How I Met Your Father (Fource fanfiction)

Deel 1

En toen botste ik, een meisje anders dan anderen, met mijn kleine dunne schouders tegen iemand aan. "Sorry sorry," hoorde ik mezelf met mijn fluweel zuivere stem zeggen. "It's okay." Klonk een bekende stem. Ik kek tegen wie ik net was aangelopen, en het WAS HARRY STYLES VAN ONE DIRECTION!

"I like your voice." Zei Harry. Ik begon te blozen, waardoor mijn groene ogen beter opvielen in mijn hoofd. Harry vroeg of ik iets te doen had. Natuurlijk niet, het was vrijdag avond, en niet zoals andere meisjes, ging ik dan gewoon zingen.

Ik stapte bij Harry in de auto. De chauffeur groette me vrolijk. Ik strekte mijn lange, dunne benen, en terwijl de auto begon te rijden praatte ik met Harry. Wie had dat nu een uur geleden gedacht! ik, een meisje van 16 met goudblond haar en groene ogen, die nu met Harry in de auto zat.

Terwijl we praatten waren we opeens al bij de locatie. Harry deed de deur voor me open, en toen ik naar binnen liep was daar opeens ook de rest van One Direction.

En Big Time Rush.

En Fource.

En al die andere crap.

Harry stelde me voor alsof we elkaar al jaren kenden. Toen zei hij opeens dat ik het openingslied ging zingen.

Ik dacht 'Ik??' Ik ben maar een gewoon meisje, anders dan anderen, maar ik kan dat toch helemaal niet. Maar Harry en Fource drongen er op aan dus voor ik het wist stond ik op een podium, een microfoon in mijn dunne handen. De muziek begon en ik begon met zingen.

Heldere noten kwamen uit mijn mond en ik zag iedereen huilen. Ik moest ook huilen, al mijn idolen stonden voor me.
Ik, dat doodnormale meisje met goudblond haar, groene ogen en geen vrienden, stond hier gewoon te zingen.

Harry kwam erbij staan en zong het laatste stukje met me mee.
Max, de zanger van Fource, kwam, terwijl hij zijn tranen droogde ook bij me staan. We keken elkaar aan terwijl we de laatste zin zongen en opeens had ik geen controle meer over wat ik deed.

Ik stapte naar voren en kuste Max!

Ik kon niet meer stoppen, maar Max kuste me terug.

Op de achtergrond hoorde ik geklap, en vuurwerk, maar het enige waar ik aan dacht was de kus met mijn ware liefde. Ik voelde het nu al. Wij waren voor altijd.

"En dat is het verhaal, kinderen, hoe ik jullie vader ontmoet heb al die jaren geleden." Mijn jongste zoon keek naar een andere foto en zei, "En die mama? Wanneer is die gemaakt?" Ik zei, "Lieverd, dat is een verhaal voor een andere keer."

Ik kuste mijn 2 kinderen welterusten, deed het licht uit en liep naar onze slaapkamer. Max lag al te slapen. Ik kuste hem op zijn voorhoofd, en toen ging ik zelf liggen.

Ik deed mijn ogen dicht en dacht weer aan die geweldige avond, en alle avonden die erna zouden komen.
Ik voelde aan mijn buik, waar 2 baby's in zaten.

Maar dat is een verhaal voor de volgende keer ;)

EINDE