καλά σου λογια...Και σε ευχαριστώ που με καταλαβαινεις σε αυτά που πέρασα..."Και δεν θα τα ξαναπερασεις ποτε...Γιατί δεν θα έχουν κακά ξεμπερδεματα μαζί μου...Θα σε προσέχω σαν τα ματια μου...Εκεί,στα σιωπηλά,έδωσα την υποσχεση μου για εκείνη,καθως το αεροπλάνο πετούσε :"No dejaré que nadie te haga daño otra vez mi amor...Te lo prometo..."( Δεν θα αφήσω κανεναν να σε ξαναπληγωσει αγάπη μου...το υπόσχομαι)

Εκανα αλλο ενα κεφαλαιο για εσάς,και ελπίζω να σας αρέσει και αυτο...Κλασσικά η μετάφραση των ισπανικών είναι απο google translate,όπως και τα αλλά ισπανικά που βλέπεται σε αυτή την ιστορία.Αυτά είχα να σας πω...Γεια σας και παλι❤

Attention!!!!Hotness overloaded!!Where stories live. Discover now