Yazar ile heykeltıraşı birbirlerine benzetirim. Heykeltıraşlar eserlerini ortaya çıkarmak için sayısız kere taşa vururlar. Edebi bir eserinde böyle ortaya çıkabileceğini düşünüyorum. Yazar, aklına gelen bütün karakterleri, olayları olduğu gibi kâğıda aktarır. Yazarın taşı kâğıt, keski ve çekicide silgisidir. Keski her taşa vurduğunda gereksiz parçaları etrafa saçıp detayları ortaya çıkarttığı gibi, silgide her kâğıda dokunduğunda yeni ve daha güzel şeyler eklemek için uygunsuz olanları yok eder.
Son 24 yıldır hayal dünyamdaki karakterlerle yaşıyorum. Bazen ünlü bir sporcu, bazen de mükemmel bir cinayet planı kuran katil. Hayallerimin birbirleriyle hiçbir bağlantısı yok. Kafamda canlandırdığım karakterlerin ömürleri genellikle birkaç haftayı geçmiyor. Karakterlerimin ve hikayelerimin sonu yeni bir hikâyenin başlangıcı olur.
Ama son zamanlarda düzen bu şekilde ilerlemedi. Bir karakterim iki haftayı geçen ilk kahramanım oldu. Hiçbiri bu kadar uzun yaşamamıştı. Hayalim, dünyaca ünlü bir ressamın hayat hikayesi. Bu ressam sadece resimle yetinmiyor, heykel, şarkı sözü, oyuncu, çeşitle ürünlerin tasarımı gibi alanlarda çok popüler bir sanatçı.
Hatta daha da ileri gidip kitap bile yazmaya kalkışıyor. Ve yazıyor da. Öncelikler deneme tarzında eserler verdikten sonra romanları sinema filmlerine bile konu oluyor.
Bu karakteri yazmaya karar verdim. Sadece sarışınlardan hoşlandığımdan emin olduğum kadar bu en sevdiğim hayali kahramanımın olduğuna emindim.
Dakikalar saatleri onlar da günleri ömrümden çalıp giderken durdum. Ekrana baktım. Yazdıklarımı en baştan okumaya başladım. O kadar boş, karmaşık ve kopuk bir hikâyeydi ki, imla hatalarını saymıyorum bile. Hikayemdeki en büyük sorun ortada bir hikâyenin olmamasıydı.
Yazar olmadığımı bu noktada anladım. Hayal kurmakta hiçbir sorun yoktu. En ufak ayrıntıları bile kafamın içindeki açık hava sinemasında en ön sıradan izleyebiliyordum. Ama kâğıda aktarmaya geldiğinde kelimeleri kullanmak bir yana adeta kâğıda kusup ortaya bir şaheser çıkmasını bekliyordum. Düzen, karakter gelişimi, zaman, mekân bunların hiçbirini kelimelerle ifade edemedim.
Özetle hikayemi yazmadan önce yazar olmaya karar verdim. Daha da ötesi karakterimi gerçekten var etmeye karar verdim. Ben o karakteri canlandırmak istiyorum. Önce kısa hikayelerle yazar olmayı öğrenip, kısa hikayelerle okuyucularıma ulaşmak. Sonra şehrimde, ülkemde tanınıp filmlere konu olacak kitaplar yazmak.
Bu yazılar bir şairin, romancının değil 'Efsane' olmak isteyen sıradan hayalcinin saçmalamaları olacak.
